فیلم باهمدیگر: یه کمدی عاشقانه که قلب و روحتو تسخیر می‌کنه!

مقدمه

اگه دنبال یه فیلم کمدی-درام می‌گردی که هم بخندونتت، هم به فکر فرو ببرتت و هم حسابی دلتو گرم کنه، فیلم باهمدیگر همون چیزیه که باید ببینی! من که پنج سال تو دنیای محتوا غلت زدم.

می‌تونم بگم این فیلم یکی از اون کارای خاصه که تو ژانر کمدی عاشقانه یه سر و گردن از بقیه بالاتره. فیلم باهمدیگر، ساخته نیکل بکویت تو سال 2021، با بازی اد هلمز و پتی هریسون، یه داستان ساده ولی عمیق درباره دوستی و روابط انسانیه که حسابی به دلت می‌شینه.

حالا که سال 2025ه و هنوزم فیلم باهمدیگر تو بحث‌های سینمایی سر زبوناست، وقتشه بشینیم و یه نقد حسابی و خودمونی ازش داشته باشیم. قراره مثل دو تا رفیق گپ بزنیم درباره داستان عجیب و غریبش، بازیای فوق‌العاده بازیگراش.

کارگردانی خلاقانه و همه‌چیزایی که این فیلم رو یه تجربه به‌یادموندنی کرده. اگه عاشق فیلمایی هستی که یه حس خوب و واقعی بهت می‌دن، تا آخر این مقاله باهام همراه باش تا بگم چرا فیلم باهمدیگر ارزش وقتتو داره!

معرفی فیلم باهمدیگر

فیلم باهمدیگر یه کمدی-درام آمریکاییه که تو سال 2021 به کارگردانی نیکل بکویت ساخته شد و اد هلمز و پتی هریسون نقشای اصلیش رو بازی کردن. این فیلم که تو جشنواره ساندنس 2021 برای اولین بار اکران شد.

داستان یه مرد میانسال به اسم مت (اد هلمز) رو روایت می‌کنه که تصمیم می‌گیره از طریق رحم جایگزین پدر بشه. برای این کار، یه دختر جوون به اسم آنا (پتی هریسون) رو استخدام می‌کنه که یه گذشته پیچیده داره. چیزی که از یه رابطه کاری شروع می‌شه، کم‌کم به یه دوستی عمیق و غیرمنتظره تبدیل می‌شه.

چیزی که فیلم باهمدیگر رو خاص می‌کنه، نگاه تازه و صادقانه‌ش به موضوعات حساسی مثل رحم جایگزین، روابط انسانی و تفاوت‌های نسلیه. این فیلم با طنزی ظریف و لحظات احساسی، بدون اینکه زیادی شعاری بشه.

تورو با خودش می‌بره. با زمان 90 دقیقه‌ای، فیلم باهمدیگر یه تجربه جمع و جور ولی پرمعناست که هم می‌خندونتت، هم اشکت رو درمیاره. حالا بریم سراغ جزئیات و ببینیم چرا این فیلم انقدر دوست‌داشتنیه!

نقد و بررسی

داستان: یه رابطه غیرمنتظره و دوست‌داشتنی

داستان فیلم باهمدیگر از یه ایده ساده شروع می‌شه: مت، یه برنامه‌نویس 45 ساله مجرد، آرزو داره پدر بشه، ولی نمی‌خواد ازدواج کنه. برای همین سراغ رحم جایگزین می‌ره و آنا، یه دختر 26 ساله که تو یه کافی‌شاپ کار می‌کنه و گذشته‌ای پر از چالش داره.

برای این کار انتخاب می‌شه. تو نگاه اول، انگار یه قرارداد کاری ساده‌ست: آنا بچه رو به دنیا میاره، مت پول می‌ده و همه خوشحالن. ولی فیلم باهمدیگر خیلی زود نشون می‌ده که قراره فراتر از این حرفا بره.

رابطه بین مت و آنا کم‌کم از یه قرارداد خشک و رسمی به یه دوستی عمیق و واقعی تبدیل می‌شه. اونا تو موقعیت‌های روزمره، مثل رفتن به کلاس‌های آمادگی زایمان یا گپ زدن تو کافی‌شاپ، همدیگه رو بهتر می‌شناسن. فیلم خیلی قشنگ نشون می‌ده که چطور دو آدم از دو دنیای کاملا متفاوت می‌تونن به هم نزدیک بشن.

مثلا یه سکانس باحال هست که مت و آنا تو یه مهمونی درباره سریال دوستان Friends حرف می‌زنن و اختلاف سنی‌شون حسابی به چشم میاد، ولی همین تفاوت‌ها باعث خنده و صمیمیت می‌شه.

چیزی که داستان فیلم باهمدیگر رو خاص می‌کنه، اینه که اصلا سعی نمی‌کنه شعاری یا کلیشه‌ای باشه. موضوع رحم جایگزین می‌تونست به راحتی تبدیل به یه ملودرام آبکی بشه، ولی نیکل بکویت با ظرافت داستان رو پیش می‌بره. مثلا به جای تمرکز روی درامای سنگین.

فیلم روی لحظات واقعی و انسانی زوم می‌کنه، مثل وقتی آنا و مت درباره ترس‌هاشون از آینده حرف می‌زنن. البته یه کم ضعف هم داره؛ مثلا بعضی خط‌های داستانی، مثل گذشته آنا، می‌تونستن بیشتر باز بشن. ولی در کل، داستان فیلم باهمدیگر یه سفر احساسیه که حسابی به دلت می‌شینه.

بازیگران: شیمی بی‌نقص اد هلمز و پتی هریسون

یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت فیلم باهمدیگر، بازیگراشن. اد هلمز، که احتمالا از سری Hangover با بازی (بردلی کوپر) می‌شناسیدش، تو نقش مت یه بازی فوق‌العاده ارائه می‌ده. مت یه آدم ساده‌ست که یه کم دست و پا چلفتیه، ولی قلبش از طلا ساخته شده.

اد هلمز خیلی خوب تونسته این تضاد رو نشون بده: یه مردی که از یه طرف خیلی جديه و می‌خواد همه‌چیزو کنترل کنه، ولی از طرف دیگه تو موقعیت‌های احساسی حسابی شکننده‌ست. مثلا تو سکانسی که مت سعی می‌کنه به آنا توضیح بده چرا می‌خواد پدر بشه، بازی هلمز انقدر واقعیه که اشکت رو درمیاره.

پتی هریسون تو نقش آنا هم یه کشف بزرگه. این اولین نقش اصلی پتی تو یه فیلم سینماییه، ولی انگار سال‌هاست داره بازی می‌کنه. آنا یه دختر جوون و سرزنده‌ست که یه لایه عمیق از غم و پیچیدگی تو وجودش داره. پتی با طنزی که مخصوص خودشه، حسابی این کاراکتر رو زنده می‌کنه.

شیمی بین هلمز و هریسون قلب فیلم باهمدیگره. مثلا تو یه سکانس که اونا درباره انتخاب اسم بچه بحث می‌کنن، دیالوگاشون انقدر طبیعی و بامزه‌ست که انگار واقعا دو تا دوست دارن گپ می‌زنن.

بازیگران مکمل، مثل رزالیند چائو و تیم شارپ، هم خوبن، ولی نقششون خیلی پررنگ نیست. یه کم حیف شد که به این کاراکترها فضای بیشتری داده نشد، ولی وقتی هلمز و هریسون اینقدر خوبن، دیگه نمی‌تونی زیاد غر بزنی. در کل، بازیگری تو فیلم باهمدیگر یه نقطه قوت بزرگه که حسابی تجربه فیلم رو بهتر می‌کنه.

کارگردانی و فیلم‌نامه: نیکل بکویت در اوج

نیکل بکویت، که هم نویسنده و هم کارگردان فیلم باهمدیگره، یه کار فوق‌العاده انجام داده. این دومین فیلم بلند بکویته، ولی انگار یه کارگردان کهنه‌کار داره کار می‌کنه. فیلم‌نامه خیلی ظریف و هوشمندانه نوشته شده.

دیالوگا انقدر واقعی‌ان که حس می‌کنی داری یه گپ واقعی بین دو نفر رو می‌شنوی. مثلا تو یه سکانس، مت و آنا درباره فیلمایی که دوست دارن حرف می‌زنن و این گپ ساده، یه جورایی عمق رابطه‌شونو نشون می‌ده.

کارگردانی بکویت هم حسابی قویه. اون خیلی خوب تونسته تعادل بین کمدی و درام رو حفظ کنه. مثلا تو لحظات طنز، مثل وقتی مت و آنا تو کلاس زایمان دست و پا چلفتی بازی درمیارن، فیلم حسابی می‌خندونتت. ولی تو لحظات احساسی، مثل وقتی آنا درباره گذشته‌ش حرف می‌زنه.

بکویت با یه کارگردانی ساده ولی تاثیرگذار، حسابی دلتو می‌لرزونه. فیلم‌برداری هم کارشو خوب بلده؛ قاب‌های ساده و صمیمی، با نورپردازی گرم، حس و حال فیلم باهمدیگر رو کامل می‌کنن.

البته یه سری ضعف هم هست. مثلا ریتم فیلم تو یه سری جاها یه کم کند می‌شه، مخصوصا وسطای فیلم که داستان یه کم کش میاد. یا مثلا بعضی موضوعات، مثل تاثیر رحم جایگزین روی زندگی آنا، می‌تونستن عمیق‌تر بررسی بشن.

ولی این ضعف‌ها انقدر کوچیکن که تو تجربه کلی فیلم گم می‌شن. نیکل بکویت با فیلم باهمدیگر نشون داده که یه استعداد بزرگ تو فیلم‌سازیه و باید منتظر کارهای بعدی‌ش باشیم.

اتمسفر و موسیقی: حس و حال گرم و صمیمی

اتمسفر فیلم باهمدیگر یکی از اون چیزاییه که باعث می‌شه عاشقش بشی. فیلم تو شهر سان‌فرانسیسکو فیلم‌برداری شده و لوکیشن‌های ساده‌ای مثل کافی‌شاپ، پارک و خونه‌های معمولی، یه حس واقعی و صمیمی به فیلم می‌دن.

نورپردازی گرم و رنگ‌های ملایم، انگار تورو دعوت می‌کنن که راحت بشینی و از داستان لذت ببری. مثلا سکانسایی که مت و آنا تو پارک قدم می‌زنن، انقدر قشنگن که حس می‌کنی خودت داری باهاشون راه می‌ری.

موسیقی فیلم باهمدیگر، که کار جین فریمنه، حسابی به اتمسفر فیلم عمق می‌ده. ترک‌های مینیمال و ملایم، با یه حس نوستالژیک، خیلی خوب با لحظات احساسی و طنز فیلم جور درمیان. مثلا تو سکانسی که مت و آنا تو یه رستوران شام می‌خورن.

موسیقی پس‌زمینه انقدر قشنگه که حس یه لحظه واقعی از زندگی رو بهت می‌ده. صداگذاری هم خوبه، ولی چون فیلم خیلی روی دیالوگ متمرکزه، خبری از افکت‌های عجیب و غریب نیست.

یه نکته دیگه درباره اتمسفر اینه که فیلم باهمدیگر خیلی خوب تونسته حس و حال یه رابطه واقعی رو منتقل کنه. برخلاف خیلی از فیلم‌های عاشقانه که پر از کلیشه‌ن، این فیلم با تمرکز روی جزئیات کوچیک زندگی، مثل یه گپ ساده یا یه نگاه معنی‌دار، یه اتمسفر گرم و دوست‌داشتنی خلق می‌کنه. البته یه کم حیف شد که لوکیشن‌های متنوع‌تری ندیدیم، ولی با توجه به بودجه کم فیلم، همینم حسابی خوبه.

فیلم‌های مشابه باهمدیگر

اگه از فیلم باهمدیگر خوشت اومده، این چندتا فیلم دیگه هم حسابی به دلت می‌شینه:

Begin Again (2013): یه کمدی-درام درباره دو نفر که با موسیقی به هم وصل می‌شن. حس و حال گرم و بازیای قوی کیرا نایتلی و مارک رافالو، حسابی به فیلم باهمدیگر شبیهه.

The Big Sick (2017): یه کمدی عاشقانه بر اساس داستان واقعی زندگی کمیل نانجیانی و همسرش، با طنزی ظریف و لحظات احساسی.

Juno (2007): یه فیلم درباره یه دختر جوون که با بارداری غیرمنتظره روبه‌رو می‌شه و رابطه‌ش با یه زوج، پر از طنز و احساسه.

Silver Linings Playbook (2012): یه کمدی-درام درباره دو آدم با مشکلات شخصی که به هم کمک می‌کنن زندگی‌شونو بهتر کنن.

Little Miss Sunshine (2006): یه فیلم خانوادگی و طنزآمیز درباره روابط انسانی و سفر جاده‌ای یه خانواده عجیب.

این فیلم‌ها حس و حال طنز و احساسی فیلم باهمدیگر رو دارن و می‌تونن ساعت‌ها سرگرمت کنن.

نقد کوتاه

فیلم باهمدیگر یه کمدی-درام جمع و جور و دوست‌داشتنیه که با بازی فوق‌العاده اد هلمز و پتی هریسون، یه داستان ساده ولی عمیق درباره دوستی و روابط انسانی رو روایت می‌کنه. کارگردانی نیکل بکویت، دیالوگای طبیعی و اتمسفر گرم فیلم، حسابی دلتو می‌بره.

البته ریتم فیلم تو بعضی جاها یه کم کنده، ولی شیمی بین بازیگرا و پیام مثبت فیلم، این ضعف‌ها رو گم می‌کنه. اگه دنبال یه فیلم حال‌خوب‌کن می‌گردی، فیلم باهمدیگر نباید از دستت بره!

جمع‌بندی

خب، حالا که حسابی فیلم باهمدیگر رو زیر و رو کردیم، می‌تونم بگم این فیلم یه تجربه خاص و دل‌انگیزه که تو ژانر کمدی-درام یه نفس تازه‌ست. داستان غیرمنتظره، بازیای بی‌نقص اد هلمز و پتی هریسون، کارگردانی ظریف نیکل بکویت و اتمسفر گرم فیلم، این کارو به یه اثر به‌یادموندنی تبدیل کرده. فیلم باهمدیگر با تمرکز روی روابط انسانی و لحظات واقعی، بدون اینکه شعاری بشه، حسابی به دلت می‌شینه.

البته فیلم یه سری ضعف هم داره، مثل ریتم کند تو بعضی جاها یا خط‌های داستانی که می‌تونستن عمیق‌تر باشن. ولی وقتی یه فیلم انقدر حس خوب بهت می‌ده، این مشکلات به چشم نمیان.

فیلم باهمدیگر یه دعوت‌نامه‌ست برای اینکه به روابط انسانی و دوستی‌های غیرمنتظره بیشتر فکر کنی. حالا نوبت توئه! تو بخش کامنت‌ها برامون بنویس که کدوم سکانس فیلم بیشتر به دلت نشست؟ حس و حالت از این فیلم چی بود؟ منتظر نظراتتیم!