نقد و بررسي فيلم ماشینیست | عذاب وجدان

فيلم ماشینیست یک درام روانشناختی با بازی کریستین بیل و تهیه کنندگی برد اندرسون است.

برد اندرسون در سال 2004 مهمترین فیلم دوران حرفه ای خود را ساخت. او سریال‌های محدودی را کارگردانی کرد، اما The Machinist مهم‌ترین اثر سینمایی او محسوب می‌شود.

علاوه بر برد اندرسون، یکی دیگر از افراد بسیار قابل توجه در فيلم ماشینیست کریستین بیل است. کریستین بیل با کاهش وزن شدید نقش تروور را بر عهده گرفت و قطعاً سروصدا به پا می کند.

فيلم ماشینیست , فیلمی است که حول محور مردی به نام ترور می چرخد ​​که به وضوح مشکلات زیادی دارد. چیزی که از ابتدا برای او مشخص بود این بود که او بسیار ناقص بود. بعد متوجه شدیم که او بی خوابی دارد و نزدیک به یک سال است که نخوابیده است.

بهترین فیلم های کریستین بیل

فيلم ماشینیست

فيلم ماشینیست اساساً وضعیت درونی تروور را دنبال می کند و او را در مرکز قرار می دهد، اما همچنین مخاطب را برای تجربه این زندگی و رویدادها در حاشیه قرار می دهد. کریستین بیل با هوشمندی و بازی عالی خود نقش مهمی در این موضوع دارد.

فيلم ماشینیست با سکانسی از ترور که مشغول مخفی کردن یک جسد است شروع می شود.

در واقع فيلم ماشینیست اینگونه شخصیت اصلی خود را به مخاطب معرفی می کند. اولین برخورد مخاطب با تروور زمانی رخ می دهد که او سعی می کند بدن را پنهان کند.

بنابراین اولین احساسی که مخاطب دریافت می کند نوعی ترس است. زیرا ما او را قاتلی می بینیم که سعی دارد قتل خود را پنهان کند. این معرفی شخصیت اول کامل و درست به داستان فیلم است.

سپس به آغاز وقایع برمی گردیم. اکنون مردم این ظن را دارند که او می تواند قاتل تروریسم باشد و بیشتر با او آشنا می شود.

هر قاتل تنها با مشکلات جدی جسمی و روحی منزوی است. بهتر است با دو نفر ارتباط برقرار کنید. استیوی، دختری که او اغلب می بیند و به نظر می رسد که همدیگر را دوست دارند، و ماری، کارمند هتل فرودگاه، که ترور سعی می کند با او مهربان باشد.

فيلم ماشینیست ممکن است در ابتدا شما را به یاد آثاری مانند Fight Club یا Memento بیاندازد، زیرا در لبه فانتزی و واقعیت قدم می‌زند.

فیلم The Machinist

اگرچه « فيلم ماشینیست » فیلمنامه مستقیمی دارد، اما می خواهد مخاطب را غافلگیر کند و واقعاً تروور را به دام بیندازد.

در واقع فیلم به گونه ای ساخته شده که مخاطب همیشه دست تروور را گرفته و با چشمان بسته در این دو مسیر فانتزی و واقعیت قدم می زند.

شخصیت ایوان یک ورود ناگهانی به فیلم دارد و مخاطب از همان ابتدا حدس می‌زند که او در بیرون وجود ندارد. اما فیلم به گونه ای پیش می رود که مخاطب ایوان را توهمی می داند که ناشی از بی خوابی تروور است.

این در حالی است که او در واقع فرزند یک مشکل وجدان قدیمی و درونی است. ایوان در واقع عذاب وجدان دارد و یادآور اتفاقی که برای تروور افتاده است، که ترور سعی می کند آن را پاک کرده و در صحنه ابتدایی فیلم پنهان کند.

فیلم The Machinist یک وجدان شکنجه شده را توصیف می کند. ترور در یک تصادف رانندگی با ماشین خود با عابر پیاده ای به نام نیکلاس برخورد می کند و از صحنه فرار می کند.

اکنون او با عذاب وجدان زندگی می کند که باعث یک سال بی خوابی، کاهش وزن و گوشه گیری او شده است. ترور در فانتزی خود با نیکلاس و مادرش ماری ارتباط برقرار می کند و سعی می کند با آنها مهربان باشد. در واقع، این یک مکانیسم دفاعی است که برای جلوگیری از سوء استفاده از وجدان طراحی شده است.

اما نیکلاس مرد یا در انواع افکار وحشتناک دچار مشکل شد. مثل پارکی که از حال رفت و تروور با ترس شدید فکر کرد که باعث مرگ نیکلاس شده است.

در پایان فیلم، نیکلاس را با ایوان می بیند که وارد خانه شده اند و فکر می کند که ایوان پسر را کشته است.

فیلم The Machinist

وقتی تروور سعی می کند ایوان را بکشد یا عذاب وجدان او را سرکوب و پنهان کند، حقیقت برای مخاطب و او آشکار می شود و او همه آن را به یاد می آورد.

وقتی ترور برای اعتراف به ایستگاه پلیس می رود، ایوان بیرون منتظر است و به دفتر نمی رود و بعد از آن دیگر او و ترور را نمی بینیم. او به کار خود اعتراف کرد و اکنون از عذاب وجدان ناشی از فرار از صحنه تصادف که باعث قتل شده بود رهایی یافته است. تنها مجازاتی که در پایان به پلیس گفت خواب بود. برایش مهم نیست چه اتفاقی برایش می افتد، فقط می خواهد بخوابد. کاری که تقریبا یک سال انجام نداد.

وقتی فیلم The Machinist با تصمیم یا تجربه ای دردناک مواجه می شود، بهتر است آن را بپذیرید یا رد کنید و پیشینه و گذشته خود را فراموش کنید؟

فیلم با موفقیت این پیام را منتقل می کند و مفهوم گناه را به تصویر می کشد. اما در عین حال فیلم The Machinist نیز کمی ساده است. فیلمی روان‌شناختی با موضوع مهمی چون عذاب وجدان، پیچیدگی و عمق بیشتری می‌طلبد. اتفاقی که در دو فیلم ذکر شده در بالا یعنی Fight Club و Memento رخ می دهد.

با این حال، فیلم ماشین‌کار در زمره آثار موفق روان‌شناختی قرار می‌گیرد. این فیلم مخاطب را در دنیای شخصیت اصلی اش ترور قرار می دهد و مخاطب این دنیا را از چشم او می بیند. با وجود اینکه فیلم در مواردی مانند تخیلی بودن ایوان دستی بر روی مخاطب دارد، باز هم یک عنصر شگفتی برای مخاطب وجود دارد.

در نهایت مهم‌ترین نکته این است که فيلم ماشینیست می‌تواند عذاب وجدان و احساساتی را که برمی‌انگیزد ایجاد کند و تأثیر خود را بر زندگی روزمره و روح شخصیت اصلی نشان دهد.

فیلم The Machinist