فیلم بابادوک

نقد فیلم بابادوک

فیلم بابادوک : من تحت یک نوع سوتفاهم به ” فیلم بابادوک ” رفتم. من کمی درباره این فیلم شنیده بودم – نداشتن آن به عنوان یک منتقد فیلم کار دشواری بود – اما نه به صورت شفاهی ، بنابراین فکر کردم که عنوان با یک “o” طولانی یا حتی یک نوع “تو” تلفظ می شود ، “بنابراین با” لوک “قافیه شد ، یا به عبارت بهتر ، یک واژه عامیانه ایتالیایی-آمریکایی مبهم است که رابرت دنیرو در” گاو خشمگین “استفاده می کند ، این کلمه” mamaluke “است. همانطور که در “من شبیه پستانداران است.”

بیشیتر بخوانید :فیلم شیرینی شانس

با نقد فیلم بابادوک همراه ما باشید.

“چه؟” “مثل پستانداران. مثل mamaluke سال. ” تحت این سوتفاهم ، من در واقع این فیلم ترسناک ، اولین ویژگی نوشته شده توسط جنیفر کنت ، فیلمساز استرالیایی ، را دست کم گرفتم.

من اشتباه میکردم. هم در مورد تلفظ شخصیت عنوان – این یک دوتایی کوتاه است “o” ، همانطور که در “نگاه” یا “کتاب” – و هم آنچه که برای فیلم بابادوک ضمنی است ، که به نظر من ، بهترین است و کاملاً تحریک آمیز ترین فیلم ترسناک در این قرن هنوز بسیار جدید ظهور می کند.

هم یک هیجان روانشناختی بی امان با چیزهای اولیه سنگین در ذهن و هم یک جشنواره ترسناک اسلم بنگ کاملاً دریچه گاز ، این احساس خشن و بدون توهین به هوش را به ارمغان می آورد همانطور که تصاویر پر شورتر و بلکه اساساً ساده تر در پارادایم ترسناک جدید در امتداد خطوط “موذی” تمایل به انجام این کاملاً نظر من است ، سریع عرض می کنم.

چنان تحت تأثیر ” فیلم بابادوک ” قرار گرفتم که با دیدن آن توییت کردم که فکر کردم این ممکن است اولین فیلم ترسناک پایتخت G “بزرگ” قرن 21 باشد و بلافاصله مورد آزار و اذیت چند نفر از بچه ها قرار گرفت که فکر می کردند من از ذهنم خارج شده ” فیلم بابادوک ” هم چرت و پرت و هم مضحک بود و فیلم های برتر شامل “شوم” و “شیطانی” بودند.

بیشتر بخوانید :فیلم بالهای کبوتر

اکنون مطمئن نیستم که “مسخره” کلمه ای است که باید در مورد فیلم های ترسناک به کار برده شود ، به خصوص اگر با مقایسه این نکته را القا کنید که مواردی مانند “شوم” و “احضار” مسخره نیستند. همه اینها از یک نظر مسخره است. آنچه تفاوت ایجاد می کند این است که به نظر می رسد مسخره بودن چقدر هدفمند است.

در ” فیلم بابادوک ” ، یک احساس فوریت بلافاصله در یک صحنه کابوس که در آن آملیا از اسی دیویس به بیمارستان منتقل می شود ، ایجاد می شود … و این واقعاً یک صحنه کابوس است. فوریت تمام شد ، کودکی که او را برای انتقال سریع به بیمارستان منتقل می کردند اکنون در اوایل دوره ابتدایی است.

و پدر کشته شده است ، که در آن سفر به بیمارستان در یک حادثه کشته شده است. و کودک ، یک پسر کوچک ، یک پیپ است. ساموئل (نوح ویزمن چهره كروبی ، با یكی از شگفت انگیزترین و شدیدترین بازیهای كودكانه كه تا به حال دیده ام) وقت زیادی را صرف بازی كردن و ساختن اسلحه های خام می كند تا بتواند از خودش و مادرش در برابر دشمنان خیالی محافظت كند ، و او با صدای بلند شب و روز در این پروژه کار می کند.

هنگامی که هوشیاری وی به معنای واقعی کلمه در خانه کوچکی که وی و آملیا در آن در انزوا زندگی می کنند خراب نمی کند ، سام یک کلینیک نیازمند است که اجازه نمی دهد مادرش بخوابد. او در مدرسه وحشت می کند و تقریباً فرزند دیگری ، دختر خواهر آملیا کلر را می کشد ، که صبرش با آملیا که به طور فزاینده ای دچار درد می شود لاغر شده است.

این اوضاع به هم ریخته است ، و کنت واقعاً باعث می شود که بیننده نسبت به این موضوع از سام کوچک دلخور شود ، خصوصاً پس از آنکه سام کوچک کتاب کودکان نسبتاً بدخواهی را کشف می کند که هشدار می دهد در مورد نفوذ خانگی یک مرد تند و زننده به نام ، بله ، بابادوک.

بیشتر بخوانید :فیلم زنی پشت پنجره

استراتژی کارگردانی کنت یک شگفتی است. در نیمه اول فیلم ، او داستان را از طریق چشمهای پرتحرک آملیا روایت می کند. هنگامی که بابادوک که ظاهراً وجود ندارد شروع به ساختن خود می کند – تقریباً ویرانگرترین اتفاق در یک آینه دید عقب اتومبیل که یکی از جذاب ترین و قدرتمندترین سکانس های فیلم بابادوک را فراهم می کند – نوبت به آملیا می رسد که نقش هیولا را بازی کند. سام غیرقابل حل تا کنون به همان نسبت آسیب پذیر است ، همانطور که او واقعاً داعش است ، در حالی که جانور آملیا نسبت به پسرش آنچه را شما می توانید ابعاد فوق طبیعی بدانید به دست می آورد.

موجودی پنهان در تاریکی به نام «بابادوک» لغزنده ترین نوع تهدید در وحشت معاصر است: استعاره ای از هراس کودکانه و ترور والدین – به ویژه تک والدین در شرایط بسیار آزاردهنده – که این نیز در دنیای خلق شده فیلم بابادوک ، یک چیز کاملاً واقعی است.

فیلم بابادوک با “The Shining” استنلی کوبریک مقایسه شده است که دارای مضامین بسیار مشابهی است و همچنین بازی های مشابه را با محو کردن عمدی مرز بین محتویات روان شخصیت های آشفته و شرورهای فوق طبیعی انجام می دهد تا به آنها آسیب برساند. در پایان ، “The Babadook” تراشه های خود را در پایان به عنوان یک فیلم ترسناک مرسوم تر ارائه می دهد – هرچه Babadook باشد ، سرانجام چیزی است – و این تا حدی که من فکر می کنم خوب است.

بیشتر بخوانید:فیلم جهان گمشده: پارک ژوراسیک

من فیلم های ترسناک را دوست دارم – در وهله اول آنها من را مانند فیلم ها دوست داشتند – بنابراین دیدن یک فیلم کاملاً احساسی ، دائماً گیرنده ، زیبا ساخته شده و گام به گام و کاملاً هلا ترسناک (بدون سادیسم دلهره آور اما با یک مقدار نسبتاً جدی تصاویر) احساس برکت می کند.

پایان نقد فیلم بابادوک