نویسنده : معرفی سبک موسیقی جاز : جز یا جاز سبکی مهم از هنر موسیقی است که اصلی ترین ویژگی های تشکیل دهنده این موسیقی بداهه نوازی است. در بسیاری از اجراهای جز ، نوازندگان بداهه و در لحظه تصمیم گیری می کنند و به حالت تک‌نوازی ترانه را می نوازند که این موضوع نیاز به توانایی و مهارت فراوانی دارد.
گستردگی و تنوع در این سبک زیبا وجود دارد، اما در بسیاری از موارد موسیقی جز تا حد زیادی ریتمیک است ، از سوئینگ (swing)، فاصله‌های کوتاه و خرامان ،ضرب ها و … استفاده می‌کند و استفاده از بلونت یا بنت نت (bent/ blue note) در آن خیلی رواج دارد .
بلونت، نتی است که تفاوت بسیاری با زیروبمی استاندارد، اجرا می گردد. فاصله و اندازه این نت چیزی حدود ربع پرده و نیم پرده است و در حالت های گوناگون کاملا متفاوت است . به همین جهت موسیقی در این ژانر حالت ریتمیک گوش نوازی دارد .
این سبک موسیقی یعنی جاز، احساسات فراوانی از غم عمقی تا شادی زیادی را بازگو کند. در این موسیقی می توان نوای آزادی خواهی را شنید، موسیقی که بیان گر اعتراض مردمی است که به دلیل تفاوت در رنگ پوستان مورد رفتاری غیر انسانی و نا عادلانه قرار می‌گرفتند.
علاوه بر آن می توان گفت صدای مبارزه مردمی است که در کشورهای تحت سیطره دیکتاتوری در حال گذران عمر خود هستند.
تاریخچه و پیشینه موسیقی جاز
پیدایش و شکوفا شدن سبک موسیقی جز در کشور آمریکا به سال های نخست قرن 20 می‌رسد. شهر نیواورلئان واقع در دهانه رود می‌سی‌سی‌پی، نقش بسیار مهمی در وسعت این ژانر موسیقی ایفا کرد.
تراکم جمعیت در این منطقه بیشتر از هر جای دیگری در جنوب تنوع فراوانی بود و مردم کارائیبی، فرانسوی، آلمانی،ایتالیایی،آفریقایی، مکزیکی و بومیان آمریکا و علاوه بر آن انگلیسی‌ها، به صورت نژاد و تبار های گوناگون با یکدیگر در تعامل بودند.
معرفی سبک موسیقی جاز
سنت های موسیقی بومی آفریقایی-آمریکایی با دیگران مخلوط شد و به تدریج این سبک غربی از ادغام سبک موسیقی بلوز ،رگ‌تایم، موسیقی نظامی و انواع دیگر موسیقی ظاهر شد. در ابتدا جاز بیشتر برای رقص بود.
بودن ژانر های گوناگون موسیقی در جهان سبب گردید تا محیط آموزش موسیقیدارای تنوع فراوانی باشد. از ساختار و ویژگی های موسیقی جاز می‌توان به استفاده از نُت‌های محزون اشاره کرد.
نُت‌های محزون در مبحث فوق حرفه ای با حروف لاتین به حالت Blue Notes نام بُرده می گردد. به غیر از این موضوع ، سنکُپ از نمونه اصطلاحات بسیار عمومی است که در ژانر موسیقیایی جاز به چشم می‌خورد.
سنکُپ به معنی اتصال بر قرار کردن کشش ضرب ضعیف به ضرب قوی است. این موضوع سبب می گردد تا تاکید در ضرب‌ها بوجود آید و مخصوصا بخش های ضعیف تر، با تاکید بیشتری اجرا شوند.
اگر این موضوع را ادامه دهید، قطعا متوجه حالتی ویژه در موسیقی خواهید شد. به این حالت بخصوص و ویژه ، سنکُپ می‌گویند که از ساختار های عمومی این سبک زیبا میباشد.
آهنگ سازان و نوازندگان موسیقی جاز، ارزش و اهمیت فراوانی برای حفظ فردیت خود قائل هستند. از همین سو شما وقتی ترومپ نوازی مایلز دیویس یکی از نوازندگان و بزرگان سبک جاز در جهانم را می‌شنوید، با صدایی بخصوص از ترومپ‌نوازی لویی آرمسترانگ مواجه می‌شوید.
به همین جهت است که شما یک دوجین اجرای گوناگون و کاملا با تفاوت زیاد نسبت به سایر اجرا از یک آهنگ و ترانه واحد از آهنگ سازان گوناگون جاز، می‌بینید، چراکه هر خواننده یا نوازنده جاز اصرار دارد، سبک منحصر به فرد خودش را داشته باشد.
این چنین است که موسیقی جاز این قدرت را دارد تا یک ملودی یا آهنگ آشنا را به یک تجربه تازه و نوینی تبدیل کند.
این سبک زیبا و غربی می‌تواند چیزی را که همه می‌دانند و حالت پابلیک و کاملا عمومی دارد به چیزی شخصی و بخصوصی تبدیل کند. به این علت است که این سبک را یک فرم هنری فوق العاده می‌دانند و افراد آن را به عنوان «موسیقی کلاسیک آمریکا» در تلقی می کنند.
سبک جذاب جاز یا جز به طور کلی مجموعه‌ای از سبک های گوناگون از جمله جاز سنتی، سوئینگ (به عنوان نمونه ، اگر می خواهید سوئینگ گوش بدید بنی گوش دهید )، بی‌پاب، کول جاز و راک جاز و … تکامل یافت.
دقیقا در همین زمان ، سبک جاز از آمریکا به خیلی از مناطق دنیا نفوذ کرد و در عصر جدید مراکز موسیقی جاز، نوازندگان جاز و جشنواره های جاز در خیلی از کشور ها وجود دارند.
با آن که خیلی از افراد با شنیدن نام جاز تصور ژانری خاص و کم طرفدار و تاحدی روشنفکرمآبانه نسبت به این سبک موسیقی پیدا می‌کنند، ولی باید توجه داشت ریشه‌های شکل‌گیری جاز و تاریخ این ژانر در محیط و فضای موسیقی بی‌کلام از واقعیت دیگری پرده بر می‌دارد.
این مطلب ادامه دارد پس با مجله بامدادی ها همراه باشید.
