نقد و بررسی بازی Horizon Forbidden West

نقد و بررسی بازی Horizon Forbidden West : 

دنباله‌های موفق به روش‌های مختلفی بر اساس پیشینیان خود ساخته می‌شوند – به Mass Effect 2، Assassin’s Creed 2 و Uncharted 2 فکر کنید. همه آن‌ها با ایجاد مکانیک‌های جدید و هیجان‌انگیز گیم‌پلی، توسعه شخصیت‌ها از طریق داستان‌های جذاب و تغییر طراحی ماموریت، آنچه را که پیش از آن بود، بهبود می‌بخشند. ارائه تنوع به عبارت دیگر، آنها یک پایه محکم می گیرند و با عناصر جدید ترکیب می شوند تا پیوندهای پیشرفته تری ایجاد کنند، بسیار شبیه یک آلیاژ … یا در این مورد، یک آلیاژ.

بازی Horizon Forbidden West این کار را با تدبیر انجام می دهد و بر پایه های در حال حاضر چشمگیر بازی Horizon Zero Dawn در سال 2017 بنا می کند تا داستانی مهیج و پر از مبارزات انفجاری آشنا علیه دشمنان رباتیک پیچیده و سکانس های اکشن پرفروش را روایت کند،

اما همچنین سکونتگاه هایی مانند ویچر را به نقشه اضافه کرده است. آن را با ماموریت های جانبی بزرگ. یک حس واقعی از کاوش و انبوهی از افسانه های کاملاً درگیر در پشت همه آن برای کشف وجود دارد. نتیجه یک اکشن-ماجراجویی فوق‌العاده در جهان باز است که با وجود افتادن به چند عادت قدیمی خود، با قاطعیت به وعده‌های پنج سال پیش عمل می‌کند.

نبرد بین طبیعی و کاملاً غیر طبیعی همه جا در غرب ممنوع دیده می شود. از سطوح مختلف به آنچه که مجموعه Horizon درباره آن است، می پردازد، از درختان انگور که بقایای پل گلدن گیت سانفرانسیسکو را خفه می کنند تا ماشین های حیوان مانند انسان ساخته که در زمین سرگردان هستند و ردپای خالقانشان را که مدت ها مرده اند ردیابی می کنند .

اما این درگیری در داخل آلوی نیز رخ می دهد که (اسپویل های بازی اول) خود ترکیبی پیچیده از زندگی انسانی و مصنوعی است. این همان چیزی است که طرح را به پیش می برد و به موضوعاتی که در غیر این صورت می تواند مضامین ناخوشایند باشد، می بخشد، اگر بدون مراقبت آشکاری که Guerrilla Games توسعه دهنده برای غرب ممنوعه انجام داده است، انجام شود.

قدرت رو پس بگیر

بار دیگر، Aloy در یک ماموریت حساس به زمان پر از رمز و راز است، به ویژه در شخصیت های آن، که بسیاری از آنها در منطقه خاکستری بین دوست یا دشمن مستقر هستند. پیچ و تاب های آن بسیار زیاد است و باعث شد تا حدس بزنم که تا پایان سفر آلوی چگونه خواهد شد. آن سفر کوتاه نیست. بازی من (که با سرعت نسبتاً آرامی انجام می شد که شامل انجام مقدار مناسبی از ماموریت های جانبی بود) حدود 32 ساعت طول کشید.

بازی Horizon Forbidden West

Guerrilla قطعاً این بار در مورد یافتن تعادل بین جهان سازی و گفتن یک داستان منسجم درس گرفته است. Horizon Zero Dawn با برخی از ایده‌های بزرگ و جاه‌طلبانه مقابله می‌کرد، اما گاهی اوقات هنگام انتقال آنها به شیوه‌ای جذاب، با تکیه بیش از حد به فایل‌های صوتی و متنی موجود در آزمایشگاه‌های بی‌جان و دفاتر متروک، دچار اشتباه می‌شد. با این حال، با آماده‌سازی صحنه،

غرب ممنوعه می‌تواند با اطمینان از چاله‌های نمایشی عمیقی که Zero Dawn گاهی اوقات قربانی آن‌ها می‌شد، گام بردارد، و (عمدتاً) با مهربانی از انتشار اطلاعات طولانی به نفع داستانی زیباتر جلوگیری کند. در حالی که هنوز تعداد قابل توجهی از گزارش های صوتی برای یافتن وجود دارد، کیفیت آنها بسیار بهبود یافته است، و مهمتر از آن، این بار تمام لحظات کلیدی داستان از طریق کات سین های جذابی که شامل سهم نسبتاً مناسبی از درام شخصیت محور هستند، روایت می شوند. به قدری روی آن سکونت داشته باشند که از استقبال آنها بیشتر بگذرد.

غرب ممنوعه می‌تواند با اطمینان از چاله‌های نمایش عمیقی که Zero Dawn گاهی اوقات قربانی آن‌ها می‌شد گام بردارد

با این حال، این هنوز یک محیط علمی-تخیلی بسیار سخت است، و این جایی است که بخش‌های ضعیف‌تر داستان غرب ممنوعه در ساعات آغازین نمایش وجود دارد. گاهی اوقات نمی‌توان به مونولوگ‌های طولانی اشاره کرد که به رویدادهای Zero Dawn و تنظیم سفر به غرب اشاره می‌کنند، و اینجاست که مقداری حرکت از بین می‌رود. این یک شروع نابرابر را ایجاد می کند، اما زمانی که یک تهدید جدید معرفی می شود و طرح واقعی غرب ممنوعه به نمایش در می آید،

سرعت به سرعت بالا می رود و بسیار جذاب تر می شود. از اینجا به بعد، با موفقیت در مسیر خود به سمت پایانی پر از غم و اندوه و در عین حال بسیار لذت بخش می رود. همچنین در اینجا شایان ذکر است که غرب ممنوعه دنباله‌ای بر Zero Dawn است، به این معنی که تازه‌واردانی که تلاش می‌کنند از خط بگذرند و به اینجا بپرند ممکن است با توجه به طرح کلی احساس بیگانگی کنند، اگرچه هنوز چیزهای زیادی برای لذت بردن وجود دارد.

با این حال، نقاط قوت داستان بسیار بیشتر از آن لحظات ناخوشایند است. وقتی روی درام‌های شخصی و درگیری‌های اجتماعی و سیاسی غرب ممنوعه تمرکز می‌کنیم، بسیار قوی‌تر از زمانی است که فتیش آن را برای هولوگرام‌های گیج‌کننده ارضا کنیم. اگر Horizon Zero Dawn درباره Aloy بود که یک دنیای جدید خطرناک را کشف می کرد، بازی Horizon Forbidden West همه چیز در مورد دنیای جدیدی است که متوجه می شود آلوی چقدر می تواند خطرناک باشد. پس از وقایع Zero Dawn، او یک افسانه زنده است: بعضی ها او را می پرستیدند، بعضی ها از آن می ترسیدند.

آشفتگی سیاسی امروزی بین قبایل متخاصم، پس‌زمینه‌ای پرتنش را ترسیم می‌کند که فضای زیادی برای لحظات عالی برای بازی کردن در مقابل آن وجود دارد. ماموریت‌های برجسته‌ای نیز وجود دارد: یکی از ماموریت‌های جستجو که شامل یک مخترع دست و پا چلفتی اما دوست‌داشتنی است که تلاش می‌کند میراث جاه‌طلبانه پدربزرگش را برآورده کند، نقطه‌ی بالایی است. این نمونه‌ای عالی از این است که چگونه تلاش Aloy با داستان‌های دیگران برخورد می‌کند تا چیزی واقعاً به یاد ماندنی ایجاد کند.

تلاش آلوی با داستان های افراد دیگر برخورد می کند تا چیزی واقعا به یاد ماندنی خلق کند

لحظات شخصیت فوق العاده ای وجود دارد که با یک لمس ماهرانه ارائه می شود. این یک افتخار برای نویسندگان است که بعد از ملاقات با آنها متوجه شدم که خیلی سریع به سرنوشت این افراد اهمیت می دهم. این برای بازیگرانی که شخصیت‌ها را تجسم می‌کنند نیز صدق می‌کند – بازی‌ها در سراسر صفحه درخشان هستند، بدون اینکه هیچ‌کس احساس نابجا بودن کند و حتی اتفاقی‌ترین شخصیت‌ها به‌خوبی مشاهده شوند. با توجه به بازیگران بزرگ چهره های تازه ای که در طول بازی خود با آنها روبرو خواهید شد، این شاهکار نیست.

بخشی از آن به این دلیل است که غرب ممنوعه بسیار بیشتر از Zero Dawn نگران کل جهان و مردم اطراف آلوی است. از همان ابتدا مشخص می شود که کل درس داستان برای آلوی این است که اجازه می دهد برخی از فشارهایی که او بر خودش وارد می کند توسط دیگران اعمال شود.

بازیگران نقش مکمل کار فوق‌العاده‌ای برای همراهی با شما انجام می‌دهند، و وارل – دوست قدیمی آلوی از قبیله نورا که از لحظه‌های آغازین با شما همراه است – به ویژه، همراهی گرمی را در تمام طول انجام می‌دهد و بهترین‌ها را از Aloy به ارمغان می‌آورد. در مقایسه با ماجراجویی اغلب تنهایی Zero Dawn، تغییری خوشایند است.

بازیگران آنجلا باست و کری آن ماس قدرت شلیک با کالیبر هالیوود را به داستان وارد می کنند. اولی به عنوان رهبر شورشیان رگالا حضور وحشتناکی را ارائه می دهد، حتی اگر او برای مدت طولانی غایب باشد و احساس کند که نقش برجسته ای از داستان است. در همین حال، ماس به عنوان تیلدای مرموز،

رنگی از کلاس را به جریان می‌آورد. با این حال، این هرگز کافی نیست که از Ashly Burch در نقش Aloy دوری کنید. طبیعتاً، او هسته اصلی همه چیز در غرب ممنوعه است، و برچ این وزن را با اعتماد به نفس و قدرت تحمل می کند – قدرت را در لحظات پر سر و صدا و محوری نشان می دهد، اما همچنین در جیب های آرام تر و صمیمانه تر داستان می درخشد.

آنجلا باست و کری آن ماس قدرت شلیک با کالیبر هالیوود را به داستان وارد می کنند

در مورد بخش های پر سر و صدا، اگرچه Zero Dawn ممکن است پر اکشن بوده باشد، ارائه آن هرگز به این اندازه سینمایی احساس نمی شود. لحظات عظیم در کات صحنه های طراحی شده استادانه با دوربین های چرخشی که یادآور سکانس تعقیب و گریز تونی اسکات است رخ می دهد. ممکن است ساده به نظر برسد،

اما تکنیک‌های ظریف‌تر (مانند لنز بازتر که در طول مکالمات استفاده می‌شود) کیفیت فیلمی را به صحنه‌های سنگین دیالوگ اضافه می‌کند و به شخصیت‌ها اجازه می‌دهد از بدن خود برای حرکت بیانگر استفاده کنند و طیف وسیع‌تری از احساسات را منتقل کنند. در طول این کمپین طولانی، احساسات بسیار زیاد است، و اگرچه این چیزی شبیه به جشن تروما چیزی مانند The Last of Us Part 2 نیست، اما غرب ممنوعه مطمئناً ریسمان قلب را به خود جلب می کند.

دشمنت را بشناس

یک رویکرد مخفیانه، در کمین زدن برای ضربه زدن بی‌صدا از چمن‌های بلند، تقریباً همیشه در شروع یک مبارزه عاقلانه است، زیرا احتمالاً زمانی که از تعداد شما بیشتر باشد، با بیشترین دردسر مواجه خواهید شد. حتی ماشین‌های کم‌تر مرگ‌آور، مانند تیراندازی با Skydrifters و Pouncing Scrappers،

از نظر تعداد، تهدیدی هستند و کنترل نشده باقی می‌مانند، آنها بی‌رحمانه حملات پس از حمله را آزاد می‌کنند. به ندرت گفته شده است که «حمله بهترین نوع دفاع است» درست تر از این بوده است، و دقیقاً همانطور که در Zero Dawn بدن این دشمنان مملو از نقاط ضعفی است که به شما امکان می دهد بر نحوه مبارزه آنها تأثیر بگذارید و آن را به دلخواه تغییر دهید.

به عنوان مثال، Clawstrider جدید را در نظر بگیرید: این یک تهدید دینو بسیار تهاجمی است که می تواند شما را با شلاق های دم ویرانگر خود از بین ببرد. به اندازه کافی از آن بود؟ چند فلش اشک آور را تجهیز کنید و دم شکنجه گر خود را مستقیماً جدا کنید. روش دیگر، آن را با یک گلوله زرد با استفاده از مهمات چسب جدید بپوشانید تا سرعت آن را کاهش دهید، که در برابر ماشین های سریع مانند این بسیار موثر است.

این چرخه یادگیری یک دشمن و حملات متعدد مختلف آنها، کاهش تعداد گزینه های موجود برای آنها با هدف قرار دادن و از بین بردن سلاح های آنها، و سپس پایان دادن به آنها با یخ، آتش، اسید، یا هر نوع آسیب دیگری که آنها ضعیف هستند تا هرگز هرگز آنها را نرسانند. طی ده ها ساعت خسته شد. نبرد در Zero Dawn قبلاً فوق‌العاده بود، و Forbidden West فقط گزینه‌های بیشتری را در کنار آن قرار می‌دهد – مانند سلاح‌های جدید و انواع مهمات – و در نتیجه احساس بهتر و انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به همیشه دارد.

پرتاب کننده منفجره Spike Thrower یک افزودنی جدید و رضایت بخش به مجموعه تسلیحات Aloy است که پرتابه ها را قبل از منفجر کردن آنها در ماشین ها قرار می دهد تا خسارات زیادی ایجاد کند. من متوجه شدم که این یک آیتم تقریباً ضروری در برابر برخی از حیوانات بزرگتر بازی Horizon Forbidden West است. بسیاری از این نبردها در مقیاس و کیفیتی هستند که بسیاری از بازی‌ها برای فینال بزرگ خود آرزوی آن را دارند.

بازی Horizon Forbidden West

ضربه زدن به سلاح های سنگین آنها و سپس برداشتن آنها برای چرخاندن اسلحه های خود به آنها یک مزیت پویا اضافه می کند که به هدف خوب با قدرت شلیک بیشتر پاداش می دهد. جدا کردن توپ از یک Ravager و شلیک رگبار به سمت Tremortusk – یک ماموت ربات غول‌پیکر و بسیار عصبانی – یک سفر قدرت خالص و بدون تقلب است. موسیقی متن فوق‌العاده نیز در سرتاسر موسیقی متن کاملاً پخش می‌شود، به‌طور پویا نویز را در طول نبردهای پرمخاطره بالا می‌برد و الکترونیک ترد را به رفرین‌های ارکستر آشنا Zero Dawn اضافه می‌کند.

نبردها در مقیاس و کیفیتی هستند که بسیاری از بازی ها برای فینال های بزرگ خود آرزوی آن را دارند

قطعه مرکزی زرادخانه آلوی همچنان تیر و کمان باقی می ماند، با نسخه های مختلفی که ارائه می شود. ترکیب و تطبیق برای اطمینان از داشتن انواع مختلف آسیب‌های عنصری مورد نیاز بر روی چرخ سلاح کلیدی است. مرحله بعدی مهارت کافی برای ضربه زدن به اهداف سریع شماست.

مسلماً من مشتاق مبارزه تیراندازی با کمان در بازی هستم، اما واقعاً بهتر از پرتاب کردن تیر پشت سر به نقطه ضعف درخشان یک تهدید فلزی نیست. همچنین واقعاً بهترین‌های DualSense پلی‌استیشن 5 را به نمایش می‌گذارد، که به شما امکان می‌دهد قبل از اینکه لگد از طریق کنترلر شما آبشار کند، بند کمان را روی انگشت ماشه خود محکم کنید.

خود ماشین‌ها بسیار عالی طراحی شده‌اند و هر کدام از ترفندهای حزبی خود را به غرب می‌آورند. اسب آبی مانند Widemaw که شما را با دهان خلاء خود قبل از تف کردن صخره‌ها به سمت شما می‌کشد، در همان اوایل یک تهدید قابل‌توجه است، بنابراین در هنگام شلیک یک پرتابه با پرتابه‌ای که بین دندان‌های فلزی‌اش به خوبی قرار گرفته است،

چیز دیگری رضایت‌بخش است. قدرتمندتر شود سرعت و قدرتی که ماشین‌ها با آن حرکت می‌کنند یک منظره قابل مشاهده است – نه اینکه زمان زیادی برای توقف و خیره شدن در حالی که آنها به سمت شما می‌آیند داشته باشید. اما اگر برای لحظه‌ای به خود اجازه دهید در حرکت آهسته حرکت کنید، می‌توانید قبل از اینکه بخواهید از مسیر مرگ طفره بروید، هر یک از دنده‌ها را در فک‌های بازشان تیک تاک می‌بینید.

در میان بسیاری از ماشین‌های بازگشتی، Thunderjaw است که به دلیل مجموعه وسیعی از سلاح‌ها و اندازه بسیار زیادش، مانند پنج سال پیش تهدیدی برجسته است. Zero Dawn تقریباً در پایان داستان خود دشواری را افزایش داد، و اینجا نیز خیلی متفاوت نیست. چند نوع ماشین به خصوص چالش برانگیز وجود دارد که شما هیچ گزینه ای جز این ندارید که به طور مستقیم از آنها استفاده کنید و از شما می خواهند که به سبک بازی انتخابی خود اطمینان کامل داشته باشید.

درختان مهارت Aloy گسترده هستند و به شما این امکان را می دهند که دقیقاً همانطور که می خواهید بازی کنید، انتخاب کنید، مطمئناً منوی بسیار گسترده تری را برای انتخاب از منوی اصلی ارائه می دهد. از بین شش ستون مختلف موجود، من بسیاری از امتیازهای خود را در شاخه شکارچی قرار می دهم تا مهارت های کمان خود را به حداکثر برسانم و تأثیرات توانایی تمرکز را افزایش دهم که به شما امکان می دهد زمان را کاهش دهید.

این همچنین برخی از توانایی‌های مفید شلیک ثانویه را برای کمان من باز می‌کند، مانند اینکه می‌توانم رگبار تیرها را با قوس بالا بر روی هدف برای افزایش آسیب بفرستم. موج‌های شجاعت توانایی‌های ویژه‌ای هستند که روی هر درخت مهارت باز می‌شوند و می‌توانند به طور متناوب در طول نبرد فعال شوند تا واقعاً جدول را در یک مبارزه برگرداند – به عنوان مثال، یکی از جهش‌های مخفیانه از فناوری ماشین استالکر استفاده می‌کند تا به طور موقت یک دستگاه پنهان‌سازی به شما اعطا کند و این کار را آسان می‌کند. در کمین دشمنان بی خبر

درختان مهارت Aloy گسترده هستند و به شما این امکان را می دهند که دقیقاً چگونه بازی کنید

رویارویی‌های رزمی از مبارزه‌ای به مبارزه دیگر متفاوت است و در نهایت از شما می‌خواهد که تمام مهارت‌های در اختیار Aloy را نشان دهید، زیرا تهدیدات بزرگ‌تر و بزرگ‌تری به سمت شما پرتاب می‌شوند. این یک تمرین عالی برای تفکر روی پای شما است و به طور مداوم گیم پلی لحظه به لحظه عالی را ارائه می دهد. یکی از عوامل مؤثر در این تنوع، تعداد بسیار زیاد انواع مختلف دشمن در غرب ممنوعه است. این فقط در محدوده ماشین‌های نمایشی نیست، بلکه در انسان‌هایی که مصمم هستند شما را متوقف کنند نیز صدق می‌کند.

مبارزه با گروه‌های انسان‌ها در غرب ممنوعه کاملاً پویاتر است زیرا در اطراف معماری و پوشش گیاهی و در داخل و خارج از مخفی کار می‌شوید. مطمئناً به نظر می رسد که آلوی صفحه ای از مجله الی را در اینجا پاره کرده است که در آن صحبت از نحوه رسیدگی به این برخوردها می شود. یک وزنه فوق‌العاده برای مبارزات غوغا وجود دارد که این بار برای Aloy گزینه بسیار قابل دوام‌تر و – مهم‌تر – سرگرم‌کننده‌تر به نظر می‌رسد.

تاب خوردن نیزه به سمت دشمنان و ترکیب‌های قابل بازگشایی عمق بیشتری می‌افزاید. اینها به‌کار می‌آیند، به‌ویژه در برابر قهرمانان شورشی سپر انرژی. به طور کلی، آلوی برای کنترل در مبارزه احساس خوبی دارد، روی پاهایش سبک است اما ضربه سنگینی می‌زند. همه چیز تا زمانی که خود را بین یک Rockbreaker و یک مکان سخت گیر بیاورید، یعنی.

اگرچه تا آنجا پیش نمی‌روید که رویکرد «بالا رفتن از هر چیزی» را در بازی‌های جهان باز پر از بوکوبلین انجام نمی‌دهید، اما به لطف توانایی پالس جدید شما در اسکن برای دستگیره‌های دستی روی صخره‌ها، احساس آزادی بیشتری وجود دارد و معمولاً راهی برای رسیدن به آن وجود دارد. هر کجا که دوست داری برو اگرچه بدون شک این یک پیشرفت در Zero Dawn است، اما گاهی اوقات احساس می‌کردم در دنیایی که کوه‌ها آن را احاطه کرده‌اند،

نقش بسته‌ام. در جنگ است که اغلب این مورد برجسته می‌شود، وقتی احساس می‌کنم دارم به دنبال دستگیره‌ای می‌گردم تا از دیواری چهار فوتی بالا بروم که Aloy واقعاً باید بتواند بدون نیاز به آن از روی آن طاق کند. متأسفانه، این فعالیت اغلب به یک مرگ نامرتب به دست یک ماشین لگدمال ختم می شود. زمانی که به صعودهای آزادتر در سال 2022 عادت کرده‌ایم، محدود شدن به مسیرهای دستی از پیش تعیین‌شده، کمی قدیمی به نظر می‌رسد.

بازی Horizon Forbidden West

محدود شدن به مسیرهای کوهنوردی از پیش تعیین شده کمی کهنه به نظر می رسد

به همین ترتیب، در حالی که اکنون می‌توانید با استفاده از Pullcaster با اشیاء دست و پنجه نرم کنید، فکر نکنید که این یک تغییر دهنده بازی در سطح Halo Infinite’s Grappleshot یا Just Cause’s grappling hook قبل از آن است. در غرب ممنوعه، بیشتر یک ابزار معما و جنگی است که برای رهایی از موقعیت‌های چسبناک مورد استفاده قرار می‌گیرد تا چیزی که به شما کمک می‌کند تا در سراسر جهانش بگردید.

همانطور که گفته شد، بیشتر حرکات من در کوهنوردی زمانی که یک توانایی جدید رهایی بخش (که من آن را از بین نخواهم برد) بعداً معرفی شد، به سرعت فراموش شدند و حرکت در اطراف نقشه را به پیشنهاد بسیار هیجان انگیزتری تبدیل کرد. این یک تسکین بزرگ نیز می باشد، زیرا دنیایی است که می خواستم زمان قابل توجهی را صرف کاوش کنم.

آزادی

بازی Horizon Forbidden West با هماهنگی شگفت انگیز از مناظر طبیعی زیبا و ماشین های ترسناک یکی از، اگر نگوییم از نظر بصری چشمگیرترین بازی ای است که تا به حال بازی کرده ام – حتی زمانی که در حالت پرفورمنس بازی می کنم، که سرعت 60 فریم در ثانیه را با قیمتی بسیار بالا ارائه می دهد.

جزئیات – یک معاوضه که من از صمیم قلب توصیه می کنم به دلیل این واقعیت که هنوز هم فوق العاده به نظر می رسد. از لمس‌های کوچک مانند تیغه‌های منفرد چمن قرمز گرفته تا مناظر شگفت‌انگیزی که افق را فرا می‌گیرد، دنیایی با جزئیات شگفت‌آور است. جنگلی سرسبز، صحرای فراگیر، قله های برفی، امواجی که مانند کریستال مایع با شن برخورد می کنند… این فهرست ادامه دارد. به طور جدی، اما گاهی اوقات تنها فکری که به ذهنم خطور می کرد این بود که “ف**ک من، قیافه این را دیده ای؟!”

غرب ممنوعه وقت می گذارد تا شما را به دنیای وسیع خود راحت کند. پس از یک بخش آموزشی کمی عابر پیاده و خطی، به زندگی وارد می شود و شما را آزاد می کند. از همان ابتدا مشخص بود که Guerrilla این بار زمان بسیار بیشتری را صرف ایجاد دنیای باز جالب‌تری کرده است و هیچ کجا این موضوع واضح‌تر از سکونت‌گاه‌های آن نیست، که به طور کلی پیشرفتی گسترده نسبت به معادل‌های نسبتاً بی‌جان Zero Dawn دارند.

این روستاها از دهکده های کوچک متشکل از کلبه ها و تاجران گرفته تا شهرهای بزرگ، که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند، متفاوت است. موارد مورد علاقه من آنهایی هستند که خانه هایی با معماری دنیای قدیم می سازند – برای مثال Plainsong یک کمون است که مجموعه ای از بشقاب های ماهواره ای بازسازی شده در طبیعت را تغییر کاربری می دهد. چیزهای زیادی برای کشف وجود دارد که هرکدام به زیبایی منحصربه‌فرد هستند،

از جمله یک مکان زیرزمینی شگفت‌انگیز که خانه یکی از چشمگیرترین سطوح بازی ویدیویی در حافظه اخیر است (و من جرات ندارم آن را خراب کنم). به طور کلی، غرب ممنوعه مملو از پژواک های فیزیکی از بشریت گذشته است، و یک جعبه شنی غنی و از نظر بصری جذاب را ایجاد می کند که تقریباً به عنوان موزه ای برای تاریخ فعلی که در آن زندگی می کنیم عمل می کند.

این فقط محیط نیست، بلکه توجه به جزئیات در انسان است. هر قبیله از یکدیگر متمایز است و طراحی لباس در نمایش شگفت انگیز است. جدا از اینکه مکان هایی برای ذخیره منابع و به دست آوردن سلاح ها و زره های جدید از بازرگانان هستند، این خوشه های تمدن جایی هستند که بسیاری از ماموریت های جانبی در آن آغاز می شوند. این احتمالاً بزرگ‌ترین زمینه پیشرفت برای بازی Horizon Forbidden West در مقایسه با نسخه قبلی خود است که محتوای اختیاری بسیار محدود و تکراری داشت.

این خوشه های تمدن احتمالاً بزرگترین منطقه پیشرفت برای غرب ممنوعه هستند

ماموریت‌های جانبی بی‌نهایت جذاب‌تر و بسیار طولانی‌تر هستند – آنها فقط درخواست‌های دور ریختنی از سرگردان‌های بی‌نام نیستند، بلکه به‌طور هوشمندانه در داستان اصلی بافته می‌شوند. برخی شامل شخصیت‌هایی هستند که در طول طرح اصلی با آنها ملاقات خواهید کرد و درخواست‌های شخصی بیشتری از شما می‌کنند، در حالی که برخی دیگر چهره‌های کاملاً جدیدی هستند که از شما می‌خواهند در مورد مسائل اجتماعی کمک کنید، مانند کمک به خلع کردن رهبر نامطلوب شهر از موقعیت قدرتش.

این داستان‌های فرعی فقط تجربه را غنی‌تر می‌کنند، و در حالی که ممکن است انتخاب‌های فعال زیادی برای تأثیرگذاری بر نتیجه آن‌ها نداشته باشید، من واقعاً احساس می‌کردم که دارم دنیای اطرافم را تغییر می‌دهم، همانطور که راهم را طی کردم. از این نظر، یادآوری The Witcher 3 در نحوه نزدیک شدن به ماموریت‌های ثانویه‌اش بسیار آسان است: شما نه تنها زمان سرگرم‌کننده‌ای را تضمین می‌کنید، بلکه به احتمال بسیار زیاد داستان‌های رضایت‌بخش و قطعات منحصربه‌فردی را برای مشکلات خود پیدا خواهید کرد. .

برای مثال، یک جستجوی گنج مانند از من خواست که در غارها شیرجه بزنم و در میان کشتی‌های غرق‌شده حفاری کنم تا بتوانم یک تکه فناوری باستانی را پیدا کنم که بتوانم آن را در یک نوع منحصربه‌فرد تریپکاستر (اسلحه‌ای که از طریق سیم به کار می‌گیرد) استفاده کنم که به جای آن سپرها را مستقر می‌کند. از تله های استاندارد بخش خوبی از ماموریت‌های جانبی و افرادی که در طول مسیر با آنها ملاقات می‌کنید نیز در مقایسه با مضامین تاریک مربوط به داستان اصلی، به تابش نور کمک می‌کنند. ساده‌انگاری زیادی در نوشته وجود دارد،

که می‌تواند به‌طور یکپارچه بین صحبت‌ها درباره رویدادهای پایانی جهان تا تک‌خط‌های شوخ جریان داشته باشد. شخصیت‌های عجیب و غریب متفاوتی که ملاقات کرده‌اند و جوایز متمایزی که از هر کوئست جانبی دریافت می‌شود به این معنی است که آنها به ندرت احساس تکراری می‌کنند. این یک اعتبار واقعی است که در دنیایی بسیار متراکم با نشانگرهای عینی، تعداد بسیار کمی (اگر وجود داشته باشد) احساس شست و شو و تکرار شغل دارند.

بازی Horizon Forbidden West

بله، برخی از ماموریت‌ها فقط تلاش‌های واکشی ستایش‌شده هستند (تقریباً در هر بازی تا به حال صدق می‌کند)، اما وقتی قسمت‌هایی که می‌گیرید، شاخ‌های یک آنتلوپ فلزی آتش‌نفس هستند، به ندرت لحظه‌ای کسل‌کننده وجود دارد.

خارج از کوئست‌های جانبی، فهرست بلندبالایی از فعالیت‌های دیگر موجود است: اردوگاه‌های شورشی برای پاک کردن، انواع مختلف کلکسیون‌ها برای یافتن، عرصه‌هایی برای آزمایش قدرت خود، و البته، Tallnecks مقیاس‌پذیر، غول‌های شناسایی زرافه‌مانند. دیگ‌ها نیز از Zero Dawn برمی‌گردند،

و این سیاه‌چال‌های چالش‌برانگیز که در کناره‌های کوه حک شده‌اند، به شما این توانایی را می‌دهند که اراده ماشین‌ها را نادیده بگیرید و آنها را وادار کنید برای شما بجنگند. یکی از موارد مورد علاقه من Relic Ruins جدید است، که جعبه های پازل کوچک سرگرم کننده ای هستند که در سراسر جهان پنهان شده اند و همه ابزارهای ذهنی شما را در معرض آزمایش قرار می دهند. حل برخی از آنها زمان قابل توجهی را می طلبد، گویی تکه های کوچکی از Tomb Raider به آینده ای دور منتقل شده اند.

یکی از موارد مورد علاقه خاص من Relic Ruins جدید است

این نفوذ Witcher 3 حتی به مینی‌گیم Machine Strike، یک بازی رومیزی استراتژیک که تمام ویژگی‌های اعتیادآور Gwent یا Assassin’s Creed Valhalla’s Orlog را در خود دارد، گسترش می‌یابد. به طرز چشمگیری عمیق است و افراد بسیار زیادی در جهان وجود دارند که باید مقابل آنها قرار گیرند، همه با تخته ها، قطعات و سبک های بازی خود. این نه تنها التماس می کند که ساعت ها پخش شود، بلکه کاوش را برای یافتن مینیاتورهای ماشینی جدید برای افزودن به مجموعه خود تشویق می کند.

با این حال، این عمل فقط به بسیاری از نمادهای عینی روی نقشه محدود نمی شود – سرگردانی بی هدف با رویدادهای تصادفی در سراسر جهان پاداش داده می شود که حس کشف واقعی را به شما می دهد. اینها از مبارزه با برخی از شورشیان که یک کمین در مسیری سنگی آماده کرده اند تا نجات یک خانواده از گله ماشین های تهاجمی و بسیاری موارد دیگر را شامل می شود.

موقعیت‌هایی مانند این بیشتر بر اساس یک احساس علیت واقعی برای اعمال شما در جهان است، زیرا بعداً در محله‌ای با همان افراد برخورد خواهید کرد که از Aloy برای بازی در نقش قهرمان تشکر می‌کنند.

علاوه بر همه اینها، چیزهای زیادی برای دیدن و انجام دادن وجود دارد که به هیچ وجه نمی خواهم آن را خراب کنم. شخصیت‌ها، موجودات و مکان‌هایی که نمی‌خواهم لذت و شگفتی‌ای را که با کشف آن‌ها تجربه کردم از دیگران گرفته شود. برای بخش‌های بزرگی از آن، غرب ممنوعه واقعاً مکانی است که باید دیده شود تا باور شود.

حکم

بازی Horizon Forbidden West ترکیبی پیروزمندانه از مبارزات جذاب، طراحی موجودات و شخصیت های درجه یک، و دنیای باز فریبنده، یک انفجار مطلق و ویترین فوق العاده برای قدرت PS5 است. اگرچه بازگشت چند سریال آشنا و فقدان قابل توجه صعود آزاد هرگز لذت را از مسیر خارج نمی کند، اما باعث می شود که به طرز ناامیدکننده ای از چیزی انقلابی فاصله بگیرد. با این حال، گام‌های اصلی تکاملی کاملاً در مسیر درست قرار گرفته‌اند،

و شکی نیست که ساعت‌های بسیار زیادی با Aloy سرگرم می‌شود، کسی که ادعای او را به عنوان یکی از این نسل از بزرگترین شخصیت‌های بازی مطرح می‌کند. چریکی بار دیگر با غرب ممنوعه از خود پیشی گرفته است، و در این مسیر، نه افق و نه آسمان برای آنچه می‌تواند در آینده بیاید، محدودیتی ندارد.

بازی Horizon Forbidden West

پایان مقاله نقد و بررسی بازی Horizon Forbidden West

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

تفاوت موسیقی راک و پاپ | Netflix vs Amazon Prime Video: کدام سرویس پخش در سال 2021 برنده می شود؟ | کتاب های سارتر | نقد فیلم کلمنتاین عزیزم | بررسی گوشی Sony Xperia 5 III | نقد فیلم جیغ | نقد و بررسی بازی Marvel’s Avengers | مُرداب ژرف تناقض | نقد فیلم این گروه خشن | کسب درآمد از بلاگری | ۸ تأثیر تغییرات آب و هوا |