بیوگرافی جان لنون

بیوگرافی جان لنون : 

جان لنون ، خواننده و ترانه سرای مشهور ، گروه بیتلز را تاسیس کرد ، گروهی که مانند هیچ گروه دیگری بر صحنه موسیقی محبوب تأثیر گذاشت.

جان لنون کی بود؟

موسیقیدان جان لنون در سال 1957 با پل مک کارتنی ملاقات کرد و از مک کارتنی دعوت کرد تا به گروه موسیقی او بپیوندد. آنها سرانجام موفق ترین همکاری ترانه سرایی در تاریخ موسیقی را تشکیل دادند. لنون در سال 1969 بیتلز را ترک کرد و بعداً آلبوم هایی را با همسرش ، یوکو اونو ، و دیگران منتشر کرد. در 8 دسامبر 1980 ، او توسط یک طرفدار دیوانه به نام مارک دیوید چاپمن کشته شد.

زندگی اولیه

جان وینستون لنون در 9 اکتبر 1940 در لیورپول ، مرسی ساید ، انگلستان ، در جریان حمله هوایی آلمان در جنگ جهانی دوم متولد شد.

جان لنون

هنگامی که او چهار ساله بود ، والدین لنون از هم جدا شدند و او در نهایت با عمه خود میمی زندگی کرد. پدر لنون یک دریانورد بازرگان بود. او در هنگام تولد پسرش حضور نداشت و در جوانی تعداد زیادی از پسرش را ندید.

مادر لنون ، جولیا ، ازدواج مجدد کرد اما مرتباً از وی و میمی دیدن می کرد. او به لنون نحوه نواختن بانجو و پیانو را آموخت و اولین گیتار او را خرید. هنگامی که جولیا در ژوئیه 1958 توسط خودرویی که توسط یک افسر پلیس خارج از وظیفه رانندگی می شد مورد اصابت شدید لنون قرار گرفت. مرگ او یکی از دردناک ترین رویدادهای زندگی او بود.

در کودکی ، لنون شوخی می کرد و از به مشکل خوردن لذت می برد. به عنوان یک پسر و جوان ، از کشیدن چهره های گروتسک و فلج ها لذت می برد. استاد مدرسه لنون فکر می کرد که می تواند به دانشکده هنر برای کالج برود زیرا نمرات خوبی در مدرسه نگرفته اما استعداد هنری دارد.

تشکیل بیتلز

انفجار الویس پریسلی در صحنه موسیقی راک ، الهام بخش 16 ساله لنون بود تا گروه اسکیفل به نام Quarry Men را که از مدرسه او نامگذاری شده بود ، ایجاد کند. لنون در 6 جولای 1957 در مراسم جشن کلیسا با پل مک کارتنی ملاقات کرد. او به زودی مک کارتنی را دعوت کرد تا به گروه بپیوندد و این دو سرانجام یکی از موفق ترین همکاری های ترانه سرایی در تاریخ موسیقی را تشکیل دادند.

مک کارتنی سال بعد جرج هریسون را به لنون معرفی کرد و هریسون و دوست هنرستان استوارت ساتکلیف نیز به گروه لنون پیوستند. این گروه که همیشه به یک درامر نیاز داشتند ، سرانجام در سال 1960 با پیت بست تصمیم گرفتند.

اولین ضبط آنها “آن روز خواهد بود” در سال 1958 از بادی هالی بود. در واقع ، این گروه هالی ، کریکتز بود که باعث شد گروه تغییر نام دهد. لنون بعداً شوخی کرد که در 12 سالگی بینایی داشت – مردی روی پای آتشین ظاهر شد و به آنها گفت: “از امروز به بعد ، شما بیتلز هستید با” A. “

جان لنون

بیتلز توسط برایان اپستاین در سال 1961 در باشگاه Cavern لیورپول ، جایی که آنها به طور منظم اجرا می کردند ، کشف شد. اپستاین به عنوان مدیر جدید خود ، یک قرارداد رکوردی با EMI منعقد کرد. گروه با درامر جدید ، رینگو استار (ریچارد استارکی) و جورج مارتین به عنوان تهیه کننده ، اولین آهنگ خود را با نام “Love Me Do” در اکتبر 1962 منتشر کردند.

لنون تک آهنگ بعدی گروه “لطفا من را لطفا” با الهام از روی اوربیسون نوشت ، اما همچنین از شیفتگی لنون در جمله های معروف بینگ کراسبی ،

“اوه ، لطفا ، گوش های کوچک خود را به التماس های من وام دهید” تغذیه کرد. از آهنگ “لطفا” آهنگ “لطفاً مرا لطفا” از گروه بیتلز در صدر جدول نمودارهای بریتانیا قرار گرفت. بیتلز با انتشار آهنگهای بزرگی مانند “She Loves You” و “I Want To Hold Your Hand” به محبوب ترین گروه در بریتانیا تبدیل شد.

لنون در آگوست 1962 با سینتیا پاول ازدواج کرد. این زوج یک پسر با هم داشتند ، جولیان ، که به نام مادر لنون نامگذاری شد. سینتیا مجبور شد در طول بیتلمانیا مشخصات بسیار پایینی داشته باشد. او و لنون در سال 1968 طلاق گرفتند. او سال بعد در 20 مارس 1969 با هنرمند آوانگارد ژاپنی یوکو اونو که در نوامبر 1966 در گالری ایندیکا ملاقات کرده بود ازدواج کرد.

جان لنون

بیتلمانیا

در سال 1964 ، بیتلز اولین گروه بریتانیایی بود که در ایالات متحده شروع به کار کرد ، با ظاهر شدن آنها در برنامه تلویزیونی The Ed Sullivan Show در 9 فوریه 1964. بیتلمانیا “تهاجم بریتانیا” از گروه های راک را در ایالات متحده راه اندازی کرد که همچنین شامل رولینگ استونز و کینکس بود. پس از حضور در سالیوان ، بیتلز برای فیلمبرداری اولین فیلم خود ، شب سخت روز (1964) به بریتانیا بازگشت و خود را برای اولین تور جهانی آماده کردند.

دومین فیلم بیتلز ، Help! ، در سال 1965 اکران شد. در ماه ژوئن ، ملکه الیزابت دوم اعلام کرد که بیتلز به عنوان عضو درجه امپراتوری بریتانیا معرفی خواهد شد. در آگوست 1965 ،

چهار نفر در 55600 طرفدار در ورزشگاه شی نیویورک به اجرای برنامه پرداختند و رکورد جدیدی را برای بزرگترین تماشاگران کنسرت در تاریخ موسیقی ثبت کردند. هنگامی که بیتلز به انگلستان بازگشت ، آنها آلبوم موفقیت آمیزی Rubber Soul (1965) را ضبط کردند ، که به دلیل فراتر از آهنگ های عاشقانه و فرمول های پاپ که گروه قبلاً برای آنها شناخته شده بود ، شناخته شده است.

جادوی بیتلمانیا تا سال 1966 جذابیت خود را از دست داده بود. هنگامی که اعضای گروه متهم به بدرفتاری با خانواده ریاست جمهوری در فیلیپین شدند ، جان افراد در خطر قرار گرفت. سپس ، اظهارات لنون مبنی بر اینکه گروه “از عیسی محبوب تر بود” باعث محکومیت شد و بیتلز آتش کمربند را در کمربند انجیل ایالات متحده ضبط کرد. گروه بیتلز پس از کنسرت 29 آگوست 1966 در پارک شمعدانی سان فرانسیسکو تور خود را رها کرد.

پس از یک استراحت طولانی ، گروه به استودیو بازگشت تا صدای آزمایشی خود را با ابزارهای عجیب و غریب تحت تأثیر مواد مخدر/اشعار و چکیده نوار گسترش دهد. اولین نمونه ، تک آهنگ “Penny Lane/Strawberry Fields Forever” بود و پس از آن آلبوم Sgt. گروه موسیقی Pepper’s Lonely Hearts Club (1967) ، که بسیاری آن را بزرگترین پروژه راک در تاریخ موسیقی می دانند.

گروه بیتلز از هم پاشید

سپس بیتلز ضربه بزرگی را متحمل شد هنگامی که اپستین در اثر مصرف بیش از حد قرص های خواب آور در 27 اوت 1967 درگذشت. با مرگ اپستین ، بیتلز در پاییز تحت رهبری مک کارتنی کنار رفت و از فیلم Magical Mystery Tour فیلمبرداری کرد. در حالی که فیلم توسط منتقدان به نمایش درآمد ، آلبوم موسیقی متن شامل “I am the Walrus” لنون ، رمزآلودترین اثر گروه تا کنون بود.

تور اسرارآمیز جادویی نتوانست موفقیت تجاری زیادی کسب کند ، و بیتلز به مدیتیشن ماورایی و Maharishi Mahesh Yogi عقب نشینی کردند ، که آنها را به مدت دو ماه در اوایل سال 1968 به هند برد. تلاش بعدی آنها ، Apple Corps Ltd. ، دچار سوء مدیریت بود.

در ماه ژوئیه ، گروه در آخرین نمایش فیلم زیر دریایی زرد با آخرین جمعیت هیستریک خود مواجه شد. در نوامبر 1968 ، دو آلبوم بیتلز The Beatles (همچنین به عنوان آلبوم سفید نیز شناخته می شود) جهت های متفاوت خود را نشان داد.

در آن زمان ، همکاری هنرمند لنون با همسر دوم اونو باعث ایجاد تنش های جدی در گروه شده بود. لنون و اونو با ماندن در رختخواب هنگام فیلمبرداری و مصاحبه نوعی اعتراض به صلح را ابداع کردند و تک آهنگ آنها “به آرامش فرصت بده” (1969) ، که با نام “گروه پلاستیکی اونو” ضبط شد ، به نوعی سرود ملی برای مردم شد. صلح طلبان

لنون در سپتامبر 1969 ، درست پس از اتمام ضبط گروه Abbey Road ، گروه بیتلز را ترک کرد. تا زمانی که مک کارتنی در آوریل 1970 ، یک ماه قبل از انتشار Let It Be ، که درست قبل از Abbey Road ضبط شده بود ، خبر جدایی را پنهان نگه داشت.

جان لنون

مشاغل انفرادی: آلبوم “تصور کنید”

چندی نگذشت که بیتلز از هم پاشید ، در سال 1970 ، لنون اولین آلبوم انفرادی خود ، John Lennon/Plastic Ono Band را منتشر کرد که دارای صدایی خام و مینیمالیستی بود که پس از درمان “فریاد اولیه” دنبال می شد. او آن پروژه را با Imagine 1971 دنبال کرد ، که از نظر تجاری موفق ترین و مورد تحسین منتقدان از همه تلاش های لنون پس از بیتلز بود. این تیتراژ بعداً در لیست “بهترین آهنگ های تمام وقت” مجله رولینگ استون شماره 3 شد.

اما صلح و عشق همیشه در دستور کار لنون نبود. Imagine همچنین شامل قطعه “چگونه می خوابید؟” شد ، پاسخی شدید به پیامهای محجبه در لنون در برخی از ضبط های انفرادی مک کارتنی. دوستان و گروه ترانه سرای سابق بعداً تبر را دفن کردند ، اما هرگز دیگر به طور رسمی دوباره با هم کار نکردند.

لنون و اونو در سپتامبر 1971 به ایالات متحده نقل مکان کردند ، اما مدام توسط دولت نیکسون تهدید به اخراج می شدند. به لنون گفته شد که او به دلیل محکومیت ماری جوانا در انگلستان در سال 1968 از کشور اخراج شده است ، اما خواننده معتقد بود که وی به دلیل فعالیتش علیه جنگ غیرعادی ویتنام برکنار شده است. اسناد بعداً صحت او را ثابت کردند. (دو سال پس از استعفای نیکسون ، در سال 1976 ، لنون اقامت دائم ایالات متحده را دریافت کرد.)

در سال 1972 ، هنگام مبارزه برای ماندن در آمریکا ، لنون در مدیسون اسکوئر گاردن در شهر نیویورک برنامه اجرا کرد تا از کودکان معلول ذهنی سود ببرد و به ترویج صلح ادامه داد. نبرد مهاجرت وی بر ازدواج لنون تأثیر منفی گذاشت و در پاییز 1973 ، او و اونو از یکدیگر جدا شدند.

لنون به لس آنجلس ، کالیفرنیا رفت و در آنجا مهمانی گرفت و معشوقه ای را به نام می پنگ برد. او هنوز موفق به انتشار آلبوم های موفق ، از جمله بازی های ذهنی (1973) ، دیوارها و بریجز (1974) و راک اند رول (1975) شد. در این مدت ، لنون با دیوید بووی و التون جان همکاری داشت.

لنون و اونو در سال 1974 با هم آشتی کردند و او در 35 سالگی لنون (9 اکتبر 1975) تنها فرزند خود ، پسری به نام شان را به دنیا آورد. مدت کوتاهی پس از آن ، لنون تصمیم گرفت تجارت موسیقی را ترک کند و روی پدر و شوهر بودن تمرکز کند.

مرگ تراژیک جان لنون

در سال 1980 ، لنون با آلبوم Double Fantasy ، که شامل تک آهنگ “(درست مثل) شروع دوباره” بود ، به دنیای موسیقی بازگشت. متاسفانه ، تنها چند هفته پس از انتشار آلبوم ، مارک دیوید چپمن ، یکی از طرفداران آشفته ، لنون را چندین بار مقابل مجتمع آپارتمانی خود در شهر نیویورک شلیک کرد. لنون در 8 دسامبر 1980 در بیمارستان روزولت شهر نیویورک در سن 40 سالگی درگذشت.

ترور لنون تأثیر عمیقی بر فرهنگ پاپ داشت و دارد. به دنبال این حادثه تلخ ، میلیون ها طرفدار در سراسر جهان عزادار شدند زیرا فروش بی سابقه بالا رفت. و مرگ نابهنگام لنون هنوز غم و اندوه عمیقی را در سرتاسر جهان برانگیخته است ، زیرا او همچنان مورد تحسین نسل جدید طرفداران است. لنون پس از مرگ در سال 1987 در تالار مشاهیر ترانه سرایان و در سال 1994 در تالار مشاهیر راک اند رول ثبت نام کرد.

زندگینامه ایزاک نیوتن

جان لنون

پایان مقاله بیوگرافی جان لنون