سریال طلسم شدگان Disenchantment: آیا ارزش دیدن داره؟

جهان فانتزی دریم‌لند و شخصیت‌ها

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های سریال طلسم شدگان، دنیای عجیب و غریب دریم‌لنده. این سرزمین پر از موجودات جادویی مثل اژدها، جادوگرها، شوالیه‌ها و حتی یه سری موجودات عجیب‌تره که فقط توی تخیل مت گرینیگ پیدا می‌شن. دریم‌لند یه جورایی قرون وسطای فانتزیه که همه‌چیز توش به هم ریخته‌ست؛ از پادشاهی که بیشتر به فکر خودش و زنای جدیدشه تا مردمش، تا مردمی که انگار همیشه توی بدبختی غرقن.

شخصیت اصلی، یعنی بین، یه پرنسس معمولی نیست. اون برخلاف کلیشه‌های پرنسس‌های دیزنی، نه دنبال شاهزاده رو رویاهاشه و نه خیلی به قواعد پادشاهی اهمیت می‌ده. بین عاشق ماجراجوییه و بیشتر وقتش رو توی میخونه‌ها می‌گذرونه.

کنارش، الفو یه موجود ساده و مهربونه که از دنیای الف‌ها فرار کرده و دنبال زندگی واقعی‌تره. لوسی هم که شیطان شخصی بینه، همیشه سعی می‌کنه اونو به سمت کارهای شیطانی بکشونه، ولی بیشتر وقتا نتیجه برعکس می‌شه. این سه‌تا با هم یه تیم بامزه و دوست‌داشتنی درست کردن که قلب سریال طلسم شدگان رو تشکیل می‌دن.

شخصیت‌های فرعی هم توی این سریال کم اهمیت نیستن. مثلاً پادشاه زاگ، پدر بین، که یه مرد خودخواه و گاهی خنده‌داره، یا ملکه داگمار، مادر بین، که توی فصل‌های بعدی نقشش پررنگ‌تر می‌شه و رازهای زیادی رو برملا می‌کنه. این تنوع توی شخصیت‌ها باعث شده که دریم‌لند حس زنده بودن داشته باشه و هر قسمت یه ماجرای تازه رو جلوی چشم‌مون بیاره.

داستان و روایت سریال طلسم شدگان

داستان سریال طلسم شدگان از همون قسمت اول با یه ماجراجویی شروع می‌شه. بین که از زندگی توی قصر خسته شده، تصمیم می‌گیره با الفو و لوسی فرار کنه و دنبال چیزی باشه که به زندگیش معنا بده.

توی هر فصل، یه خط داستانی اصلی داریم که با یه سری ماجراهای فرعی قاطی می‌شه. مثلاً توی فصل اول، بیشتر با شخصیت‌ها و دنیای دریم‌لند آشنا می‌شیم، ولی از فصل دوم به بعد، رازهای خانوادگی بین و اتفاقات عجیب دریم‌لند پررنگ‌تر می‌شن.

یکی از نکات جالب سریال طلسم شدگان اینه که برخلاف خیلی از انیمیشن‌ها، یه خط داستانی پیوسته داره. هر فصل به فصل قبلی وصل می‌شه و کم‌کم یه پازل بزرگ‌تر رو نشون می‌ده.

مثلاً توی فصل سوم، برگشت مادر بین و نقشه‌های پشت پرده‌ای که براش کشیده شده، داستان رو به جاهای هیجان‌انگیزی می‌بره. این روایت پیوسته باعث می‌شه که مخاطب بخواد قسمت بعدی رو هم ببینه و بفهمه آخر خط چی می‌شه.

البته گاهی این پیچیدگی‌ها باعث می‌شه که داستان یه کم شلوغ بشه. بعضی قسمت‌ها پر از اتفاقات ریز و درشت هستن که ممکنه مخاطب رو گیج کنه، ولی در کل، سریال طلسم شدگان تونسته تعادل خوبی بین طنز و درام برقرار کنه و یه تجربه متفاوت بهمون بده.

سبک طنز و تأثیرات مت گرینیگ

اگه «سیمپسون‌ها» یا «فیوچراما» رو دیده باشید، حتماً با سبک طنز مت گرینیگ آشنایید. سریال طلسم شدگان هم از این قاعده مستثنی نیست. طنزش ترکیبی از شوخی‌های بزرگسالانه، موقعیت‌های عجیب و غریب و گاهی هم یه جور طعنه به جامعه و فرهنگ امروزیه. مثلاً توی یه قسمت، پادشاه زاگ سعی می‌کنه با جادو مشکلاتش رو حل کنه، ولی آخرش همه‌چیز بدتر می‌شه؛ یه جورایی انگار داره به تصمیم‌های احمقانه آدمای امروزی کنایه می‌زنه.

این طنز توی سریال طلسم شدگان گاهی خیلی تیز و برنده‌ست و گاهی هم ساده و بامزه. لوسی، با اون دیالوگ‌های شیطانی و بامزه‌اش، معمولاً ستاره طنز سریال می‌شه. ولی چیزی که این سریال رو خاص می‌کنه، اینه که طنزش فقط برای خندیدن نیست؛ گاهی یه لایه عمیق‌تر داره که باعث می‌شه به فکر فرو برید.

تأثیر مت گرینیگ توی هر فریم از سریال طلسم شدگان حس می‌شه. از طراحی شخصیت‌ها گرفته تا دیالوگ‌ها، انگار یه امضای مشخص داره که طرفدارای قدیمی‌ش سریع می‌فهمن. این امضا باعث شده که سریال حس آشنایی داشته باشه، ولی در عین حال با دنیای فانتزیش، یه تجربه تازه بهمون بده.

جلوه‌های بصری و انیمیشن

از نظر بصری، سریال طلسم شدگان یه جورایی همون حال و هوای آثار قبلی مت گرینیگ رو داره، ولی با یه لمس فانتزی‌تر. طراحی شخصیت‌ها ساده‌ست، ولی پر از جزئیات بامزه که به دنیای دریم‌لند عمق می‌ده. مثلاً لباس‌های قرون وسطایی، قلعه‌ها و حتی موجودات عجیب، همشون با دقت طراحی شدن و حس زنده بودن به سریال می‌دن.

انیمیشن توی سریال طلسم شدگان خیلی پیچیده نیست، ولی همین سادگی بهش جذابیت خاصی داده. رنگ‌ها شاد و پرجنب‌وجوش هستن و هر صحنه انگار یه نقاشی متحرکه. توی فصل‌های بعدی، کیفیت انیمیشن بهتر هم می‌شه و می‌تونید ببینید که تیم سازنده چطور داره روی جزئیات بیشتر کار می‌کنه.

موسیقی سریال هم یه نکته مثبت دیگه‌ست. آهنگسازش، مارک مادرزبا، تونسته با ملودی‌های فانتزی و گاهی غم‌انگیز، حس و حال هر صحنه رو بهتر منتقل کنه. این ترکیب بصری و صوتی باعث شده که سریال طلسم شدگان یه تجربه کامل باشه که هم چشم رو راضی می‌کنه و هم گوش رو.