نویسنده : نقد فیلم Minari
نقد فیلم Minari : فیلم میناری ساخته لی آیزاک چونگ طلسم لحظات آغازین خود را به نمایش می گذارد ، تداعی نظریه ترنس مالک از انسان هایی که سعی در هماهنگی با دنیای طبیعی دارند. همانطور که یک ماشین خانوادگی در حال گذر از یک منظره سرسبز آمریکایی است ، به نظر می رسد زمین خودش با شخصیت ها و از طریق آنها با ما صحبت می کند.
فیلم میناری یک داستان مهاجر کلاسیک با جزئیات خاص خاص ، اغلب منحصر به فرد است. یک خانواده آمریکایی کره ای به سرپرستی یک پدر ، جیکوب (استیون یون) و مادرش مونیکا (یری هان) ، در دهه 1980 از کره آمدند و مدتی را در کالیفرنیا به عنوان کارگر مرغداری کار کردند و جوجه های کودک را از نظر جنسیت جدا کردند. اکنون آنها با دو فرزند آمریکایی متولد شده اند ، یک دختر جدی و بالغ به نام آن (نوئل کیت چو) و یک کودک شش ساله به نام دیوید (آلن اس. کیم تازه وارد) ، به امید راه اندازی یک مزرعه 50 هکتاری در یک شهر کوچک آرکانزاس.
درگیری فرهنگ در اینجا موضوع وحدت بخش است ، گرچه تنها موضوع نیست. چونگ که منتظر ساخت این درام زندگینامه ای بود تا اینکه چندین فیلم تحسین برانگیز زیر کمربندش قرار گرفت ، دقیقاً داستانی را که می خواهد تعریف کند و چگونگی بیان آن را می داند. مونیکا و جیکوب بر سر اهداف مشترکشان به عنوان یک زن و شوهر و آرزوهایشان برای فرزندانشان دعوا می کنند. تنش جذب در برابر استقلال هر مبادله ای را تأکید می کند ، چه صمیمی و چه خصوصی و چه مرتبط با جامعه بزرگتر که آنها بطور موقت با آن آشنا می شوند.
واضح است که جیکوب برخی از نسخه های “رویای آمریکایی” را خریداری کرده است و خود را مانند یک کشاورز نمونه سفید قرن بیستم آمریکایی حمل می کند ، با کلاه گچ ، سخنرانی مختصر ، پاکت سیگار جیب پستان ، و پیاده روی مسلح تفنگدار. به نظر می رسد مونیکا بیشتر ناراحت شده است ، و از دیدن تعامل این دو مشخص است که او از یک طبقه اجتماعی بالاتر است و در شهرها راحت تر است. همانطور که داستان ادامه دارد ، ما شروع به تعجب می کنیم که آیا او در وهله اول از اینکه به آمریکا نقل مکان کرده پشیمان است؟ حتی اگر او بازی کند ، اما راه سختی است که به نظر نمی رسد هرگز آسان تر شود.
آیین های معمولی وقتی فریم دیگری در اطراف آنها قرار می گیرد تازه و زنده می شوند و این در فیلم Chung وجود دارد. این زن و شوهر در مورد اینکه آیا می توانند یک مزرعه کوچک در جامعه ای با جمعیت آمریکایی کره ای بیشتر بگیرند یا در آنجا بمانند صحبت می کنند و آن را در انزوای نسبی سخت می گیرند ، گفتگویی که ممکن است بسیاری از زوجین در یک وضعیت مشابه داشته باشند ، در اینجا با انواع مختلف چالش های ثانویه. به کدام کلیسا می رویم؟ آیا اصلاً باید به کلیسا برویم؟ ما چقدر باید در تلاش برای یافتن دوستانی جدید با افرادی که میراث فرهنگی ما را به اشتراک نمی گذارند پیش رو داشته باشیم؟ اینها مشکلاتی است که افراد پرورش یافته در یک فرهنگ غالباً یا اصلاً به آنها فکر نمی کنند.
نقد فیلم Minari : فیلم میناری با تکیه بر شدت عکسهای طبیعت جوی و نمره ای دلهره آور که به نظر می رسد با پیانوی ایستاده کمی خارج از تنظیم اجرا می شود ، در برخی نقاط تنش را از دست می دهد ، و گاهی اوقات با تماشای جدول زمانبندی تعارض می کند ، کمی بیشتر از آنها در آن لحظه بررسی اما کنترل چانگ به عنوان یک داستان نویس همچنان مطمئن است. هر لحظه و مکالمه حلقه ای از حقیقت است. بهترین آنها مملو از پیچیدگی و تناقض است که نشان می دهد تعاملات انسانی بیش از هر توصیه ای است که در کودکی به ما می شده است. لحظه ای بعد از کلیسا ، هنگامی که دیوید جوان توسط یک پسر سفیدپوست جوان که به سرعت با او به عنوان یک دوست صحبت می کند و او را به یک خواب شبانه دعوت می کند ، مورد توهین نژادی قرار خواهد گرفت ، برای هر کسی که در انتهای آن نوع از این نوع قرار داشته باشد ، صدا خواهد کرد رفتار – اخلاق. همه افراد در این فیلم هنوز شیوه صحیح رفتار را یاد می گیرند ، از جمله بزرگسالان.
شخصیت های پشتیبان به وضوح ترسیم شده اند. ویل پاتون ، بازیگر نقش اول شخصیت آمریکایی ، به عنوان یك كشاورز مسیحی عالی است كه هر دقیقه او را ستایش می كند و هنگامی كه در امتداد جاده قدم می زند ، در یك صحنه نگاهی می اندازد كه صلیب بزرگ چوبی را به پشت خود حمل می كند. (یعقوب می پرسد که آیا سواری می خواهد و او می گوید نه ، او این را دارد.) اما بهترین عملکرد متعلق به یوهونگ یونگ به عنوان سونجا ، مادربزرگ یعقوب است که برای ارائه مشاوره و کمک به مراقبت از کودکان از کشور قدیمی آورده شده است. او یک سیم زنده است – یک جهان وطنی که همیشه حرفهایش را می زند و با فحاشی ، شوخی عملی و تصمیم گیری اخلاقی / اخلاقی که می تواند عواقب عمده ای داشته باشد بدون مشورت با یعقوب یا مونیکا راحت است. (وقتی مونیکا اسکناس 100 دلاری را در صفحه مجموعه کلیسا می گذارد ، احتمالاً برای ایجاد تأثیر بزرگ در اولین بازدید ، مادربزرگ ماهرانه آن را برمی دارد).
چونگ توانایی ثبت آن لحظاتی را دارد که افراد طبق قطب نمای داخلی خود رفتار می کنند ، از راه هایی که ممکن است از نظر ناظر بیرونی منطقی نباشد. و غیرممکن است که درک عمیق رفتار انسان ، و همچنین روشی را که اشیا ordinary و موقعیت های عادی هنگامی که در مورد آنها در رابطه با شخصیت ها فکر می کنیم ، معنایی نمادین پیدا می کنند ، ارزیابی نکنیم. این یک فیلم دوست داشتنی و منحصر به فرد است.
افتتاحیه امروز ، 11 دسامبر ، برای یک دوره انتخابی آزاد قبل از انتشار گسترده تر در سال 2021.
نقد فیلم میناری به قلم رضا حقی.
