نویسنده : نام انگلیسی: Shotgun Wedding
نام فارسی: فیلم عروسی هول‌هولکی
محصول: ۲۰۲۲ – ایالات متحده
ژانر: کمدی: ملودرام، هیجان‌انگیز
امتیاز: ۱.۵ از ۴ – 〇〇◐⬤
مصطفی ملکی
در باب کمدی‌های میانه‌ی هالیوودی بسیار گفته‌ایم. در سال ۲۰۲۲ ظاهراً هالیوودی‌ها به جنوب شرق آسیا علاقه پیدا کرده‌اند. پس از فیلم «بلیطی به‌سوی بهشت» حال نوبت به «جیسون مور» رسیده که با زوجی دیگر به این سواحل سفر کند و اتفاقاً او هم به‌دنبال برگزاری یک عروسی باشد.
تفاوت کار مور با پارکر در این است که او چندان نیاز به آن لوس‌بازی‌های آمیختگی نژادی ندارد. جیسون مور در فیلم عروسی هول‌هولکی با خود صادق است و از گروه بازیگری‌اش نیز چنین برمی‌آید که او صرفاً می‌خواهد یک کمدی-عاشقانه‌ی میانه روی پرده ببرد.
«دارسی» و «تام» قرار است در جزیره‌ای کوچک عروسی بی‌نقص خود را در کنار خانواده جشن بگیرند. پرده‌ی اول فیلم عروسی هول‌هولکی توانایی جذب مخاطب سخت‌گیر چنین روایت‌هایی را ندارد و شاید برخی از این مخاطبان دیگر توان رسیدن به پرده‌ی دوم را نداشته باشند.
شاید به‌همین دلیل است که مور در این پرده سعی دارد از جاذبه‌های جنسی جنیفر لوپز نهایت استفاده را ببرد بلکه مخاطب را تا انتهای این پرده پای اثر خود بنشاند.
پس از حمله‌ی گروه مزدور یا همان دزدان دریایی به این مراسم عروسی‌ست که درام جان می‌گیرد و آن چیزی که کارگردان از بار کمدی این اثر به‌دنبال‌اش بود رخ می‌دهد. اکت‌های لوپز در این پرده کمی از آن حالت غلوشدگی و تصنعی پرده‌ی اول خارج می‌شود و در چند سکانس واقعاً مخاطب را وادار به خنده می‌کند.
بازی کارگردان با خون و ضعف کردن دارسی از دیدن خون روی دستان تام باعث شکل‌گیری صحنه‌ای کمدی و جذاب می‌شود. تعقیب‌وگریزهای این عروس و داماد در جزیره پرده‌ی دوم را جذاب‌تر از پرده‌ی اول می‌کند.
در نهایت پرده‌ی سوم به همان کلیشه‌ی این دست کمدی‌ها می‌رسیم. آن‌چه در فیلم عروسی هول‌هولکی مشخص است جدا بودن پرده‌ی دوم از پرده‌های اول و سوم است. اگر می‌شد یک روایت را با جدا کردن پرده‌های روایی آن سنجید، باید گفت که این فیلم یک پرده بیشتر ندارد. جیسون مور در فیلم اول خود با نام «شش‌دانگ» نشان از کارگردانی داشت که کمدی را به‌خوبی می‌شناسد.
روایت او در فیلم عروسی هول‌هولکی آن‌قدر جذاب بود که هالیوود مشتاقانه آن را ادامه داد و تبدیل به سه‌گانه شد. جیسون مور ذات کمدی را می‌شناسد و این را در آثار کمدی میانه‌ی خود در هالیوود به‌خوبی نشان داده است. به‌همین سبب است که می‌تواند از زوج لوپز و جاش دوهامل حداقل یک پرده‌ی جذاب تصویر کند.
شاید بهتر آن است که جیسون مور کمدی‌های خود را همچون دو اثر اول کمی غنای بیشتری ببخشد. چنین کارگردان‌هایی در سینمای بدنه می‌توانند مخاطب سینما را بیش‌از‌پیش از دیدن کمدی‌های سینمایی بهره‌مند کنند.
جیسون مور کارگردان توانایی در خلق موقعیت‌های کمدی است. او در این اثر هم این توانایی را به‌خوبی نشان داده است. اما این خلاقیت باید در کلیت یک اثر جریان داشته باشد. یک اثر سینمایی را همانند یک کل واحد می‌بینیم و نمی‌توان صرفاً با بخشی از فیلم عروسی هول‌هولکی آن را خوب یا بد نامید. اثر جدید آقای جیسون مور حداقل کمدی بهتری از «بلیطی به‌سوی بهشت» است.
