نقد و بررسی بازی Watch Dogs 1

بی انصافی نخواهد بود اگر بازی Watch Dogs 1 را یکی از هیجان انگیزترین بازیهای Ubisoft در طول تاریخ بنامیم. و اگرچه این یک تجربه بازی خوب و لذت بخش است ، اما با بهترین ایده ها و پتانسیل از دست رفته در زیر فشار جاه طلبی خود و مجموعه ای از مکانیک ها و سیستم های متناقض ، کاملاً مطابق با انتظارات نیست.

شما به عنوان آیدن پیرس ، یک فرد ناشناس هستید که می توانید به هر سیستم رایانه ای نفوذ کرده و آن را مطابق میل خود خم کنید. با شرایط مدرن شیکاگو ، چنین مهارت هایی با فناوری شبیه ابرقدرت ها است. متأسفانه ، پیرس یک ابرشرور مسطح و انسانی کاملاً متفاوت است.

و در حالی که بازی دردسر دارد تا شما را از مشکلات او مراقبت کند – از خواهرزاده غم انگیز کشته شده تا پویایی شکسته در خانواده که او را احاطه کرده است – هرگز کاری نمی کند که بازیکن بتواند ریشه اصلی ضدقهرمان ما را بگیرد. این نوع تمایل به اخلاقی متناقض ، ضد خاکستری و ضد خاکستری برای هک کردن بی گناهان یا ایجاد تخریب گسترده در شهر ، او را نسبت به جنایتکاران آشکار ، به عنوان مثال Grand Theft Auto ، کمتر دوست دارد.

نقد بازی Watch Dogs 1

با این وجود حتی GTA هم آدم بدجنسی است و از شوخ طبعی خود در مورد پوچ بودن خود اطلاع دارد. تماشای بزرگترین سگ ها – اگر می توانید آن را بنویسید – فشار بی وقفه جدی بودن آن است. این فیلمنامه کاربردی است و علی رغم پوشش آینده نگرانه توانایی سلطه بر یک شهر ، بازی مشتق شده از فیلم های اکشن است که می شناسید و آنها را دوست دارید.

گاهی اوقات احساسی عجیب و غریب قدمت دارد. سپس در همه آن سیستم ها – هک کردن ، ساخت و ساز ، جمع آوری منابع ، رانندگی (که به اندازه برخی از همتایان خود روان نیست) ، یک سیستم شهرت ، سفارشی سازی و موارد دیگر – فاکتور بگیرید و احساس طاقت فرسا می شود ، به طوری که درمورد گیج شدن دچار مشکل می شوید دقیقاً همان تجربه ای است که در واقع سعی در ارائه بازیکن دارد.

با این حال ، هنوز یک تن از مواد بازی وجود دارد که شایسته ستایش است. به خصوص در کنسول های نسل بعدی یا رایانه های پیشرفته کاملاً خارق العاده به نظر می رسد. دامنه توانایی های باز شده با پیشرفت شما واقعاً نوآورانه است و رویکرد جدیدی را به بازی های جهان باز اضافه می کند.

ترکیبی از مهارت های هک ، گزینه های مخفی کاری ، افزایش رانندگی و موارد دیگر به پرورش حس تسلط بر محیط اطراف شما کمک می کند. مبارزات ، در بیشتر موارد ، نرم و لذت بخش است ، با توانایی Aiden به سبک گلوله ای “تمرکز” به شما اجازه می دهد حرکات فوق العاده رضایت بخشی را انجام دهید. در نحوه برخورد با برخی از مأموریت ها نیز آزادی فوق العاده ای وجود دارد – به عنوان مثال ، انتخاب شلیک به دشمنان ، راه اندازی تله های تاکتیکی یا یافتن راهی برای جلوگیری از توجه همه با هم.

حتی جنبه های آشناتر بازی نیز یکی دو پیچ و تاب خوب ارائه می دهد ، مانند یافتن راه هایی برای فعال سازی برج های حاکم بر زیرساخت های اطلاعاتی شیکاگو. آنها همان هدف صعود از برج های نقشه در FarCry ، فعال کردن ویژگی ها در شبکه های خاص شهر هستند ، اما به لطف ترفند شگفت انگیز بازی Watch Dogs 1 مبنی بر اینکه شما می توانید از یک دوربین امنیتی به دوربین دیگر دسترسی داشته باشید ، این روند تقریباً فریبنده است.

بازی Watch Dogs 1

به طور چشمگیری ، حتی یک سری بازی های کوچک نیز وجود دارد که از طریق تلفن هوشمند Pearce به آنها دسترسی پیدا می کند ، هر کدام به اندازه کافی برجسته هستند و نه چندان سال پیش به عنوان بازی خاص خود حساب شده اند. مخزن عنکبوت و بازی های رانندگی تخریب به سبک کارماگدون به راحتی اعتیاد آورترین هستند. برعکس ، گنجاندن آنها نمونه کاملی از جاه طلبی وحشیانه خود بازی Watch Dogs 1 است که تقریباً بخاطر آن محتوای لایه بندی شده است.

شاید دقیقاً مانند سری Assassin’s Creed ، ورودی های بعدی بتوانند از ایده های خوبی که در این بازی اول وجود دارد استفاده کنند. همانطور که هست ، بازی Watch Dogs 1 با فیلمنامه عالی خود و “قهرمان” قابل مشاهده ، یک تجربه بسیار دلگرم کننده اما غیر قابل انکار است.

منبع سایت مداد 

بیشتر بخوانید:

راهنمای انتخاب بهترین سرعت شاتر برای عکاسی | بهترین کتاب های داستایوفسکی | بهترین فیلم های بری لارسون | معرفی و بررسی Mi band 6 | رمان های برتر ادبیات فرانسه | فیلم باغ اسرار آمیز | نقد فیلم یک دور دیگر | بیوگرافی نیکولا تسلا | بیوگرافی نیکولا تسلا |