سیستم رتبه بندی MPAA: نحوه رتبه بندی فیلم ها :
قبل از تصمیم به تماشای فیلم ، عوامل زیادی را باید در نظر بگیرید. اگر بچه دارید ، یکی از این عوامل ممکن است امتیاز MPAA فیلم باشد. این رتبه بندی ها (G ، PG ، PG-13 ، R و N-17) استانداردی است که ایالات متحده بر اساس آن قضاوت می کند که چه فیلم هایی ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
سیستم رتبه بندی MPAA چیست؟
سیستم رتبه بندی MPAA یک سیستم رتبه بندی داوطلبانه فیلم است که توسط انجمن تصاویر متحرک آمریکا (MPAA) و انجمن ملی صاحبان تئاتر (ناتو) ایجاد شده است تا بر اساس محتوا مناسب بودن فیلم را برای مخاطبان و گروه های سنی تعیین کند. والدین آمریکایی اغلب از سیستم رتبه بندی فیلم برای تعیین اینکه آیا فیلم مناسب کودکان خردسال است یا خیر استفاده می کنند و به مخاطبان اطلاع می دهند که انتظار دارند در یک فیلم چه نوع محتوایی را ببینند. سیستم رتبه بندی MPAA همچنین به فیلمسازان و توزیع کنندگان کمک می کند تا بدانند مخاطبان آنها چه کسانی هستند.
چگونه امتیاز MPAA تعیین می شود؟
انجمن فیلم های سینمایی آمریکا که به MPAA نیز معروف است ، بر طبقه بندی و رتبه بندی فیلم ها نظارت می کند. این سیستم در سال 1930 توسط ویلیام اچ هیز به عنوان کد هایس معرفی شد ، اما در سال 1968 توسط جک والنتی مورد تجدید نظر قرار گرفت تا سیستم رتبه بندی امروز را در اختیار ما قرار دهد.
رتبه بندی MPAA
رتبه بندی ها توسط گروهی از هشت تا سیزده رتبه بندی کننده در بخش مستقل MPAA به نام اداره طبقه بندی و رتبه بندی (CARA) تعیین می شود. اعضای CARA خارج از صنعت فیلم کار می کنند و هنگام پیوستن باید فرزندان بین پنج تا پانزده سال داشته باشند و وقتی فرزندانشان بیست و یک ساله می شوند باید گروه را ترک کنند. داوران فیلم ها را با هم می بینند و سپس برای تعیین رتبه هر فیلم رای می دهند.
رتبه بندی MPAA چیست؟
رتبه بندی MPAA برای اکثر فیلم ها در گیشه ارائه می شود و گاهی اوقات با توصیف کننده هایی همراه است که نوع محتواهایی را که ممکن است در فیلم دیده شود برچسب گذاری می کنند.
مخاطبان عمومی (G): محتوای کمی وجود دارد که برای کودکان خردسال توهین آمیز یا نامناسب تلقی شود و همه سنین مجاز به پذیرش هستند.
راهنمایی والدین پیشنهاد شده (PG): ممکن است مطالبی وجود داشته باشد که برای کودکان مناسب نباشد و والدین تشویق می شوند که فیلم را با فرزندان خود تماشا کنند. فیلمهای دارای رتبه PG ممکن است دارای محتوایی مانند زبان ملایم یا خشونت کارتونی باشند.
والدین به شدت هشدار دادند (PG-13): برخی از مطالب ممکن است برای کودکان زیر سیزده سال نامناسب باشد و والدین باید احتیاط کنند. فیلمهای دارای رتبه PG-13 ممکن است شامل محتواهایی مانند زبان قوی ، خشونت ، برهنگی مختصر یا محتوای جنسی و استفاده از مواد مخدر باشند.
محدود (R): یک فیلم دارای درجه R شامل مطالب بالغ برای مخاطبان بالغ است. تماشاگران هفده ساله و کوچکتر ممکن است توسط سینما ملزم به همراهی یک سرپرست بزرگسال شوند. فیلم های دارای رتبه R ممکن است شامل محتوایی مانند صحنه های جنسی گرافیکی ، خشونت شدید یا فحاشی شدید باشد.
فقط بزرگسالان (NC-17): فیلمی که قبلاً به عنوان امتیاز X شناخته می شد ، دارای محتوای جنسی قوی و خشونت آمیز است.
تئاترها ممکن است از پذیرش تماشاگران هفده ساله و کمتر خودداری کنند ، حتی اگر توسط بزرگسالان همراه شوند.
بدون رتبه: برچسب بدون رتبه بندی به این معنی است که این فیلم هنوز رتبه بندی نشده و هنوز هشدارهای محتوا از هیئت رتبه بندی دریافت نکرده است. بسیاری از سینماها فیلم های بدون رتبه بندی را نمایش نمی دهند.
رتبه بندی MPAA
پایان مقاله سیستم رتبه بندی MPAA: نحوه رتبه بندی فیلم ها
مجله با دوربین
بیشتر بخوانید:
تغییر فوکوس در عکاسی چیست ؟ چه عواملی باعث تغییر فوکوس می شود | نقد فیلم زیر چراغ های استادیوم | نقد فیلم Wildland | معرفی انواع سبک های موسیقی | نقد فیلم زن شگفت انگیز ۱۹۸۴ | نقد انیمیشن لوکا | نکات عکاسی با نور طبیعی | فیلم مراسم جدید | ویلیام شکسپیر |