بازی این پلیس است 1:از فساد تا عدالت، آیا ارزش وقت گذاشتن داره؟

مقدمه

خب دوستان، تصور کن یه روز صبح بیدار می‌شی و می‌بینی خودت شدی رئیس پلیس یه شهر پر از هرج و مرج و فساد. نه اینکه بری تعقیب و گریز بکنی یا تیراندازی کنی، بلکه باید بشینی پشت میز و تصمیم بگیری کی رو بفرستی کجا، چطور بودجه‌ت رو مدیریت کنی و با مافیای شهر دست و پنجه نرم کنی.

این دقیقاً همون چیزیه که بازی این پلیس است 1 بهت می‌ده. من بارها و بارها این بازی رو بازی کردم و هر بار یه حس جدید بهم دست داد. اگه طرفدار بازی‌های استراتژیک و مدیریتی هستی، حتماً بمون تا آخر این پست، چون قراره عمیق بریم تو دل بازی این پلیس است 1 و ببینیم چی داره و چی نداره.

بازی این پلیس است 1، که سال ۲۰۱۶ توسط استودیوی Weappy Studio ساخته شد، یه جورایی پلی می‌زنه بین ژانرهای ماجراجویی و مدیریت. نه اکشن خالصه، نه پازل، بلکه ترکیبی از تصمیم‌گیری‌های سخت و داستان‌سرایی noir.

من یادمه اولین باری که بازی کردم، فکر می‌کردم قراره یه بازی ساده باشه، اما بعد از چند ساعت، دیدم چقدر عمیقه. حالا تو این نقد، می‌خوام همه چیزش رو براتون باز کنم، از گیم‌پلی گرفته تا داستان، و حتی یه لیست از بازی‌های مشابه هم براتون می‌ذارم. پس راحت بشینید و چایی‌تون رو بریزید، چون این پست طولانی می‌شه!

تو این بررسی، سعی کردم زبونم رو ساده و خودمونی نگه دارم، انگار داریم با هم چایی می‌خوریم و گپ می‌زنیم. هیچی از اون اصطلاحات پیچیده نیست، فقط حرف دل یه گیمر با تجربه. و البته، کلمه “بازی این پلیس است 1” رو هم طبق قولم، ۲۰ بار تو متن جا می‌دم، چون مهمه که بدونید این بازی چقدر خاصه.

معرفی بازی این پلیس است 1

بازی این پلیس است 1، یا همون This Is the Police به انگلیسی، یه بازی مستقل هست که تو سال ۲۰۱۶ منتشر شد. توسعه‌دهنده‌ش Weappy Studio، یه تیم روسی کوچیکه که با بودجه کم، تونستن یه شاهکار بسازن. پلتفرم‌های اصلی‌ش PC، PS4، Xbox One و بعداً Switch و موبایل بودن.

داستان بازی تو شهر خیالی Freeburg می‌گذره، جایی که جک بوید، یه پلیس بازنشسته ۶۰ ساله، مجبور می‌شه برگرده و رئیس پلیس بشه. چرا؟ چون شهردار شهر، که خودش درگیر فساده، بهش فشار می‌آره.

حالا تصور کن: شهر پر از جنایت، مافیا، قتل، دزدی و فساد تو رده‌های پلیس. تو به عنوان جک، باید ۱۸۰ روز دوام بیاری تا بازنشسته شی، اما هر روز یه چالش جدیده. بازی این پلیس است 1، بیشتر روی مدیریت تمرکز داره.

تو افسرانت رو استخدام می‌کنی، به تماس‌های اضطراری پاسخ می‌دی، تحقیق می‌کنی و حتی با مافیا معامله می‌کنی. انتخاب‌هات هم اخلاقی‌ان: مثلاً یه افسر فاسد رو نگه داری یا اخراج کنی؟ بودجه‌ت رو خرج چی کنی؟

من که عاشق اینم که بازی‌ها واقعی باشن، و بازی این پلیس است 1 واقعاً حس می‌کنه داری یه سریال noir مثل True Detective رو بازی می‌کنی. گرافیک‌ش کارتونی-واقع‌گرایانه‌ست، صداگذاری‌ش عالیه با موسیقی جاز و دیالوگ‌های عمیق. اگه دنبال یه بازی هستی که فکرت رو درگیر کنه، نه فقط دکمه بزنی، بازی این پلیس است 1 گزینه عالیه. حالا بریم سراغ بدنه اصلی، که چهار بخش متفاوت داره و هر کدوم رو مفصل باز می‌کنم.

تو معرفی بازی این پلیس است 1، نمی‌تونم نگم که این بازی جوایز زیادی نبرده، اما منتقدا بهش نمره‌های متفاوتی دادن. مثلاً تو Metacritic، میانگین ۷۴ از ۱۰۰ داره، که نشون می‌ده نه عالی مطلقه، نه افتضاح. اما برای طرفدارای ژانر، یه جواهره. من خودم بیش از ۵۰ ساعت روش وقت گذاشتم، و هر بار یه پایان متفاوت دیدم.

بخش اول : گیم‌پلی و مدیریت منابع

خب، حالا برسیم به قلب تپنده بازی این پلیس است 1، یعنی گیم‌پلی‌ش. این بازی بیشتر یه شبیه‌ساز مدیریتیه تا اکشن. هر روز بازی، مثل یه شیفت واقعی پلیسه. صبح‌ها، افسرانت رو به دو شیفت تقسیم می‌کنی: یکی برای روز، یکی شب.

بعد، تماس‌های اضطراری میان – از دزدی ساده تا قتل‌های وحشیانه. تو باید سریع تصمیم بگیری کی رو بفرستی، چون اگه اشتباه کنی، افسرات خسته می‌شن، زخمی می‌شن یا حتی می‌میرن.

مدیریت منابع تو بازی این پلیس است 1، واقعاً سخته. بودجه‌ت محدوده، باید حقوق بدی، تجهیزات بخری و حتی با اعتصابات روبرو شی. من یادمه یه بار، چون بودجه کم داشتم، نتونستم یه تیم خوب بفرستم به یه مأموریت بزرگ، و کل شهر به هم ریخت. انتخاب‌ها هم رندوم نیستن؛ هر افسر مهارت‌های خاص داره، مثل تیراندازی، رانندگی یا تحقیق. باید پروفایل‌شون رو چک کنی و بهترین ترکیب رو بسازی.

یه بخش جالب دیگه، تحقیق جناییه. وقتی یه پرونده می‌آد، باید شواهد رو جمع کنی، شاهدان رو بازجویی کنی و پازل رو حل کنی. این قسمت point-and-click هست و حس کارآگاهی واقعی می‌ده. اما خب، گاهی اوقات، سیستم RNG (تصادفی) اذیت می‌کنه. مثلاً یه مأموریت ساده، ممکنه به خاطر شانس بد، به فاجعه تبدیل شه. تو بازی این پلیس است 1، این تصادفی‌بودن، هم هیجان می‌ده هم frustration.

حالا بیایم عمیق‌تر بریم. تو مدیریت روزانه، باید با سیاستمدارا و مافیا هم تعامل کنی. مثلاً مافیا پیشنهاد می‌ده که یه سری جنایت رو نادیده بگیری در ازای پول. قبول کنی، بودجه‌ت زیاد می‌شه اما وجدانت (و شهر) آسیب می‌بینه. این انتخاب‌ها، رو پایان بازی تأثیر می‌ذارن. من سه بار بازی کردم و هر بار مسیر متفاوتی رفتم: یکی کاملاً قانونی، یکی نیمه‌فاسد، یکی کاملاً مافیایی. هر کدوم حس متفاوتی داد.

از نظر سختی، بازی این پلیس است 1، برای تازه‌کارا سخته. باید چند ساعت بگذره تا بفهمی چطور تعادل برقرار کنی. اما وقتی یاد بگیری، اعتیادآوره. مثلاً، استخدام افسرا: باید رزومه‌شون رو بخونی، سابقه‌شون رو چک کنی و حتی مصاحبه کنی. یه افسر الکلی ممکنه خوب باشه تو تیراندازی، اما ریسک اعتیاد داره. این جزئیات، بازی رو واقعی می‌کنه.

تو طول این بخش، می‌تونم بگم گیم‌پلی بازی این پلیس است 1، بیش از ۶۰ درصد زمان رو می‌گیره. بقیه‌ش داستان و دیالوگه. اگه عاشق Papers, Please هستی، اینم دوست داری، چون هر دو روی انتخاب‌های اخلاقی تمرکز دارن. اما اینجا، مقیاس بزرگ‌تره: نه فقط یه checkpoint، بلکه کل یه شهر.

خلاصه این بخش، گیم‌پلی بازی این پلیس است 1، ترکیبی از استراتژی، مدیریت و تصمیم‌گیریه که نمی‌ذاره خسته شی. حالا بریم سراغ داستان، که قلب عاطفی بازیه.

بخش دوم : داستان و شخصیت‌پردازی

داستان تو بازی این پلیس است 1، مثل یه رمان نوآر دهه ۵۰‌ست. جک بوید، قهرمان اصلی، یه مرد ۶۰ ساله‌ست که زندگی‌ش به هم ریخته: زنش می‌خواد طلاق بگیره، دختراش دورن، و شهرش جهنمه. شهردار، که اسمش Sandlivet هست، به جک فشار می‌آره که ۱۸۰ روز دوام بیاره تا بازنشسته شه، اما در عوض، فساد رو پوشش بده. داستان از فلش‌بک‌ها و روایت اول‌شخص جک پیش می‌ره، با دیالوگ‌های عمیق و تلخ.

شخصیت‌پردازی تو بازی این پلیس است 1، عالیه. جک نه قهرمان مطلقه، نه villain؛ یه آدم معمولیه که بین خوب و بد گیر کرده. افسرا هم هر کدوم backstory دارن: یکی کهنه‌سربازه، یکی معتاد، یکی فاسد. من عاشق شدم به شخصیت لیلی، دختر جک، که سعی می‌کنه باباش رو نجات بده. روابط خانوادگی، لایه‌ای عاطفی به بازی اضافه می‌کنه.

داستان پر از پیچ و تاب‌ه: قتل‌های زنجیره‌ای، خیانت‌ها، رشوه‌ها. هر انتخابت، رو сюжет تأثیر می‌ذاره. مثلاً اگه با مافیا همکاری کنی، بعداً برات دردسر می‌شه. من یه بار، چون یه پرونده رو نادیده گرفتم، کل پایان بازی تغییر کرد و جک زندانی شد. این replayability، بازی رو ارزشمند می‌کنه.

از نظر تم‌ها، بازی این پلیس است 1، به فساد سیستماتیک، اخلاق پلیس و مسئولیت فردی می‌پردازه. الهام‌گرفته از فیلم‌هایی مثل Se7en یا Chinatown. دیالوگ‌ها هم فوق‌العاده‌ن: کوتاه، تیز و پرمعنی. صداگذاری جک توسط Jon Hamm (از Mad Men) نیست، اما کارگردان صدا عالیه.

تو طول داستان، بیش از ۳۰ پرونده اصلی داری، هر کدوم با زیرپرونده‌ها. تحقیق‌ها هم بخشی از داستانه: مثلاً یه قتل، به فساد شهردار وصل می‌شه. این اتصال، حس پیوستگی می‌ده. اگه عاشق narrative-driven games هستی، بازی این پلیس است 1، ناامیدت نمی‌کنه.

من که با تجربه‌م، می‌گم داستان بازی این پلیس است 1، بهترین بخششه. بدون اون، گیم‌پلی خالی می‌موند. حالا بریم سراغ جنبه‌های بصری و صوتی.

بخش سوم : گرافیک، صدا و جو

گرافیک بازی این پلیس است 1، استایلیزه‌ست: نه realistic، نه cartoon، بلکه یه چیزی وسط. شهر Freeburg با خطوط تیره و سایه‌های بلند کشیده شده، که جو noir رو می‌سازه. انیمیشن‌ها ساده‌ن، اما مؤثران: مثلاً وقتی یه افسر زخمی می‌شه، افتادنش واقعی به نظر می‌رسه.

رابط کاربری هم عالیه: نقشه شهر، پروفایل افسرا، timeline پرونده‌ها، همه intuitive. تو موبایل هم پورت خوبی داره، بدون lag. اما خب، گاهی اوقات، UI شلوغه و ممکنه گیج‌کننده باشه برای تازه‌کارا.

صداگذاری، ستاره بازیه. موسیقی جاز و بلوز، با پیانو و ساکسیفون، حس دهه ۸۰ می‌ده. دیالوگ‌ها voiced هستن و لهجه آمریکایی‌شون عالیه. افکت‌های صوتی هم: صدای آژیر، تیراندازی، فریادها، همه immersive. من با هدفون بازی کردم و حس کردم تو شهرم.

جو کلی، تاریک و سنگین: بارون‌های مداوم، شب‌های طولانی، فساد همه‌جا. این atmosphere، بازی رو منحصربه‌فرد می‌کنه. مقایسه کن با GTA، که شاده؛ اینجا تلخه. بازی این پلیس است 1، با بودجه کم، تونسته جو بسازه که AAAها حسودیشون بشه.

از نظر فنی، بازی stableه، اما تو PS4 قدیمی، گاهی frame drop داره. به‌روزرسانی‌ها هم اضافه کردن، مثل حالت سخت‌تر. اگه عاشق art style مثل Sin City، اینم دوست داری.

خلاصه، گرافیک و صدا تو بازی این پلیس است 1، مکمل گیم‌پلی و داستانه و حس واقعی می‌دن.

بخش چهارم : چالش‌ها، نوآوری‌ها و آثار مشابه

چالش‌های بازی این پلیس است 1، زیاده: تصادفی‌بودن، سختی مدیریت، پایان‌های بد. گاهی اوقات، حس ناعادلانه می‌ده، چون یه اشتباه کوچیک، کل شیفت رو خراب می‌کنه. اما این چالش‌ها، replay value رو بالا می‌برن.

نوآوری‌ها: ترکیب مدیریت با narrative، انتخاب‌های اخلاقی که واقعاً تأثیر دارن، و شبیه‌سازی پلیس واقعی. کمتر بازی‌ای اینقدر عمیق به bureaucracy می‌پردازه.

حالا لیست بهترین آثار مشابه، با نام فارسی و انگلیسی، و توضیح کوتاه:

• بازی این پلیس است ۲ (This Is the Police 2): دنباله مستقیم، با تمرکز بیشتر روی تاکتیک و داستان بهتر، اما گیم‌پلی پیچیده‌تر.
• لالا نویر (L.A. Noire): کارآگاهی دهه ۴۰، با بازجویی‌های واقعی و گرافیک motion-capture، برای طرفدارای detective games.
• پیپرز پلیز (Papers, Please): مدیریت مرز با انتخاب‌های اخلاقی سخت، کوتاه اما تأثیرگذار، حس مشابه فساد سیستم.
• بازی فراست‌ پانک (Frostpunk): مدیریت شهر تو سرما، تصمیم‌های سخت بقا، جو تاریک و استراتژیک مثل این پلیس.
• ریبل کاپس (Rebel Cops): اسپین‌آف تاکتیکال، تمرکز روی مأموریت‌های stealth، برای фан‌های اکشن‌تر.
• این رئیس‌جمهور است (This Is the President): شبیه‌سازی سیاست با فساد، انتخاب‌های جهانی، الهام‌گرفته از این پلیس.
• امپایر آف سین (Empire of Sin): مدیریت مافیا تو شیکاگو، معکوس پلیس، استراتژی عمیق و داستان‌محور.

این لیست، بر اساس شباهت ژانر و تم انتخاب شده. اگه بازی این پلیس است 1 رو دوست داشتی، اینا رو امتحان کن.

نقد کوتاه

تو یه نگاه: نقاط قوت بازی این پلیس است 1، داستان عمیق، جو عالی، انتخاب‌های معنادار. نقاط ضعف: گیم‌پلی تکراری تو نیمه دوم، تصادفی‌بودن زیاد، طول زیاد بدون تنوع. نمره من: ۸/۱۰. برای фан‌های استراتژی، must-play.

جمع‌بندی

خب، رسیدیم به آخر این سفر طولانی تو دنیای بازی این پلیس است 1. این بازی، با همه چالش‌هاش، نشون داد که گیمینگ فقط سرگرمی نیست، بلکه می‌تونه در مورد زندگی واقعی حرف بزنه: فساد، مسئولیت، انتخاب. من با ۵ سال تجربه، می‌گم اگه هنوز بازی نکردی، حتماً برو سراغش. ارزش وقت گذاشتن رو داره، مخصوصاً اگه عاشق narrative و مدیریت باشی.

حالا نوبت شماست! تو کامنت‌ها بنویسید: بازی این پلیس است 1 رو بازی کردید؟ پایان‌تون چی بود؟ کدوم انتخاب سخت‌ترین بود؟ منتظر نظراتتون هستم، چون این پست بدون شما کامل نیست. لایک و شیر هم فراموش نشه!

سوالات متداول