نوشته احمد آلتان، کتاب تاریخ تنهایی ، با عنوان اصلی Yalnizligin Ozel Tarihi رمانی ترکی است که توسط انتشارات فرهنگ نشر نو منتشر شده است. این رمان نیز مانند زندگی نویسنده اش سرشار از شگفتیها ، تأثیرات و تأملات است. رمانی از یک نویسنده ترک که به لطف کار آزاد خود بارها از جشنواره های مختلف تمجید و الهام گرفته است.
مروری بر کتاب «تاریخ خاص تنهایی»:
زمان گذشت و زمان لباس های مختلف می پوشد، با این همه تنهایی ، تنهایی است! و تاریخ خاص خود را دارد. این جمله را دوباره بخوانیم، تنهایی تنهایی است؟ آیا سابقه دارد؟ و این بار به این دو سوال فکر کنیم. از قضا، پاسخ در واقع اشتباه است، یا حداقل در کتاب ها نیست.
در واقع، اگر تنهایی موضوعی است که یک متفکر یا فیلسوف به آن توجه دارد، می توان تنهایی را به عنوان یک مفهوم انتزاعی پذیرفت و خلاصه کرد; اما اینجا وادی ادبیات است و «تاریخ خاص تنهایی» مختص «احمد آلتان» است، هرچند او این تنهایی خاص را در زندگی شخصیت داستانی خود خسرو بیک بخشیده است.
در واقع احمد آلتان 73 سال سن دارد، یعنی سنش به شخصیت داستانش نزدیک است، بنابراین شخصیت نبایدآنقدر غیرواقعی باشد. عشق تنهایی را بدتر می کند، عشق پیری و درمان این درد دستیابی است. اما گفته شده است که دلبستگی مانع عشق است. اینکه شیرین است یا نه، بحث دیگری است، اما چه کسی نمی خواهد عشقش متعهد باشد؟ این عشق در دوران پیری است که مرگ به سرعت به سمت انسان میدود.
کتاب «تاریخ خاص تنهایی» حکایتی از عشق در چنین مواقعی است و خواننده علاقه مند می شود بداند خسرو بیک کیست، چه کار می کند، چگونه عاشق می شود، به خصوص چرا دیر می آید، معشوقش کیست. ، چگونه دل معشوقه اش را ربود; و شاید احساس غم انگیز این باشد که آن معشوق یک شکنجه گر کامل است، یک قربانی در حال قدم زدن در انتظار گاز گرفتن. آیا این درست نیست! نوری است که در تاریکی سالهای پیری می درخشد.
اگرچه شاید آب از سر گذشته باشد، اما ممکن است بعد از مدتی عشق پیدا کرده باشد یا چه کسی می داند شاید بعد از مدتها عشق به سراغش آمده باشد. بدیهی است که رویدادی وجود دارد که همه چیز و آنچه را که هست تکان می دهد، بسیار هیجان انگیز و تاثیرگذار است. و خبر خوب این است که ترجمه بسیار خوب و روانی دارد.
برشی از کتاب «تاریخ خاص تنهایی»:
رستوران تقریباً خالی به نظر میآمد. در داخل گلدانها نخلهای کوتاهی وجود داشت. دور یکی از میزهای انتهای رستوران نشستند. زن طوری به خسروبیک خیره شده بود که گویی او را وارسی میکرد.
آرنجش را روی زمین و چانهاش را به دستش تکیه داده بود. خسروبیک از راحتی زن احساس نگرانی عجیبی میکرد، نمیتوانست خودش را رها کند. زن بعد از اینکه لحظاتی به او نگاه کرد، گفت:
ـ من هنوز اسمم را نگفتهام…
خسروبیک به شدت تعجب کرد.
ـ اسمم رزماری است…
خسروبیک ناگهان احساس خوشحالی کرد. از همان اول در کنار زن احساس شرم و خجالت میکرد. ترسش از اینکه مورد تمسخر قرار بگیرد از بین رفت.
ـ اسم من هم خسروست.
ـ اهل کجا هستید؟
ـ اهل قفقاز هستم.
ـ من اهل اسکاتلند هستم. کارتان چی است؟
ـ کارم خرید و فروش غلات است. تاجر عمدهفروش هستم.
رزماری صورتش را نزدیک برد.
ـ باید کار هیجانانگیزی باشد.
خسروبیک پشت به صندلی داد و سیگاری روشن کرد.
ـ گاهی…
ـ من باستانشناس هستم… گمانم بهتان گفتم.
ـ کار شما باید هیجانانگیز باشد.
رزماری خندید. در خندهاش چیزی وجود داشت که در نظر خسروبیک ناخوشایند بود، اول آن را درک نکرد اما بعد فهمید که چیزی مثل شهرستانی بودن است. زن مثل مردم عامی میخندید. در خندهی او، گستاخی دختری دیده میشد که کودکیاش در محلههای فقیرنشین سپری شده بود و هیچ آموزشی او را تغییر نداده بود.
درباره احمد آلتان، نویسندهی کتاب «تاریخ خاص تنهایی»:
احمد خسرو آلتان نویسنده و روزنامه نگار ترک متولد سال 1950 در آنکارا است. او سال ها به عنوان ستون نویس در روزنامه های حریت، گونش، ملیت و ینی یوزیل کار کرد. زمانی که او برای روزنامه ملیت Milliyet کار می کرد، به دلیل مقاله ای که در آن درباره دولت جعلی صحبت می کرد، اخراج شد.
او مؤسس و سردبیر روزنامه طرف Taraf بود که از سال 2007 به همراه «الو ار» شروع به پخش کرد و پس از خروج از روزنامه «الو ار» به عنوان سردبیری انحصاری ادامه داد. او همچنین به عنوان ستون نویس در همین روزنامه مقاله می نویسد. در سپتامبر 2008، آلتان به دلیل انتشار مقاله ای به قربانیان نسل کشی ارامنه، به توهین به ترکیه متهم شد.
روزنامه تعريف كه وي سردبير آن است، جايزه آزادي و آينده رسانه، يكي از معتبرترين جوايز مطبوعاتی جهان، را از بنياد رسانه بانك لايپزيگ در سال 2009 دريافت كرد. آلتان همچنين جايزه صلح هرنت دينک را دريافت كرد. این جایزه به افرادی تعلق می گیرد که کارشان هیجان انگیز و امیدوارکننده باشد. در دسامبر 2012، احمد آلتان از شغل خود در روزنامه طرف استعفا داد.
دربارهی علیرضا سیفالدینی مترجم کتاب «تاریخ خاص تنهایی»:
علیرضا سیفالدینی منتقد و مترجم ایرانی متولد ۱۳۴۶ در تبریز بود. علیرضا سیفالدینی از ۲۱ سالگی کار ترجمه را آغاز کرد. از آثار او می توان به کتاب های سندباد اشاره کرد. شاید بتوان به بازنویسی کتاب داستان های هزار و یک شب و ترجمه رمان مرد کوهستان از یاشیر کمال اشاره کرد.
علیرضا سیفالدینی در سال 2002 برنده جایزه ادبی صادق هدایت برای بهترین نقد ادبی شد. علیرضا سیفالدینی در سال 2005 توسط انجمن مستقل بین المللی شاعران و نویسندگان به بریتانیا دعوت شد. در سال 2006 به دعوت انجمن ادبی مستقل همسایه در را باز کن به خواندن شعر و سخنرانی در دانشگاه های استانبول و آنکارا پرداخت. سیف الدینی همچنین داور دائمی جایزه ادبی مهرگان است.
از دیگر ترجمه های او می توان به کتاب سیاه اورهان پاموک ، انتشارات نیلوفر و کتاب زخمی ، اثر اردال اوز اشاره کرد که اولین بار در سال 1381 توسط نشر چشمه منتشر شد. وی علاوه بر این دو کتاب دیگر از احمد آلتان را ترجمه کرد: کتاب مرگ آسانتر از دوست داشتن ، اثر احمد آلتان نشر نو و کتاب عشق روزهای بلوا از نشر ققنوس منتشر شده است.
امیدواریم که از مقاله ، معرفی کتاب تاریخ خاص تنهایی | احمد آلتان لذت برده باشید. از اینکه مجله بامدادیها را همراهی میکنید سپاسگزاریم.