نویسنده : نام انگلیسی: Babygirl
نام فارسی: فیلم بیبی‌گرل
محصول: ۲۰۲۴ – ایالات متحده
ژانر: درام اروتیک، هیجان‌انگیز
رده‌ی سنی: ۱۶+
امتیاز: ۰.۵ از ۴
در مرور فیلم «جسد جسد جسد» با سینمای خانم «هالینا رین» آشنا شدیم. این بازیگر-کارگردان در طول دوران حرفه‌ای خود در سه مدیوم سینما، تئاتر و تلویزیون به ایفای نقش‌های مختلف پرداخته است. از سال ۲۰۱۹ با فیلم «غریزه» وارد دنیای فیلمسازی بلند شد. پس از آن به‌سراغ دلهره-ابزوردی رفت که نشان از عزم جزم این کارگردان در دنیای سینمای تجاری داشت. حال او در روایتی اروتیک قرار است در یک دست کاسه‌ی ماست و دست دیگر خورشت قیمه مخاطب را در بی‌روایتی محض گم می‌کند.
در فیلم «مخلوق» به‌طور کامل در باب روان‌نژندی و اضطراب جنسی زنانه صحبت کردیم. از سویی دیگر سال گذشته با اثری با نام «تابستان گذشته» مواجه شدیم که در آن فیلمسازی مؤلف چون «کاترین بریا» سعی کرد رابطه‌ای میان زنی میانسال و پسری نوجوان را تبدیل به درون‌مایه‌ی اثر خود کند. از سوی دیگر طی یک دهه‌ی گذشته با سری فیلم‌های اروتیک زردی در سینمای هالیوود با نام «پنجاه طیف خاکستری» مواجه شدیم. حال روایت خانم رین ملغمه‌ای از همهی این درون مایه‌هاست.
داستان فیلم بیبی‌گرل در باب زنی با نام «رومی» است که کارگردان دائم سعی دارد او را همچون مدیر و مادری مسلط بر اوضاع پیرامون خود نشان دهد. رومی دارای دو فرزند است و همراه همسر کارگردان خود، جیکوب، گویی زندگی عادی‌ای را از سر می‌گذرانند. اما فیلم با زندگی جنسی این دو آغاز می‌شود و خانم رین در این افتتاحیه قصد دارد نیمفومانیاک بودن این زن را به رخ بکشد که پس از رابطه‌ی جنسی با همسر به‌سرعت به‌سراغ تماشای فیلم پورن و در ادامه خودارضایی می‌رود.
نقد فیلم پدرخوانده 1 | The Godfather | عزیمتی به عظمت هنر هفتم
افتتاحیه فیلم بیبی‌گرل قرار است همهی آنچه را که خانم رین قصد دارد در طول نزدیک به دو ساعت در برابر مخاطب قرار دهد افشا کند. آیا این نقص است؟ خیر. بسیاری از آثار وجود دارند که از همان ابتدا فریاد می‌زنند که در حال ارائه‌ی چه درون‌مایه‌ای هستند. اما این فرم روایی و تصویر است که مخاطب را درگیر زاویه‌دید جدیدتری نسبت به یک اثر می‌کند.
خانم رین در اولین مواجهه‌ی تصادفی رومی و ساموئل که پس از این قرار است معشوقه‌ی کنترل‌گر او شود آن‌قدر مضحک عمل می‌کند که پس از تماشای این مواجهه اگر میلی به تماشای اثر نداشتید کاملاً حق خواهید داشت؛ سگی در پیاده‌رو به دیگران حمله می‌کند و در حال حمله به رومی است که با سوت ساموئل به‌سوی او بازمی‌گردد. پس از این قرار است با مرد جوان بی‌گذشته‌ای مواجه شویم که کارکردش در این روایت ابتدا گستاخی و سپس رام کردن معشوقه‌ی خودتحقیر و در نهایت حذف شدن است.
خانم رین در فیلم بیبی‌گرل گویی روزنه‌ی گره‌گشای خود را در سینمای جریان اصلی پیدا کرده است. او از طریق اروتیسمی زرد که با پایانی خانواده‌پسند سعی دارد تعریفی از نیازهای جنسی و روانی زن را ارائه دهد که طول روایت مقوله‌هایی چون خیانت و تعهد را نیز دچار درهم‌آمیزی می‌کند. او از سوی دیگر خیلی راحت و بدون هیچ تردیدی از طریق کاراکتر «ازمه» مخاطب را با چند جمله‌ی شعاری و احمقانه در باب گوناگونی جنسیتی در محیط کار روبه‌رو می‌کند.
فیلم خانم رین هیچ اختیاری در ارائه‌ی درون‌مایه‌ای مشخص ندارد. کارگردان در این روایت سعی کرده بخش عمده‌‌ی گذشته‌ی کاراکتر رومی را محو کند و از طریق چند جامپ‌کات کوتاه و چند جمله‌ی اعتراف‌گونه از زبان کاراکتر اصلی به مخاطب بگوید که روان‌رنجوری و روان‌نژندی جنسی را در این کاراکتر بپذیرد. اما اینکه او بخواهد این لایه از روایت خود را بسط دهد، باید گفت خیالی باطل است.
فیلم خانم رین اروتیکی زرد مشابه سری فیلم‌های پنجاه طیف است و هیچ برتری و ارزش افزوده‌ای در باب زن را نمی‌توان در آن یافت. خانم رین صرفاً سعی دارد با حذف بسیاری از تقابل‌های اروتیک، مازوخیسم‌های روانی یک زن کنترل‌گر برای لب مرز قرار دادن بخشی از زندگی‌اش و در نهایت فانتزی‌های جنسی او در سرسپردگی مطلق جنسی را به تصویر بکشد.
اما برش‌های فیلم بیبی‌گرل و ضربآهنگ بالای آن و تلفیق موسیقی متنی که گویی از اثر جداست و هیچ خاصیتی جز پیشبرد زندگی جنسی خارج از محیط خانه‌ی رومی را ندارد جز اثری مضحک را پیش روی مخاطب قرار نمی‌دهد. بازیگری چون «نیکول کیدمن» حتی درکی از این نوع سرسپردگی جنسی و ارضای روانی ندارد و آنچه از او مشاهده می‌کنیم چیزی جز کپی ناقصی از کاراکتر خود در فیلم «چشمان کاملاً بسته» نیست.
