نویسنده : نام اصلی: Den of Thieves 2: Pantera
نام فارسی: فیلم لانه‌ی دزدان۲: پنترا
محصول: ۲۰۲۵ – ایالات متحده
ژانر: اکشن، هیجان‌انگیز
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۰.۵ از ۴
مصطفی ملکی
هدف از ورود به دو دنیای «مخمصه» و «فیلم مظنونین همیشگی» این بود که به دومین فیلم آقای «کریستین گودگست» در دنیای لانه‌ی دزدان وارد شویم. او در فیلم سال ۲۰۱۸ خود با اطمینان خاطر از گیرایی اثر و بیدار کردن حس نوستالژی مخاطبان سینما سعی کرد تلفیقی از لس‌آنجلس و اتفاقات مخمصه همراه با شخصیت‌پردازی وربال کینت مظنونین همیشگی در شخصیت دانی ارائه دهد.
اما او یک چیز را فراموش کرده بود و آن هم انتخاب بازیگر، بازیگردانی و در نهایت خلق موقعیت‌هایی که به دنیای کاراکترها جان دهد. با اطمینان می‌توان گفت که هیچ‌گاه نمی‌توان جرارد باتلر را با ۵۰سنت در یک قاب جای داد. او حتی در اثر خود سعی کرده سکانس تیراندازی خیابانی مخمصه را طبق دنیای خود بازسازی کند. حال با فیلم لانه‌ی دزدان۲: پنترا مواجه هستیم.
آنچه باعث ناامیدی بیش از حد در باب فیلم لانه‌ی دزدان۲: پنترا می‌شود نقطه‌ی شروع و در ادامه ورود کاراکترهای نیک و دانی به فیلم است. گویی کارگردان بین اثر قبلی و کنونی خود در خواب زمستانی فرو رفته و به‌محض بیدار شدن از خواب سعی کرده به سرعت دنیای فیلم دوم را با عجله بسازد. شاید پس از بیداری شاهد بخش‌هایی از فیلم «رونین» بوده و این‌بار هم سعی کرده روایت خود را به درون نیس و خیابان‌های باریک آن ببرد.
گویی این کارگردان هیچ درکی از خلق دنیای سینمایی ندارد و صرفاً از طریق روایت‌های گذشته سعی دارد انبوهی از کاراکترها را به درون ظرف روایی بریزد و آن‌ها را با هم گلاویز کند.
فیلم لانه‌ی دزدان۲: پنترا حتی به‌اندازه‌ی اثر اول هم قابل تحمل نیست. آقای گودگت حتی به‌اندازه‌ی یک پلان هم قادر نیست مخاطب را درگیر تعلیق یا حتی اکشنی متوسط و متناسب با دنیای سینمایی خود کند. کاراکتر نیک و دانی در این اثر حتی نشانی از آن شخصیت‌پردازی متوسط اثر قبل را نیز در خود ندارند. فقط کارگردان از این لذت برده که این دو را از لس‌آنجلس و سرقت بانک فدرال به‌سوی یک مرکز نگهداری الماس در نیس ببرد و اتفاقات را در آنجا رقم بزند.
اما آیا اتفاقی می‌بینیم؟ آیا تعلیق در سرقت جدید خواهیم دید؟ خیر. در این اثر فقط طرف‌های درگیر از پلیس و سارق به سارق، مافیا، پلیس نیس و خائنان تغییر پیدا کرده است. اما این شلوغی در داستانی دو ساعت و ده دقیقه‌ای چیزی جز پوزخند را روی چهره‌ی مخاطب نمی‌نشاند.
کارگردان در فیلم لانه‌ی دزدان۲: پنترا حتی قادر نیست مخاطب را از طریق جلوه‌های ویژه درگیر دنیای اکشن و تعقیب‌و‌گریزهای متداول در آن کند. به فیلم رونین و سکانس تعقیب‌و‌گریز آن دقت کنید و به‌راحتی آن را با اثر آقای گودگت در همان خیابان‌ها و در سال ۲۰۲۴ مقایسه کنید.
این کارگردان حتی در تقلید از آثاری مشابه با اثر خود شکست خورده است. این کارگردان حتی اگر اکشن، ضربآهنگ و کشش روایی اثر اول را حفظ می‌کرد و در کنار باتلر بازیگرانی حرفه‌ای‌تر قرار می‌داد شاید حداقل شاهد اثری متوسط در دنیای او بودیم. لانه‌ی دزدان او اگر قرار است ادامه پیدا کند بعید نیست به سینمای گروه ب سقوط کند.
