نویسنده : معرفی و نقد فیلم ونوم 2024
در دنیای جدید شرکت سونی و مارول که سعی کرده شرورهای دنیای مرد عنکبوتی را به تصویر بکشد «فیلم ونوم 2024» بیش از دیگران خود را در نظر مخاطب به رخ کشیده و همین باعث ادامه‌ی این داستان در قسمت سوم شده است. اما مشکل دو روایت قبلی در این بود که ونوم و ادی میان بی‌روایتی و سکانس‌های اکشن سرگردان بودند.
حربه‌های نسخه‌ی کارگردان و این آن چیزی نبود که ما فیلمبرداری کردیم و از این دست مهملات هم رنگ و بویی روایی به این آثار ندادند. اما در سومین اثر از سه‌گانه‌ی ونوم نوبت به اولین تجربه‌ی بلند سینمایی خانم «کلی مارسل» رسیده است. او برخلاف «روبن فلیشر» و «اندی سرکیس» داستانی آبرومند را در این سه‌گانه به مخاطب خود تحویل داده است.
آنچه باعث می‌شود روایت خانم مارسل قصه‌مندتر شود رها کردن کاراکتر ادی در جایی بیرون از خیابان‌های سیاتل و فضای کاملاً استودیویی است. در فیلم سوم عملاً با یک کمدی ماجراجویانه‌ای همراه می‌شویم که برای اولین بار رابطه‌ی دوسویه‌ی ادی و ونوم برای مخاطب قابل‌تحمل‌‌تر می‌شود.
خانم مارسل در داستان خود آن‌قدر بی‌هیاهو قصه می‌گوید که حتی همان چند درگیری خونین بین این دو و زینوفیج‌های گسیل‌شده از سوی «نول» نیز درون قصه حل شده‌اند و مانند دو اثر دیگر صرفاً اضافاتی بیرون‌زده از داستان نیستند. از سویی دیگر اضافه‌شدن کاراکترهای فرعی و به‌خصوص خانوادهی هیپی مارتین نیز باعث قوام یافتن داستان آن می‌شود. در این اثر با یک فیلم کاملاً سرگرم‌کننده مواجه هستیم که پس از دو اثر بالاخره توانست رابطه‌ی بین میزبان و یک سیمبیوت سیاه را به‌خوبی تصویر کند.
اما مشکل روایت خانم مارسل شاید در افتتاحیه و کاراکتر نول باشد. او در این قاب‌ها گویی سعی دارد همراه با سیاست‌های استودیو و نظم قطره‌چکانی معرفی کاراکترهای خداگونه در دنیای ابرقهرمانی را بر هم نزند. از سری سیاست‌های استودیوی مارول همین بوده که کاراکترهای ماورایی خود را همیشه قطره‌چکانی به خورد مخاطب می‌دهد تا بازار شایعات را داغ نگاه دارد و از درون آن‌ها به یک خط روایی پرطرفدار برسد. خانم مارسل نیز در پرداخت و تصویر کردن کاراکتر نول دچار همین روند شده است و باید گفت این بخش از قصه واقعاً در دستان او نبوده است.
در سومین فیلم فیلم ونوم 2024 باز هم شاهد این هستیم که سرعت دیالوگ‌ها نسبت به سکانس‌هایی که در برابر مخاطب قرار می‌گیرد بالاست. این موضوع را می‌توان از طریق قیاس بین دیالوگ‌های خانوادهی مارتین و دیالوگ‌های کاراکترهای دیگر در بخش آزمایشگاه مشاهده کرد. خانم مارسل گویی در دیالوگ‌های توضیحی و بی سر و ته بین استریکلند و دیگران هیچ تلاشی برای معنادار کردن آن‌ها نمی‌کند.
اما او زمانی که در بطن خانوادهی مارتین قرار می‌گیرد، گویی در حال روایت داستان خانوادگی و ماجراجویانه و در عین حال یک کمدی ملیح است. چفت شدن بازی این خانواده و بازی «تام هاردی» در نقش ادی نیز باعث رنگی‌تر شدن این بخش از داستان می‌شود. اما باز هم بازی تام هاردی تحت تأثیر ضربآهنگ روایت است و هیمن باعث خورده شدن کاراکتر او و دیالوگ‌گویی‌های‌اش می‌شود. در هر حال اگر در دنیای جدید شرورهای مارول و این خط زمانی سرک بکشیم، باید گفت که فیلم سوم ونوم و پنجمین اثر از این دنیا قوی‌ترین آن‌ها بوده است.
