نویسنده : نام انگلیسی: Deux Femmes
نام فارسی: فیلم دو زن
محصول: ۲۰۲۲ – فرانسه
ژانر: جنایی، درام، تاریخی
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۱.۵ از ۴
سارا
«کولت» زنی متاهل است که نمی‌تواند دست از داشتن معشوقه‌های پنهانی بردارد. او در آخرین تلاش خود برای جدا شدن از افسر پلیسی جوان، به خود قول می‌دهد دیگر به همسر و فرزندان‌اش وفادار بماند. اما به‌ناگاه اتفاقی رخ می‌دهد و پلیس او را به جرم قتل بازداشت می‌کند.
حال او می‌ماند و مردان هوس‌باز، حسود و تنگ‌نظر پلیس، همسر دلشکسته‌اش و زن قاضی جوان، خجالتی و کم‌حرفی با نام «آن ماری» که اولین پرونده‌ی خود را با کولت تجربه می‌کند.
«ایزابل دوال» در فیلم دو زن خود سعی کرده اقتباسی آزاد از یک داستان واقعی را انجام دهد. او مرکز روایت فیلم دو زن خود را همانطور که از نام فیلم‌اش هم برمی‌آید دو زن قرار داده که یکی به عنوان مجرم است و دیگری به عنوان قاضی‌ای که قرار است این مجرم را از اتهام ناروایی که به او زده‌اند، مبرا کند. کولت زنی خوش‌پوش و خوش‌مشرب است که در کنار تمام معشوقه‌هایی که دارد، همسر و فرزندان‌اش را هم بسیار دوست دارد.
او با یک دکتر زنان همکاری می‌کند تا زنان جوانی را که ناخواسته بچه‌دار می‌شوند، برای سقط نزد این دکتر ببرد. سال ۱۹۶۵ است و هنوز زن هیچ حقی برای خود ندارد. او باید مطیع مردش باشد و تا می‌تواند بچه به این جهان بیاورد. اولین مشکل خانم دوال در شخصیت‌پردازی همین کاراکتر است.
او به مخاطب اجازه نداده تا با روتین زندگی کولت آشنا شود، دلیل داشتن معشوقه‌های بسیارش را درک کند و چرایی انتخاب‌اش در کمک به دکتر یا حتی پلیس را بفهمد. حتی رابطه‌ی کولت و همسرش نیز ناقص است. روایت آن‌قدر سریع وارد مسیر دستگیری کولت می‌شود که حتی تلاش کارگردان برای شرح شخصیت کولت در مسیر روایت هم بی‌نتیجه می‌ماند.
مشخص است که خانم دوال دوربین را خوب می‌شناسد و قاب‌های روایت‌اش را به‌گونه‌ای می‌بندد که مخاطب هر چه بهتر در بطن روایت قرار بگیرد. او در فیلم دو زن در ابتدا از قاب‌های ثابت و دوربینی کم‌تحرک استفاده می‌کند تا رفته‌رفته کاراکترهای‌اش در آن جای بگیرند، سپس با به وجود آمدن تنش در مسیر روایت این دوربین را روی دست و لرزان می‌کند تا مخاطب هم همراه کاراکترها دچار نوعی اضطراب درونی شود.
خانم دوال می‌خواهد از خواسته‌ی زنان برای داشتن استقلال و مهم بودن در جامعه و حق و حقوقی که باید داشته باشند بالاخص حق سقط جنین حرف بزند. او می‌خواهد نگاه پر از کینه و حسود مردانی را نشان دهد که یا دست‌اشان به کولت نرسیده که او را در آغوش بگیرند و ببوسند یا اگر هم رسیده نتوانسته روح و روان او را برای خود نگه دارد.
خانم دوال نیت خوبی را برای آغاز روایت خود داشته است، اما عدم توجه به شخصیت‌های‌اش و عدم شرح کافی اتفاقات رخ داده در مسیر روایت فیلم دو زن باعث شده هیچ‌کدام از این نیات برآورده نشود و در نهایت مخاطب یک اثر ساده‌ی جنایی را در برابر خود ببیند که شاید فقط برای یک بار دیدن کافی باشد.
