سریال The Last Dance: نگاهی به افسانه مایکل جوردن

 معرفی سریال آخرین رقص

بیشتر بخوانید : فیلم ۴۰۰ ضربه

چرا سریال آخرین رقص این‌قدر پرطرفداره؟

سریال The Last Dance با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شده. به‌طور متوسط، هر قسمت این مستند حدود ۶ میلیون بیننده تو آمریکا داشته و تو نتفلیکس هم به‌محض پخش جهانی، حسابی ترکونده.

موسیقی متن سریال، به‌ویژه آهنگ معروف «سیریوس» از گروه آلن پارسونز که برای معرفی بازیکنای شیکاگو بولز استفاده می‌شد، هنوزم که هنوزه حس و حال خاصی به طرفدارا می‌ده. ترکیب تصاویر آرشیوی دیده‌نشده و داستان‌سرایی جذاب، این مستند رو به یه تجربه‌ی نوستالژیک و هیجان‌انگیز تبدیل کرده.

 

بیشتر بخوانید : فیلم ۱۲ مرد خشمگین

نقدهای سریال The Last Dance

با وجود این‌که سریال آخرین رقص به‌عنوان یه اثر سرگرم‌کننده فوق‌العاده عمل کرده، اما از نظر روزنامه‌نگاری یه کم لنگ می‌زنه. یکی از نکات بحث‌برانگیز اینه که شرکت تولیدی مایکل جوردن، جامپ ۲۳، تو ساخت این پروژه نقش داشته و این موضوع تو تیتراژ سریال به‌وضوح اعلام نشده.

کن برنز، مستندساز معروف، این موضوع رو یه نقطه‌ضعف جدی می‌دونه و می‌گه وقتی سوژه‌ی یه مستند تو تولیدش دخالت داره، نمی‌تونه کاملاً بی‌طرف باشه. به نظر برنز، این کار باعث می‌شه جنبه‌هایی از داستان که شاید جوردن نخواد نشون داده بشن، حذف بشن.

بیشتر بخوانید : فیلم ونوم ۲

چالش‌های روایت در سریال آخرین رقص

یکی از انتقادات به سریال The Last Dance اینه که به‌عنوان یه روایت قطعی و بی‌طرف معرفی شده، ولی به خاطر دخالت جوردن، یه جورایی جهت‌دار به نظر می‌رسه. مثلاً موضوعاتی مثل عادت قمار جوردن یا رفتارای سخت‌گیرانه‌ش با هم‌تیمی‌هاش به‌صورت سطحی بررسی شدن و در نهایت به شکلی نشون داده شدن که انگار قابل بخششه.

یا مثلاً اظهارنظر معروف جوردن درباره سیاست («جمهوری‌خواه‌ها هم کفش می‌خرن») که حسابی جنجالی بوده، بدون گفت‌وگو با منتقدایی مثل کریگ هاجز، یکی از هم‌تیمی‌های جوردن، بررسی شده. این حذف‌ها باعث شده بعضیا حس کنن که این مستند بیشتر به نفع جوردن ساخته شده تا یه روایت کامل و بی‌طرف باشه.

بیشتر بخوانید : معرفی فیلم اکسیژن

جذابیت‌های بصری و روایی سریال The Last Dance

با همه‌ی این انتقادا، نمی‌شه منکر جذابیتای سریال آخرین رقص شد. بیش از ۵۰۰ ساعت فیلم آرشیوی از فصل آخر جوردن با شیکاگو بولز، که فقط با اجازه‌ی خود جوردن و NBA قابل استفاده بود، ستون فقرات این مستند رو تشکیل می‌ده.

تماشای جوردن ۵۷ساله که به گذشته‌ش نگاه می‌کنه و درباره‌ی موفقیت‌ها و شکست‌هاش حرف می‌زنه، یه تجربه‌ی تئاتری و عمیقه. این سریال با روایت رقابت‌های روان‌شناختی جوردن و داستان‌سرایی قوی، بیننده رو میخکوب می‌کنه.

بیشتر بخوانید : بهترین فیلمهای استنلی کوبریک

بیشتر بخوانید : نقد فیلم جاده فلینی

جمع‌بندی: آیا سریال آخرین رقص ارزش تماشا داره؟

سریال The Last Dance شاید از نظر روزنامه‌نگاری کامل نباشه، ولی به‌عنوان یه اثر سرگرم‌کننده و نوستالژیک، حرف نداره. اگه عاشق بسکتبال، مایکل جوردن یا داستان‌های موفقیت و چالش‌های یه اسطوره‌ی ورزشی هستین، این مستند قطعاً ارزش وقت گذاشتن داره. با وجود نقدایی که بهش وارده، این سریال تونسته داستان یکی از بزرگ‌ترین ورزشکارای تاریخ رو به شکلی جذاب و تماشایی روایت کنه.