بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی سفری به دل تاریکی و امید

گیم‌پلی: مخفی‌کاری در دنیای موش‌ها

اگه بخوام گیم‌پلی بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی رو تو یه جمله خلاصه کنم، می‌گم: “یه تجربه مخفی‌کاری که با پازل‌های هوشمند و اتمسفر نفس‌گیر، تو رو میخکوب می‌کنه.

” تو این بازی تو نقش آمیسیا، یه دختر ۱۵ ساله، بازی می‌کنی که باید از برادر کوچیکترش، هیوگو، تو یه دنیای پر از خطر محافظت کنه. گیم‌پلی بازی کاملاً خطیه و روی مخفی‌کاری، حل پازل و مدیریت منابع تمرکز داره.

مهم‌ترین دشمنای تو تو بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی موش‌های طاعون‌زده‌ان که تو دسته‌های عظیم ظاهر می‌شن و اگه تو تاریکی گیرشون بیفتی، تو یه چشم به هم زدن نابودت می‌کنن. برای رد کردنشون باید از نور و آتش استفاده کنی، مثلاً مشعل روشن کنی یا موش‌ها رو به سمت دشمنات هدایت کنی. آمیسیا یه قلاب‌سنگ داره که می‌تونی باهاش سربازها رو گیج کنی یا اشیا رو جابه‌جا کنی. بعداً هم ابزارهای کیمیاگری مثل بمب‌های آتش‌زا یا مواد خواب‌آور بهت اضافه می‌شه که گیم‌پلی رو متنوع‌تر می‌کنه.

پازل‌های بازی هم حسابی خلاقانه‌ان. مثلاً تو یه مرحله باید یه چرخ‌دنده رو بچرخونی تا یه پل پایین بیاد، ولی همزمان باید موش‌ها رو با نور از خودت دور نگه داری. این پازل‌ها نه خیلی سختن که اعصابتو خورد کنن.

نه خیلی آسون که حوصله‌سربر باشن. یه نکته باحال اینه که هیوگو هم تو گیم‌پلی نقش داره و می‌تونه از جاهای تنگ رد بشه یا حواس دشمنا رو پرت کنه. این همکاری بین آمیسیا و هیوگو باعث می‌شه حس کنی واقعاً داری با یه تیم کار می‌کنی.

البته گیم‌پلی بی‌نقص نیست. گاهی کنترل‌ها یه کم ناپایدارن، مثلاً وقتی آمیسیا باید سریع فرار کنه، ممکنه گیر کنه تو محیط. یا سیستم مخفی‌کاری گاهی زیادی سختگیره و اگه یه اشتباه کوچیک بکنی، سریع لو می‌ری.

ولی این مشکلات انقدر کوچیکن که جلوی لذت بردن از بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی رو نمی‌گیرن. به نظر من، گیم‌پلی این بازی یه تعادل عالی بین مخفی‌کاری و داستان‌سرایی داره.

گرافیک و اتمسفر: زیبایی در میان وحشت

گرافیک بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی یه کلمه‌ست: خیره‌کننده. استودیوی Asobo با یه بودجه محدود تونسته یه دنیای بصری خلق کنه که انگار داری تو یه فیلم تاریخی قدم می‌زنی. از دهکده‌های سرسبز و قلعه‌های اشرافی تو اوایل بازی گرفته تا گورستان‌های پر از موش و شهرهای ویران‌شده، همه‌چیز با جزئیات دیوانه‌وار طراحی شده.

اتمسفر بازی یه تضاد قشنگ بین زیبایی و وحشت داره. تو مراحل اولیه، مناظر طبیعی با نور خورشید و رودخونه‌های زلال حسابی دل‌انگیزن، ولی وقتی طاعون و موش‌ها وارد داستان می‌شن، همه‌چیز تاریک و ترسناک می‌شه.

موش‌ها که ستاره‌های گرافیکی بازی‌ان، انقدر واقعی و ترسناک طراحی شدن که گاهی حس می‌کنی دارن از صفحه میان بیرون! نورپردازی هم نقش بزرگی تو اتمسفر بازی داره. مثلاً وقتی مشعل تو دست آمیسیا داره خاموش می‌شه و موش‌ها نزدیک‌تر می‌شن، ضربان قلبت می‌ره بالا.

طراحی شخصیت‌ها هم حرف نداره. انیمیشن‌های صورت آمیسیا و هیوگو، به‌خصوص تو کات‌سین‌ها، انقدر احساسی و واقعی‌ان که حس می‌کنی داری یه داستان واقعی رو دنبال می‌کنی. البته یه سری باگ‌های گرافیکی ریز، مثل گیر کردن بافت‌ها یا پرش‌های گهگاهی.

تو بازی دیده می‌شه، ولی اینا جلوی درخشش گرافیک بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی رو نمی‌گیرن. به نظر من، این بازی نشون می‌ده که چطور می‌تونی با منابع محدود، یه اثر بصری نفس‌گیر خلق کنی.

داستان: قصه‌ای از عشق و بقا

داستان بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی قلب تپنده بازیه و بدون شک یکی از بهترین داستان‌هاییه که تو یه بازی ویدیویی می‌تونی تجربه کنی. بازی تو سال ۱۳۴۸ تو فرانسه شروع می‌شه، جایی که طاعون سیاه همه‌چیز رو نابود کرده و تفتیش عقاید دنبال یه بیماری مرموز به اسم پریما مکیولاست که تو خون هیوگو.

برادر کوچیکتر آمیسیا، جریان داره. آمیسیا و هیوگو بعد از یه فاجعه خانوادگی مجبورن از خونه‌شون فرار کنن و تو دنیایی پر از موش و سربازهای بی‌رحم زنده بمونن.

چیزی که داستان بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی رو خاص می‌کنه، رابطه عمیق و باورپذیر بین آمیسیا و هیوگوئه. آمیسیا به‌عنوان یه خواهر بزرگ‌تر، همه‌چیز رو فدا می‌کنه تا از هیوگو محافظت کنه.

و هیوگو با اون معصومیت بچگانه‌ش، یه نور امید تو دل تاریکیه. شخصیت‌های فرعی مثل لوکاس، شاگرد کیمیاگر، یا ملین، یه دزد یتیم، به داستان عمق بیشتری می‌دن، ولی تمرکز اصلی همیشه روی آمیسیا و هیوگوئه.

داستان بازی پر از لحظه‌های احساسیه که گاهی اشکت رو درمیاره و گاهی بهت امید می‌ده. مثلاً تو یه صحنه که آمیسیا و هیوگو تو یه گورستان پر از موش گیر افتادن، حس ترس و ناامیدی‌شون انقدر قویه که خودت هم انگار اونجایی.

پایان‌بندی بازی هم یه سورپرایز بزرگ داره که نمی‌خوام اسپویل کنم، ولی مطمئن باش تا مدت‌ها تو فکرت می‌مونه. تنها ایراد داستان اینه که گاهی سرعتش یه کم کنده و کات‌سین‌های طولانی ممکنه حوصله‌تو سر ببرن، ولی اینا جلوی درخشش داستان بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی رو نمی‌گیرن.

صداگذاری و موسیقی: غرق در احساسات

موسیقی و صداگذاری تو بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی انگار یه لایه جادویی به بازی اضافه کرده. موسیقی متن بازی، کار اولیویه دریویر، یه شاهکار ارکستراله که با ملودی‌های غم‌انگیز و احساسی، حسابی تو رو غرق داستان می‌کنه. تو صحنه‌های مخفی‌کاری، موسیقی آروم و پرتنشه و تو لحظه‌های احساسی، ملودی‌های ویولن و پیانو قلب آدم رو می‌لرزونه.

صداپیشگی هم یه نقطه قوت بزرگه. شارلوت مک‌برنی تو نقش آمیسیا و لوگان هانان تو نقش هیوگو فوق‌العاده‌ان. حس ترس، خشم و عشق آمیسیا به برادرش تو صداش کاملاً پیداست و هیوگو هم با صدای معصومانه‌ش.

حسابی دلت رو می‌بره. صداهای محیطی، مثل صدای موش‌ها، زنگ کلیساها یا باد تو دهکده‌های متروکه، به اتمسفر بازی عمق می‌دن. مثلاً وقتی صدای موش‌ها از دور بلند می‌شه، واقعاً حس می‌کنی خطر نزدیکه.

یه نکته باحال اینه که موسیقی و صداگذاری تو بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی انقدر با داستانه هماهنگه که گاهی حس می‌کنی داری یه فیلم سینمایی بازی می‌کنی. به نظر من، این بخش از بازی یکی از دلایلیه که باعث شده این اثر انقدر تاثیرگذار و به‌یادموندنی باشه.

بهترین بازی‌های مشابه بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی

اگه از بازی داستان یک طاعون: بی‌گناهی خوشت اومده و دنبال بازی‌های مشابهی هستی که همون حس و حال داستان‌محور و مخفی‌کاری رو بهت بدن، این لیست بهترین گزینه‌هاست: