نویسنده : نام انگلیسی: You’re Cordially Invited
نام فارسی: فیلم شما از صمیم قلب دعوت هستید
محصول: ۲۰۲۵ – ایالات متحده
ژانر: کمدی
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۱ از ۴
مصطفی ملکی
کمدی‌های میانه‌ی دو دهه‌ی اخیر هالیوود عموماً سعی دارند از طریق خطوط فرعی روایی خود نیش‌های تندی را به محافظه‌کاران و طرفداران آن‌ها بزنند. برای درک بهتر این موضوع به تاک‌شوهای معروف آمریکایی طی چند ماه اخیر نگاهی بیندازید که میزبانان این برنامه‌های طنز چگونه در مونولوگ‌های ابتدایی خود عملاً این قشر از مردمان آمریکا را سنتی‌های دهاتی خطاب می‌کنند و هیچ ابایی در این نوع نگاه ندارند.
آن‌ها خود و حلقه‌ی پیرامونی‌اشان را نخبه‌های دردکشیده‌ی جهان نو می‌پندارند و از همین طریق وارد ساخت کمدی‌های استندآپی و داستانی می‌شوند. داستان جدید آقای «نیکولاس استولر» نیز با زیرکی سعی دارد از طریق تلفیق نسل زد و سنت‌گراهای تجمل‌گرای بیسواد مخاطب را در محاصره‌ی جامعه‌ی آمریکایی قرار دهد.
باید گفت که فیلم شما از صمیم قلب دعوت هستید حتی توان این را ندارد که از خرده‌روایت‌های‌اش درون‌مایه‌ی ذهنی کارگردان و استودیو را بیرون بکشد. داستان فیلم شما از صمیم قلب دعوت هستید از همان ابتدا مشخص است؛ پدری که پس از مرگ همسر، دختر خود را به‌تنهایی بزرگ کرده است حال با صحنه‌ای مواجه می‌شود که دختر قصد ازدواج دارد.
بیوگرافی جیمز گاندولفینی: ستارۀ بی‌همتای دنیای سینما و تلویزیون
از آن‌سو زنی جوان که سالهاست خانواده‌ی سنتی خود را رها کرده و حال در لس‌آنجلس برنامه‌ساز موفقی است، تصمیم می‌گیرد برنامه‌ی عروسی خواهر کوچک خود را در جزیره‌ای که یادگار دوران کودکی‌اشان است برگزار کند. تقابل آن پدر و این خواهر قرار است هسته‌‌ی اصلی روایت شود.
مشکل اما آنجاست که آقای استولر در روایت خود دائم سعی دارد از طریق دختر کاراکتر «جیم» و دوستان‌اش مخاطب را درگیر شعارهای بی‌پایه‌و‌اساس نسلی و جنسیتی کند؛ شعارهایی که در حال حاضر عملاً رنگ‌و‌بوی خود را از دست داده‌اند و به‌جای خلق موقعیت کمدی بیشتر به ناامیدی او می‌انجامد.
اما در سوی دیگر ماجرا با «مارگو»یی مواجه هستیم که در خیال خود علیه خانواده‌ی نژادپرست و سنتی جنوبی‌اش قیام کرده است و حال پس از سال‌ها قرار است در برابر آن‌ها قرار گیرد. در این سوی ماجرا کارگردان سعی دارد فرد لس‌آنجلس‌نشین را تبدیل به کاراکتری کند که همیشه اشتباه می‌کرده، اما در عین حال سعی دارد تا جایی که می‌تواند خانواده را نیز به افرادی تشبیه کند که دچار عقده‌های فرویدی هستند و آن را به نسل بعدی انتقال داده‌اند.
در این رویارویی عملاً هیچ موقعیت کمدی‌ای ایجاد نمی‌شود و صرفاً شاهد پس‌و‌پیش شدن رخدادهایی هستیم که اگر نبودند هم به فیلم شما از صمیم قلب دعوت هستید خللی وارد نمی‌شد.
اما اگر زائده‌های فیلم شما از صمیم قلب دعوت هستید را هرس کنیم و تقابل «ویل فرل» و «ریس ویترسپون» را در فیلم شما از صمیم قلب دعوت هستید مرور کنیم، عملاً با یک کمدی میانه‌ی قابل قبول مواجه می‌شویم.
این دو روایت آقای استولر را کمی در نظر مخاطب قابل تماشا می‌کنند. ویل فرل در این روایت از همه‌ی ناتوانی‌های کاراکتر «جیم» نهایت بهره را می‌برد که مخاطب را وادار به خندیدن کند؛ کاری که او سالهاست در آن تبحر دارد.
به‌نوعی می‌توان گفت که آقای استولر در کمدی خود به بیراهه رفته است.
اگر او مانند پیشینیان خود در سینمای کمدی میانه طی می‌کرد این دو را بدون آن اضافات غیر قابل تحمل در اطراف زندگی کاراکتر جیم درگیر رابطه‌ی ابتدایی‌اشان و در نهایت درگیری با خانواده‌ی کاراکتر «مارگو» می‌کرد اکنون درحال صحبت از یک کمدی میانه‌ی خوب و قابل تماشا در سال ۲۰۲۵ بودیم. اما او نیاز داشته که نسل تیک‌تاکی هم در این روایت حضور داشته باشند.
