نویسنده : نقد نمایشنامه خانه برناردا آلبا
در یک زمینه کاملاً تاریخی ، نمایشنامه خانه برناردا آلبا نمایشی درباره فاشیسم است. زیرنویس رمزنگاری شده آن ، “درامی درباره زنان در روستاهای اسپانیا” ، همچنان مفسران احتمالی را فریب می دهد. Nationale Toneel هلندی در هلندی بسیار پر سر و صدا ، قدرت این نمایش و فرصت هایی را که بازیگرانی که مایل به پیوستن به چشم انداز منفرد یک کارگردان هستند فراهم می کند.
با مقاله نقد نمایشنامه خانه برناردا آلبا با بامدادی ها همراه شوید.
نقد نمایشنامه خانه برناردا آلبا
یوهان دوسبورگ که عمدتاً کارگردان شکسپیر است ، در تئاتر اروپا نامی قابل شناسایی است. هیچ یک از دشواریهای زیادی که در متن برناردا آلبا وجود دارد ، وی را از این امر باز نمی دارد.
بیشتر بخوانید: 100 فیلم برتر تاریخ
به عنوان مثال پیشنهاد جالب و جذاب لورکا مبنی بر اینکه 200 عزادار ملبس به لباس سیاه پس از مرگ همسرش در عمل 1 وارد خانه برناردا می شوند ، نادیده گرفته می شود. پیشنهادات نمایشی لورکا در مورد دیوارهای سفید خانه در این تولید تایید شده است اما تغییر یافته است. طراح صحنه ، André Joosten این اقدام را در چیزی شبیه شباهت با دیواره ای از طبقه بالا به ارتفاع هشت فوت قرار می دهد که زنان بر روی آن بالا می روند و در بالای آن می توانند راه بروند.
یک نردبان به طور برجسته در کنار دیوار قرار گرفته است ، و یک صندوق چوبی عظیم که در آن ماریا جوزفا دیوانه نشسته است و منتظر ازدواج در ساحل دریا است ، تمرکز را به سمت بالا سمت چپ می کشد در حالی که یک سری از درها تمرکز را به سمت راست می کشند.
تمام قطعات طراحی مینیمالیستی اروپا وجود دارد: خطوط شدید ، منطقه بازی عمدی نامتعادل ، نور شدید ، لباس انقباضی بازیگرانی که به نظر می رسد مجبورند دقیقاً از لگن به پایین حرکت کنند. (همه زنان به جز آدلا سرکش ، کت و شلوارها و دامن هایی کاملاً متناسب و متناسب با کفش های کاملاً قابل استفاده و کاملاً منطقی از نظر کالوینستی توسط طراح Dorien de Jonge دارند.) ، قرار دادن دختران برناردا در موقعیتی بسیار آسیب پذیر. بالاخره آنها زندانی هستند.
بیشتر بخوانید: تحلیل کتاب در انتظار گودو
نورپردازی Reinier Tweebeeke وضعیت زنان زندانی را برجسته می کند. این به وضوح در بلوزهای خاکستری و خاکستری نمایشی است. خطوطی از نور “هوشمند” به طرز شومی از طبقه صحنه حرکت می کنند در حالی که دختران و همه کاره پونسیا پشت سر آنها مسابقه می دهند.
روشنایی جانبی هر بار که دخترهایشان باز می شود و با طنین کوبنده روده ای بسته می شوند ، از پشت درهای خانه بیرون می ریزد. خود برناردا از تاریکی به سمت شاخه های حل کننده نور و نقاط ریز قدم می گذارد تا جایی که فقط [انتهای صفحه 145] صورت و موهای کاملاً آراسته دیده می شود. خطوط صورت او روشن شده و نشان دهنده احساس وظیفه بی دریغ مادر روان رنجور است نه استبداد تجسم یافته. به این معنا ، ما از تفسیر این برناردا به عنوان شخصی سازی فرانکو عقب افتاده ایم ، اگرچه این تصور نیز در حاشیه باقی مانده است.
در عمل 2 ، در حالی که دختران در حال دوختن در گرمای متشنج هستند و درمورد بحث و جدال در مورد په په مردی که همه او را دوست دارند ، برناردا کمی در صندلی نشسته و در تاریکی پایین سمت راست قرار گرفته است. متن ادبی او را در خارج از صحنه نگه می دارد و ما مجبور می شویم برناردا را با اصطلاحات غیر همدردانه تری تصور کنیم ، دقیقاً از طریق نظرات دختران درگیر. برناردا یک شایعه فروش شایسته است ، و او بی رحمانه عصای خود را با لذت و نشاط می کند.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم فصل کرگدن
با این حال ، تصمیم دوسبورگ برای قرار دادن وی روی صحنه در سایه ، ابعادی به نمایش می افزاید که ارزیابی سنتی این شخصیت را تکرار نمی کند. این مکان ، برناردا را انسانی می کند و تماشاگر مجبور می شود به جای ماسک صرف فرانکو و فاشیست ها ، این زن مجادله انگیز را به عنوان شخص محکومیتی با احساس وظیفه و افتخار کاملاً نابجا تجدید نظر کند. از نظر تئوری ، این یک انتخاب مشکل ساز و یک انتخاب پرخطر است ، اما یک سود سهام زیبایی شناختی را پرداخت می کند.
پس از اینکه آدلا خودکشی کرد و برناردا خواستار انتشار خبر مرگ دخترش در یک باکره شد ، در پایان بازی بر تلاش عمدی انسان سازی برناردا تأکید می شود. فریادهای “سکوت!” فوران کرد ، اما قبل از اعلامیه نهایی ، استیضاح نمایشی قابل توجهی اتفاق می افتد. یادآوری هلن ویگل …
بیشتر بخوانید: نقد فیلم مانتی پایتون و جام مقدس
پایان مقاله نقد نمایشنامه خانه برناردا آلبا
منبع سایت مداد
