بیوگرافی جان آدامز

جان آدامز یکی از پدران بنیانگذار، معاون اول رئیس جمهور ایالات متحده و دومین رئیس جمهور بود. پسر او، جان کوئینسی آدامز، ششمین رئیس جمهور این کشور بود.

جان آدامز که بود؟

جان آدامز از نوادگان مستعمره نشینان پیوریتن از مستعمره خلیج ماساچوست بود. او در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد و در آنجا مدرک لیسانس و فوق لیسانس گرفت و در سال 1758 در وکالت پذیرفته شد. در سال 1774، او در اولین کنگره قاره ای شرکت کرد و به تدوین اعلامیه استقلال کمک کرد. آدامز معاون اول و دومین رئیس جمهور آمریکا شد.

اوایل زندگی

جان آدامز در 30 اکتبر 1735 در برینتری (کوئینسی کنونی) ماساچوست به دنیا آمد. پدرش، جان آدامز پدر، کشاورز، شماس جماعت و عضو شورای شهر، و از نوادگان مستقیم هنری آدامز، یک پیوریتن بود که در سال 1638 از انگلستان به مستعمره خلیج ماساچوست مهاجرت کرد. از نوادگان بویلستون های بروکلین، خانواده ای برجسته در ماساچوست مستعمره بود.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی برترین ژنرالنظامی تاریخ و اوسطوره فرانسوی ناپلئون بناپارت

جان آدامز در سن 16 سالگی بورسیه تحصیلی برای حضور در دانشگاه هاروارد دریافت کرد. آدامز پس از فارغ التحصیلی در سال 1755، در سن 20 سالگی، علی رغم تمایل پدرش برای ورود به وزارت، در دفتر جیمز پاتنم، وکیل برجسته، حقوق خواند. در سال 1758 از هاروارد مدرک کارشناسی ارشد گرفت و در وکالت پذیرفته شد.

جان آدامز

زندگی سیاسی

جان آدامز در ابتدا به دلیل مخالفت با قانون تمبر در سال 1765 به سرعت با آرمان میهن پرستانه شناخته شد.

او پاسخی به تحمیل این قانون توسط پارلمان بریتانیا با عنوان “مقاله ای در مورد قانون و قانون فئودالی” نوشت. به صورت مجموعه ای از چهار مقاله در روزنامه بوستون منتشر شد.

در آن، آدامز استدلال کرد که قانون تمبر، مستعمره‌نشینان آمریکایی را از حقوق اولیه برای گرفتن مالیات با رضایت و محاکمه شدن توسط هیئت منصفه محروم می‌کند. دو ماه بعد، آدامز نیز در یک سخنرانی که برای فرماندار ماساچوست و شورای او ارائه شد، علناً این عمل را غیر معتبر خواند.

در سال 1770، آدامز موافقت کرد که سربازان بریتانیایی را به دلیل کشتن پنج غیرنظامی در آنچه که به کشتار بوستون معروف شد، محاکمه کند. او دفاع از سربازان را به این دلیل توجیه کرد که حقایق یک پرونده برایش مهمتر از تمایلات پرشور مردم است. او معتقد بود که هر فردی مستحق دفاع است و بدون معطلی این پرونده را پیش گرفت.

در طول محاکمه، آدامز شواهدی را ارائه کرد که نشان می‌داد اوباش جمع‌شده را نیز مقصر می‌دانستند، و اینکه اولین سربازی که به جمعیت شلیک کرد، به سادگی به همان روشی که هر کسی با وضعیت خطرناکی مشابه مواجه می‌شد، پاسخ می‌داد.

هیئت منصفه شش سرباز از هشت سرباز را تبرئه کرد، در حالی که دو نفر به قتل عمد محکوم شدند. واکنش به دفاع آدامز از سربازان خصمانه بود و وکالت او بسیار متضرر شد. با این حال، اقدامات او بعداً شهرت او را به عنوان یک مرد شجاع، سخاوتمند و منصف افزایش داد.

در همان سال، آدامز به عضویت مجمع ماساچوست انتخاب شد و یکی از پنج نماینده مستعمره در اولین کنگره قاره ای در سال 1774 بود. زمانی که کنگره ارتش قاره ای را در سال 1775 ایجاد کرد، آدامز جورج واشنگتن از ویرجینیا را به عنوان فرمانده کل آن معرفی کرد. .

در ماه مه 1776، کنگره قطعنامه آدامز را تصویب کرد که پیشنهاد می‌کرد که مستعمرات هر کدام دولت‌های مستقلی را اتخاذ کنند. او مقدمه این قطعنامه را نوشت که در 15 مه تصویب شد و زمینه را برای تصویب رسمی اعلامیه استقلال فراهم کرد.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی رهبر ارتش سرخ و اتحاد جماهیر شوروی جوزف استالین

در 7 ژوئن 1776، آدامز قطعنامه استقلال ریچارد هنری لی را تایید کرد و با شور و اشتیاق از آن حمایت کرد تا اینکه در 2 ژوئیه 1776 توسط کنگره تصویب شد. کنگره آدامز را به همراه توماس جفرسون، بنجامین فرانکلین، رابرت آر. لیوینگستون و راجر شرمن منصوب کرد. برای پیش نویس اعلامیه جفرسون اولین پیش نویس را می نویسد که در 4 جولای تصویب شد.

آدامز به زودی در حدود 90 کمیته در دولت نوپا، بیش از هر نماینده دیگری از کنگره، خدمت کرد و در سال 1777، رئیس هیئت جنگ و مهمات، که بر ارتش قاره نظارت داشت، شد.

در سال 1779، آدامز یکی از دیپلمات های آمریکایی بود که برای مذاکره بر سر معاهده پاریس فرستاده شد که به جنگ انقلاب پایان داد. پس از جنگ، آدامز در اروپا ماند و از سال 1784 تا 1785 با چندین کشور اروپایی قراردادهای تجاری منعقد کرد. در سال 1785، او اولین وزیر ایالات متحده به انگلستان شد.

در سال 1788، آدامز پس از 10 سال اقامت در اروپا به خانه بازگشت. در سال 1789، او در اولین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا قرار گرفت. همانطور که انتظار می رفت، جورج واشنگتن بیشترین آرای الکترال را به دست آورد و به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.

بر اساس ماده قانون اساسی تعیین شده برای انتخابات ریاست جمهوری در آن زمان، آدامز به عنوان معاون رئیس جمهور منصوب شد. همین نتیجه در انتخابات 1792 رخ داد. در طول هر دو دوره، آدامز به طور فزاینده ای از موقعیت خود ناامید شد، زیرا او در مسائل سیاسی یا حقوقی تأثیر زیادی بر واشنگتن نداشت.

ریاست جان آدامز

در سال 1796، جان آدامز به عنوان نامزد فدرالیست برای ریاست جمهوری انتخاب شد. جفرسون اپوزیسیون حزب دموکرات-جمهوری خواه را رهبری کرد. آدامز با اختلاف اندکی در انتخابات پیروز شد و دومین رئیس جمهور ایالات متحده شد.

جان آدامز

در دوران ریاست جمهوری آدامز، جنگ بین فرانسوی ها و بریتانیایی ها مشکلات سیاسی را برای ایالات متحده به وجود آورد. دولت آدامز تلاش های دیپلماتیک خود را بر فرانسه متمرکز کرد که دولت آن روابط تجاری را به حالت تعلیق درآورده بود.

آدامز سه کمیشنر را به فرانسه فرستاد، اما فرانسوی ها حاضر به مذاکره نشدند، مگر اینکه ایالات متحده با پرداخت مبلغی که معادل رشوه بود موافقت کند.

هنگامی که این امر به اطلاع عموم رسید، ملت به نفع جنگ دست به کار شدند. با این حال، آدامز با وجود برخی خصومت های دریایی، خواستار اعلام جنگ نشد.

در سال 1800، این جنگ اعلام نشده پایان یافته بود و آدامز به طور قابل توجهی در بین مردم محبوبیت کمتری پیدا کرده بود. او در مبارزات انتخاباتی مجدد خود در سال 1800 شکست خورد، تنها با چند آرای الکترال کمتر از جفرسون که رئیس جمهور شد.

زندگی شخصی و فرزندان

در 25 اکتبر 1764، پنج روز قبل از تولد 29 سالگی، آدامز با ابیگیل اسمیت، پسر عموی سوم خود ازدواج کرد. آنها شش فرزند داشتند، ابیگیل (1765)، جان کوئینسی (1767)، سوزانا (1768)، چارلز (1770)، توماس بویلستون (1772) و الیزابت (1777).

آدامز مرتباً خود را از خانواده‌اش دور می‌دید، فداکاری که هم او و هم ابیگیل آن را مهم می‌دانستند، اگرچه ابیگیل اغلب ناراضی بود.

جان آدامز پس از ریاست جمهوری خود، آرام با ابیگیل در مزرعه خانوادگی آنها در کوئینسی زندگی می کرد و در آنجا به نوشتن و مکاتبه با دوستش جفرسون ادامه داد. آدامز و جفرسون هر دو در 4 ژوئیه 1826 در پنجاهمین سالگرد استقلال آمریکا درگذشتند. آخرین کلمات آدامز این بود: “توماس جفرسون زنده می ماند.”

جان کوئینسی آدامز، پسر آدامز، در نهایت ششمین رئیس جمهور ایالات متحده شد، اگرچه او یکی از اعضای حزب مخالف، دموکرات-جمهوری خواهان بود.

حقایق کلی

نام: جان آدامز
سال تولد: 1735
تاریخ تولد: 30 اکتبر 1735
ایالت محل تولد: ماساچوست
شهر تولد: کوئینسی
کشور تولد: ایالات متحده آمریکا
جنسیت مذکر
معروف ترین برای: جان آدامز یک پدر بنیانگذار، معاون اول رئیس جمهور ایالات متحده و دومین رئیس جمهور بود. پسر او، جان کوئینسی آدامز، ششمین رئیس جمهور این کشور بود.
صنایع
روزنامه نگاری و غیرداستانی
قانون

بیشتر بخوانید: بیوگرافی توماس جفرسون

سیاست ایالات متحده
علامت نجومی: عقرب
مدارس
دانشگاه هاروارد
حقایق جالب
جان آدامز و پسرش تنها یکی از دو رئیس جمهور پدر و پسر در تاریخ آمریکا بودند. جفت دیگر پدر و پسر ریاست جمهوری جورج اچ دبلیو. بوش و جورج دبلیو بوش.
جان آدامز و رقیبش در همان روز، 4 ژوئیه 1826 درگذشتند. این پنجاهمین سالگرد امضای اعلامیه استقلال نیز بود.
جان آدامز اولین رئیس جمهور ایالات متحده بود که در واقع در کاخ سفید زندگی می کرد و قبل از اتمام آن به آنجا نقل مکان کرد.
سال مرگ: 1826
تاریخ مرگ: 4 ژوئیه 1826
ایالت مرگ: ماساچوست
شهر مرگ: کوئینسی
کشور مرگ: ایالات متحده

جان آدامز

نقل قول ها

اما منظور ما از انقلاب آمریکا چیست؟ منظورمان جنگ آمریکاست؟ انقلاب قبل از شروع جنگ انجام شد. انقلاب در ذهن و قلب مردم بود.

مردم و ملت ها در آتش ناملایمات جعل می شوند.

توازن قوا در یک جامعه با توازن مالکیت در زمین همراه است.

بنابراین، ابزار دانش را با مهربانی و مهربانی گرامی بداریم. بیایید جرات کنیم بخوانیم، فکر کنیم، صحبت کنیم و بنویسیم.

من همیشه اسکان آمریکا را با تکریم و شگفتی، گشایش صحنه و طرحی باشکوه در مشیت، برای روشنایی جاهلان و رهایی بخش برده بشر در سراسر زمین می دانم.

ای جان عزیزم ما در عصر آزمایش زندگی می کنیم. من نمی دانم چه نتیجه ای خواهد داشت.” [از نامه ای به ابیگیل آدامز]
حقایق چیزهای سرسختی هستند.

نمی‌توانم کاش صلاحیت بهتری داشتم.

خدا را شکر که وقتی می دانم حق با من است به من لجبازی داد.

آقایان، من احساس می کنم یک مشکل بزرگ چگونه عمل کنم. من معاون رئیس جمهور هستم. در این من هیچ نیستم، اما ممکن است همه چیز باشم.

گناه جنگ غیرضروری بزرگ است.

کشور من در حکمت خود ناچیزترین مقامی را که اختراع انسان یا تخیل او ساخته شده است برای من ساخته است.”
از بهشت دعا می‌کنم که بهترین نعمت‌ها را نصیب این [کاخ سفید] و هر آنچه که در آینده در آن خواهد بود، عطا کند. باشد که هیچ کس جز مردان درستکار و خردمند هرگز زیر این سقف حکومت نکند.