نویسنده : معرفی سریال راه آهن زیرزمینی
سریال راه آهن زیرزمینی (The Underground Railroad) یه شاهکار درام تاریخیه که توسط بری جنکینز، کارگردان فیلم «مهتاب»، برای آمازون پرایم ساخته شده. این سریال که بر اساس رمان برنده جایزه پولیتزر کالسون وایتهد ساخته شده.
داستان کورا، یه زن برده تو جورجیای دهه ۱۸۰۰، رو دنبال می‌کنه که برای رسیدن به آزادی فرار می‌کنه. سریال راه آهن زیرزمینی با ترکیب رئالیسم جادویی، شاعرانگی و واقعیت‌های تلخ برده‌داری، یه تجربه عمیق و تأثیرگذاره که هم زیباست، هم دلخراش.
داستان سریال راه آهن زیرزمینی
سریال راه آهن زیرزمینی داستان کورا (با بازی تسو مبدو) رو روایت می‌کنه که با سزار (آرون پیر) از مزرعه‌ای تو جورجیا فرار می‌کنه و به یه راه‌آهن زیرزمینی واقعی با قطار و ایستگاه می‌رسه. این سریال کورا رو تو سفرش از ایالت‌های مختلف آمریکا دنبال می‌کنه.
جایی که با امید به آزادی و رویارویی با زخم‌های برده‌داری دست‌وپنجه نرم می‌کنه. یه شکارچی برده به اسم ریج‌وی (جوئل اجرتون) دنبالشه، اما داستان خیلی فراتر از یه تعقیب و گریزه. با ترکیبی از واقعیت و تخیل، سریال نشون می‌ده که زخم‌های برده‌داری هنوز تو تاریخ آمریکا زنده‌ست.
بیشتر بخوانید : فیلم عروس
بازیگران سریال راه آهن زیرزمینی
تسو مبدو تو نقش کورا قلب سریال راه آهن زیرزمینی رو به دست گرفته و با بازی ظریف و قدرتمندش، احساسات پیچیده‌ی یه زن در جست‌وجوی آزادی رو نشون می‌ده. آرون پیر تو نقش سزار هم فوق‌العاده‌ست. بازیگرای دیگه مثل جوئل اجرتون (ریج‌وی)، پیتر مولان.
دیمون هریمن و ویلیام جکسون هارپر هم نقش‌های مکمل رو با قدرت بازی کردن. جنکینز با انتخاب بازیگرای تازه‌کار و باتجربه، یه تیم قوی ساخته که هر کدوم به داستان عمق می‌دن.
بیشتر بخوانید : فیلم گزارش فرانسوی
ساختار سریال راه آهن زیرزمینی
سریال راه آهن زیرزمینی با ۱۰ قسمتش ساختار غیرمعمولی داره. بعضی قسمتا نزدیک ۸۰ دقیقه‌ان و بعضی‌ها فقط ۲۰ دقیقه، و خیلی از صحنه‌ها بدون دیالوگن، ولی پر از احساس. هر قسمت انگار یه فیلم کوتاهه که می‌تونه جداگونه تحلیل بشه، اما وقتی کل سریال رو می‌بینی.
یه داستان یکپارچه و عمیق شکل می‌گیره. جنکینز توصیه کرده که بیننده‌ها عجله نکنن و هر قسمت رو با حوصله ببینن، چون این سریال برای هضم شدن به زمان نیاز داره.
بیشتر بخوانید : فیلم زیبایی ربوده شده
جلوه‌های بصری و صدا در سریال راه آهن زیرزمینی
از نظر بصری، سریال راه آهن زیرزمینی یه شاهکاره. بری جنکینز با همکاری جیمز لاکستون (فیلمبردار) و نیکلاس بریتل (آهنگساز) صحنه‌هایی خلق کرده که انگار از دل تاریخ اومده.
نورپردازی طبیعی با شمع و فانوس، همراه با طراحی صدای بی‌نظیر (مثل صدای جیرجیرک‌ها یا چرخ‌های قطار)، حس غرق شدن تو داستان رو به بیننده می‌ده. موسیقی بریتل هم با ترکیبی از ملودی‌های احساسی و قطعات مدرن مثل Outkast، به سریال روحی شاعرانه می‌بخشه.
بیشتر بخوانید : بهترین کتاب های ادبیات سوئد
جوایز و نقدهای سریال راه آهن زیرزمینی
سریال راه آهن زیرزمینی حسابی مورد تحسین منتقدا قرار گرفته و به‌عنوان یه اثر مهم تو تاریخ تلویزیون شناخته شده. این سریال با الهام از رمان کالسون وایتهد، جایزه‌های زیادی رو هدف گرفته و به خاطر کارگردانی، بازیگری و داستان‌سرایی تحسین شده. البته بعضی منتقدا گفتن که تماشای سریال به خاطر موضوع سنگینش ممکنه سخت باشه، ولی عمق احساسی و شاعرانگی اون ارزشش رو داره.
بیشتر بخوانید : سریال halston
چرا سریال راه آهن زیرزمینی متفاوته؟
سریال راه آهن زیرزمینی فقط یه درس تاریخ نیست؛ یه سفر احساسی و بصریه که با ترکیب رئالیسم و تخیل، زخم‌های برده‌داری رو به شکلی تازه نشون می‌ده. بری جنکینز با همدلی عمیقش به شخصیت‌ها.
به‌خصوص کورا، داستانی ساخته که هم تلخه، هم امیدوارکننده. این سریال از شما می‌خواد که نه‌فقط ببینید، بلکه حس کنید و فکر کنید که چطور گذشته هنوز روی امروز تأثیر داره.
بیشتر بخوانید : فیلم ۴۰۰ ضربه
جمع‌بندی: آیا سریال راه آهن زیرزمینی ارزش دیدن داره؟
اگه دنبال یه سریال عمیق، شاعرانه و تأثیرگذار هستین، سریال راه آهن زیرزمینی یه انتخاب بی‌نظیره. این سریال با بازیگری قوی، کارگردانی خیره‌کننده‌ی بری جنکینز و داستان‌سرایی احساسی، شما رو به سفری تو دل تاریخ آمریکا می‌بره.
شاید تماشاش گاهی سخت باشه، ولی این تجربه‌ی بصری و احساسی ارزش هر لحظه‌ش رو داره. راه آهن زیرزمینی چیزی فراتر از یه سریاله؛ یه اثر هنریه که تا مدت‌ها تو ذهنتون می‌مونه.
