نویسنده : ▪️ ما و کائو یک خصوصیت مشترک دارند و آن هم نداشتن هیچ حمایتی از سوی خانواده‌ها و رها شدن میان هیچ‌چیز است. کائو کمی بیماری و اختلال فیزیکی دارد و از آن‌سو هر دو خانواده با وساطت سعی می‌کنند این دو را زیر یک سقف ببرند. فیلم با همین وصلت آغاز می‌شود؛ شاید یکی از غریب‌ترین و ساکن‌ترین وصلت‌های سینمایی را در این فیلم شاهد هستیم.
نقد فیلم بازگشت به خاک | عشق در میان تل‌ماسه
▪️ از همان ابتدا با این بدبینی وارد روایت می‌شویم که این کارگردان چینی هم مانند بسیاری دیگر از جشنواره‌ای‌سازها سعی دارد این زوج طردشده را درون دنیایی شاعرانه (واژه‌ی «شاعرانه» اصلاً به‌سوی سینمای کوکتو یا تارکوفسکی و آنجلوپولوس نمی‌رود، بلکه کنایه‌ای تحقیرآمیز در باب سوء‌استفاده از المان‌های سینمایی است) آرایش کند و یک تخم‌مرغ رنگی را تحویل مخاطب دهد.
بیشتر بخوانید : بیوگرافی جیمز هاردن
▪️ ما بی‌آنکه حتی احساس افتخار یا همدردی کند گویی واژه‌به‌واژه‌ی «دائو د جینگ» را معنا می‌کند. ما فضیلت را زندگی می‌کند و خود را بخشی از این طبیعت می‌پندارد. مکالمه‌های ساده و کوتاهی که بین او و کائو شکل می‌گیرند همه‌ی این تعاریف را در خود دارند.
▪️ فیلم بازگشت به خاک حتی در عنوان خود نیز قرار است مخاطب را به سفری به دل طبیعت انسانی ببرد؛ آنجا که انسان بدون حتی ذره‌ای پشتوانه از دل بذر خوراک بیرون می‌آورد و از درون خاک برای خود سرپناه می‌سازد و بی‌آنکه حتی ذره‌ای به مناسبات انسان مدرن اعتنایی داشته باشد عشق را نیز بخشی از وجود خود می‌کند. در این فیلم اضافه‌گویی نمی‌بینید و برعکس همراهی فرم، خطوط عرفان چینی که برعکس عرفان خاورمیانه خود را در طبیعت تعریف می‌کند، و در نهایت سینما مشاهده می‌کنید.
بیشتر بخوانید : بیوگرافی پدر بمب اتم جی رابرت اوپنهایمر
…سبو سرشته‌ی خاک است و آب و دست
از خالی درون آن
ظرف است بی‌گمان
خانه از چوب است و سنگ و خشت
آنجا که هیچ نیست
خوانی‌ست بی‌گمان…
▪️نام انگلیسی: Return to Dust
▪️نام فارسی: فیلم بازگشت به خاک (اشاره به جمله‌ی مصطلح همه از خاکیم و به خاک بازمی‌گردیم)
▪️محصول: ۲۰۲۲ – چین
▪️ژانر: درام
▪️امتیاز: ۴ از ۴ – ⬤⬤⬤⬤
مصطفی ملکی
