نویسنده : هنر والاگرایی یا سوپره‌ماتیسم چیست؟
Suprematism یک حرکت هنری انتزاعی است که با استفاده از اشکال هندسی و رنگهای پررنگ تعریف شده است. هنرمند آوانگارد روسی ، کازیمیر مالویچ ، جنبش هنری والاگرایی را در اوایل قرن بیستم تأسیس کرد. سوپرماتیسم از جنبش هنری Cubo-Futurism در روسیه رشد کرد.
3 ویژگی سبک هنر والاگرایی
چند ویژگی ثابت به تعریف سبک آثار هنر والاگرایی کمک می کند.
اشکال هندسی: اشکال هندسی رنگارنگ مانند مربع ها ، دایره ها ، ضربدرها و خطوط معمولاً روی زمینه ای روشن یا سفید ظاهر می شوند.
غیر عینی: هنر والاگرایی یک حرکت هنری غیر عینی بود که به خلق هنری اختصاص داده شده بود و از هر گونه نمایش چیزها در دنیای واقعی جدا بود.
درجه صفر: هنرمندان هنر والاگرایی با اشکال و رنگ های انتزاعی خود به دنبال یافتن درجه صفر بودند یا می توان دورترین نقطه هنر را قبل از اینکه هنر تلقی شود ، گرفت.
تاریخچه مختصر سوپرماتیسم
گرچه Suprematism در اوایل قرن بیستم جنبشی کوتاه مدت در روسیه بود ، اما برای دهه های آینده بر جنبش های هنری مدرن در سراسر جهان تأثیر گذاشت.
توسعه هنر والاگرایی : در سال 1913 ، کازیمیر مالویچ مجموعه و لباس های یک اپرای آینده نگر به نام پیروزی بر خورشید را ایجاد کرد. دو سال بعد ، مالویچ آثار هنری بدنام خود را به نام “میدان سیاه” (1915) نقاشی کرد. این نقاشی درست به عنوان خود ، یک مربع سیاه را در وسط بوم سفید نشان می داد. امروز میدان سیاه در گالری دولتی ترتیاکوف در مسکو معلق است.
اولین نمایشگاه و شکل گیری هنر والاگرایی : از سال 1915 تا 1916 ، مالویچ آثار هنری خود را در آخرین نمایشگاه آینده نگر نقاشی 0،10 در سن پترزبورگ – که آن زمان پتروگراد نامیده می شد – به نمایش گذاشت. برای همراهی نمایشگاه ، مالویچ مانیفیستی با عنوان ، از کوبیسم و آینده گرایی تا سوپرماتیسم نوشت. ایده های مالویچ توجه دیگر هنرمندان روسی مانند ایوان پونی را جلب کرد که به شکل گیری Supremus ، مجموعه ای از هنرمندان اختصاص داده شده به ایدئولوژی جنبش هنری هنر والاگرایی کمک کرد.
پایان هنر والاگرایی و میراث آن: در اواخر دهه 1920 ، بیشتر جنبش های هنری – از جمله هنر والاگرایی – محکوم شدند و رئالیسم سوسیالیستی جای آنها را گرفت ، سبکی که نسخه ایده آل زندگی روزمره در اتحاد جماهیر شوروی تحت حکومت استالین را ارائه می داد. کازیمیر مالویچ نزدیک به یک دهه نقاشی را متوقف کرد. با این حال ، جنبش هنری Suprematism وقتی دنیای هنر غرب را تحت تأثیر قرار داد که مجموعه ای از قطعات هنر والاگرایی در نمایشگاه کوبیسم و هنر انتزاعی در موزه هنرهای مدرن (MoMA) در نیویورک در سال 1936 قرار گرفتند.
هنر والاگرایی یا Constructivism: تفاوت چیست؟
سازه گرایی یک جنبش هنری روسی بود که در کنار هنر والاگرایی در اوایل قرن بیستم رشد کرد. سازه گرایی که توسط هنرمندان ولادیمیر تاتلین و الکساندر رودچنکو تاسیس شد ، تلاش کرد هنر را به دنیای واقعی – به ویژه تولیدات صنعتی – متصل کند. اگرچه این دو جنبش از بسیاری از عناصر سبک استفاده می کردند ، اما هنرمندان سازه گرایانه ایده هنر را به خاطر هنر رد می کردند ، در عوض معتقد بودند که هنر باید در جامعه عملکردی عملی داشته باشد. در مقابل ، مالویچ و سوپرماتیست ها به “برتری احساس یا ادراک ناب در هنرهای تصویری” اعتقاد داشتند و هنر انتزاعی را ایجاد کردند که به خاطر خود آن وجود داشت.
4 هنرمند برجسته هنر والاگرایی
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هنر والاگرایی ، در کارهای این هنرمندان هنر والاگرایی کاوش کنید.
کازیمیر مالویچ (1835–1979): مالویچ پس از تحصیل در مدرسه نقاشی ، مجسمه سازی و معماری مسکو ، شروع به توسعه سبک خود کرد. او که یک نظریه پرداز با نفوذ هنر بود ، در طول زندگی خود چندین مانیفست نوشت ، از جمله “جهان غیرعینی: مانیفست سوپرماتیسم” (1927). برخی دیگر از نقاشی های هنر والاگرایی وی شامل میدان سرخ (1915) و سفید روی سفید (1918) است.
اولگا روزانوا (1818 – 1818): با الهام از آینده گرایان ایتالیایی ، اولگا روزانوا کلاژ و نقاشی هایی با تمرکز بر رنگ ایجاد کرد. او به عنوان یک نقاش در مسکو آموزش دید و مقاله ها و مانیفست هایی نوشت و ایده های جدیدی در مورد انتزاع ناب هنر ارائه داد. آثار هنری هنر والاگرایی (1916) وی دارای اشکال همپوشانی از رنگهای مختلف است.
ال لیسیتسکی (1941-1890): ال لیسیتسکی هنرمندی همه فن حریف بود که در طول زندگی حرفه ای خود در چندین مدیوم کار می کرد. او سبک شخصی خود را از هنر والاگرایی به نام Proun توسعه داد. با الهام از انقلاب روسیه ، لیسیتسکی عمیقاً سیاسی شد و با کارهای هنری مانند ضرب و شتم سفیدها با گوه قرمز (1919) به جنبش عملی سازه گرایانه منتقل شد.
لیوبوف پوپووا (1824–1989): لیوبوف پوپووا متولد مسکو بود و با قدردانی از کوبیسم و آینده گرایی بزرگ شد. او در سال 1916 به گروه Supremus پیوست و با ایده های انقلابی جدید آنها همسو شد. پوپووا بر پویایی یا نمایش جنبش در هنر متمرکز بود و در طول کار خود چندین اثر هنری پویا مانند ترکیب با چهره ها (1913) و معماری نقاش (1917) خلق کرد.
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
معرفی شخصیت جیمز گوردن ، متحد قدیمی بتمن | نقد فیلم جزر و مد | Tides 2021 | بهترین فیلم های ران هاوارد | جنبش هنری رئالیسم اجتماعی | ۵ هنرمند مشهور رئالیست اجتماعی | بیوگرافی چارلز دیکنز | سفر مرگ | فیلم همچون در یک آینه | بهترین فیلم های جیم کری
