نویسنده : نام انگلیسی: Trillion Game
نام فارسی: فیلم بازی تریلیونی
محصول: ۲۰۲۵ –ژاپن
ژانر: درام
رده‌ی سنی: ۱۴+
امتیاز: ۲ از ۴
دنیای شرط‌بندی و قمار از پرمخاطره‌ترین و درعین‌حال جذاب‌ترین سرگرمی‌های جهان سینماست. وجود کازینوهای متعدد، مردم را با جلوه‌های بصری خود جذب می‌کند تا پس از زمانی که به کار و زندگی روزمره مشغول‌اند.
ساعتی را برای تفریح و بخت‌آزمایی اختصاص دهند. هرچند مراکز تفریحی و قمارخانه‌ها سود فراوانی برای صاحبان سرمایه دارند، اما در سوی دیگر، نوعی وابستگی و اعتیاد را برای مشتریان خود به همراه می‌آورند.
در سال ۲۰۲۰، «ریچیرو ایناگاکی» مانگایی با همین عنوان را با طراحی «ریوچی ایکه‌گامی» منتشر کرد؛ اثری که با استقبال گسترده‌ی مخاطبان روبه‌رو شد. این مانگا که به‌صورت سریالی در مجله‌های مطرح کمیک منتشر می‌شد، به‌دلیل محبوبیت بالا تیراژی بیش از دو میلیون نسخه یافت.
پس از این موفقیت، سازندگان آثار تلویزیونی و سینمایی نیز به فکر اقتباس از آن افتادند. در نتیجه، یک لایواکشن در قالب فصلی ده‌قسمته در سال ۲۰۲۳ و انیمه‌ای ۲۶ قسمتی در سال ۲۰۲۴ ساخته شد که هر دو با استقبال چشمگیر تماشاگران همراه بودند.
«یوشیاکی مورائو»، کارگردان فیلم حاضر، با توجه به موفقیت‌های پیشین، تصمیم گرفت دنباله‌ی سریال تلویزیونی را در قالب یک فیلم سینمایی تولید کند. در ادامه‌ی داستان، «هارو» با بازی «رن مگورو» و «گاکو» با نقش‌آفرینی «هایاتو سانو» می‌کوشند ثروت و اعتبار خود را گسترش دهند.
آن‌ها که در زمینه‌های تجارت الکترونیک، بازی‌های موبایلی و خدمات توزیع به شهرت رسیده‌اند، اکنون جاه‌طلبانه در پی تأسیس نخستین کازینو در ژاپن هستند. اگر هارو شخصیتی کمال‌گرا دارد، گاکو با مهارت‌های تکنولوژیکی‌اش مکملی کارآمد برای اوست؛ زوجی که با اعتماد و وفاداری متقابل، الگویی از موفقیت در دنیای تجارت را به نمایش می‌گذارند.
فیلم بازی تریلیونی با تشکیل گروهی از اعضای حرفه‌ای آغاز می‌شود؛ همانند بسیاری از آثار مشابه، رهبران تیم در پی جذب متخصصانی از حوزه‌های گوناگون‌اند تا بتوانند هدف خود را محقق کنند.
در این میان، دشمن دیرینه و استاد هارو، «وولف لی» با بازی «ایشیباشی ریو»، می‌کوشد با نیرنگ و فریب او را از میدان به در کند و کنترل کامل ثروت شرکت را در دست گیرد.
فیلم بازی تریلیونی در آغاز، با پرداختی محیط‌زیستی و احترام به ساکنان محلی محل احداث کازینو، پیامی انسانی و طبیعت‌دوستانه را به سرمایه‌داران منتقل می‌کند: می‌توان توسعه و سودآوری را بدون تخریب محیط زیست یا آسیب به زیست‌بوم دریا دنبال کرد و هم‌زمان فرصت‌های شغلی تازه‌ای برای جوانان فراهم آورد.
بااین‌حال، مورائو تنها به این پیام اخلاقی بسنده نمی‌کند؛ او چالش‌ها و خطرهایی را که تیم در مسیر خود با آن روبه‌رو می‌شود، با لحنی طنزآمیز و پرتحرک روایت می‌کند تا از سنگینی موضوع بکاهد.
کارگردان آگاه است که دو اقتباس پیشین محبوبیتی چشمگیر داشته‌اند؛ بنابراین می‌کوشد فیلم جدید نیز به همان سطح از جذابیت برسد و مخاطب را برای دنباله‌های آینده مشتاق نگه دارد. سرگرم‌کنندگی، ریتم مناسب و استراتژی‌های غیرقابل‌پیش‌بینی از نقاط قوت فیلم بازی تریلیونی است که ضعف‌های احتمالی را می‌پوشاند.
موسیقی فیلم بازی تریلیونی با بهره‌گیری از تم‌های سریال تلویزیونی موفق می‌شود حس هیجان، تنش، انتقام و رقابت را در بیننده برانگیزد. شیمی میان بازیگران اصلی نیز به‌خوبی شکل گرفته و درک عمیق‌تری از شخصیت‌ها به مخاطب منتقل می‌کند.
بااین‌حال، فیلم از منظر سینمایی به غنای کافی نمی‌رسد و بیشتر در قالب یک اثر تلویزیونی قابل‌قبول است. تعدد شخصیت‌ها و محدودیت زمانی مانع از پرداخت مناسب برخی کاراکترها می‌شود و در نتیجه، برخی پرسش‌های ذهن مخاطب بی‌پاسخ می‌ماند.
درواقع فیلم بازی تریلیونی پرداخت لازم را برای مطرح شدن بیشتر ندارد و نمی‌تواند چنان که باید عطش مخاطبان را برای برقراری ارتباط بیشتر با کاراکترها برطرف کند.
در نهایت، فیلم بازی تریلیونی با نمایش زوجی که خود را «حریص‌ترین حرام‌زاده‌های جهان» می‌نامند و در پی تصاحب همه‌چیز با هوش، برنامه‌ریزی و ریسک‌پذیری هستند؛ نمایشی که چنان چون خواسته‌ی شخصیت‌های داستان پر از ابهت نیست، فقط برای طرفداران مجموعه اثری سرگرم‌کننده و امیدوارکننده از تداوم این جهان داستانی به شمار می‌آید.
