سریال رچد

نقد و بررسی سریال رچد

سریال رچد زیبا ، اما بسیار احمقانه است.

فصل اول و آشفته هشت اپیزودی ترسناک سریال رچد سایت نتفلیکس (یک فصل دوم در راه است) ماجرایی پرستار رچد ، شرور بی عاطفه ای که مک مورفی در فیلم پرواز بر فراز لانه فاخته با آن روبرو شده است . سریال Ratched که توسط کمپانی بزگر تولید کننده Ryan Murphy و تازه وارد Evan Romansky تولید شده است ، به عنوان مجموعه ای از تصاویر خیره کننده موفق می شود ، ولی صرفا در همین مورد نه در مقام یک داستان ، فیلمنامه این فیلم بسیار بی معنا و خالی از حس دراماتیک میباشد. سریال رچد که در امتداد جمله “مردماحمقانه ترین کارها را انجام می دهند” ، پوچ ، خودخواهانه است و ناموفق است.

سریال رچد به یقین از همان ابتدا یک سریال محکوم به فنا میباشد, در فیلم سینمایی آشیانه فاخته ، پرستار رچد یک شخصیت بی رحم و سنگ دل میباشد.او بیماران خود را به راحتی خرد می کند زیرا این کار جزو اعتقادات اون محسوب میشود.

این همان چیزی است که او را ترسناک می کند. او نماینده جامعه غیرانسانی و جامعه ای که در خرد كردن افراد مستعد میباشد.پس نتیجه میگیریم ، قرار نیست که او به عنوان یک فرد واقع بین و با ظرافت به نظر برسد.چگونه دوره کودکی او را اینچنین پست بار آورده است؟ “در کنار این نکته که یک کاراکتر فقدان فردیت و ضعیف و تسلیم روح منحصر به فرد خودش را نشان میدهد.

سریال Ratched برای پاسخ دادن به س سوالاتی که مطرح می کند کاری انجام نمیدهد ، پس پردازش کاراکتری آن بی نتیجه میماند. پیوند خلاقانه مورفی با سارا پالسون در فیلم دیوانه ای از قفس پرید ، که بارها و بارها در سریال رچد ظاهر شده میشود.

(از جمله داستان ترسناک آمریکایی و داستان جنایی آمریکایی) ، هر دو در این سریال شکست میخورند. پالسون در مقام میلدرد ، به نظر می رسد که به ندرت در مقام یک بازیگر ظاهر میشود و کمترین زبردستی بازیگری در آن پدید نمی آید ، چرا پردازش کاراکتر میلدرد تا حد زیادی بدون خلاقیت و رویکرد دراماتیک نوشته شده است.

در ابتدا ، ما تصور می کنیم که ممکن است در نخستین روزهای سلطنت او شاهد حضور یک کاراکتر سادیستی باشیم – زنی که وحشیگری فرصت طلبانه او هنوز به شکل کامل نمایان نشده است. ولی پس از آنکه به سمت سادیستی بودن گرایش پیدا میکند ، پرستار رچد ملایم و یاری رسان شاهر می شود.

دقیقاً همان رفتاری را که به هیچ عنوان در فیلم دیوانه ای از قفس پرید شکل نمیگرد ، و همواره در کنار بیماران میباشد. نکته های که به منظور باز کردن قفل روان میلدرد است – اینکه او یک لزبین است ، که از کودکی ضربه های وحشتناکی را متحمل شده است ، و پدر و مادرش را در زمانی که بسیار جوان از دست داده است – رفتارهای میباشد است شخصیت پردازی را نشان می دهد ، اما هیچ کس به عنوان بینش رفتار او حساس نمی شود.

ناگفته نماند که لزبین بودن باعث خشونت یا بی رحمی نمی شود. با توجه به اینکه می دانیم همه اینها به کجا می رود و آینده میلدرد چه چیزی را در پیش می گیرد ، احتمالاً عشق عاشقانه میلدرد با گووندولین (سینتیا نیکسون) به عنوان یک یادداشت لطیف غم انگیز در نظر گرفته شده است. اما این تروپ های قدرتمندی هستند که می توان با آنها بازی کرد.
یک دفاع بد در برابر هرگونه ناراحتی بینندگان شکل میگیرد – اصطکاک انعکاسی برای گفتن: “ببین ، من آنچه را که آنها می خواهند انجام می دهم” – زیرا ژانر در اینجا به بدترین شکل ممکن دارای ابتذال میباشد.

این شباهت زیادی به فصلی از داستان ترسناک آمریکایی دارد که با جذابیت دیرینه مورفی در مورد ترس از بدن همراه است. اما در اینجا ، این شیفتگی در دنیای بیماران روانی و درمان های کاملاً بیمارگونه ای که طی دهه های گذشته اتفاق افتاده است ، منتقل میشود. و واقعاً … چرا؟

دانستن در مورد بی رحمی و نقض حقوق بشر که منجر به لوبوتومی های یخ چوبی و لرزاندن و غوطه ور شدن در یخ زدگی یا آب بسیار داغ برای “درمان” همه چیز از توهم گرفته تا همجنس گرایی است ، یک چیز میباشد.

اما استفاده از تصاویر واضح از این موارد در این زمینه – که در آن مقدار خون و لرزشی از انواع دیگر نیز وجود دارد – به نظر ناراحت کننده در مورد بهره برداری صرف میباشد ، و باعث می شود تا از جنایاتی که شایسته نیستند به عنوان یک تماشاگر تلقی بشوند.
تعداد کمی از شخصیت های سریال رچد تا حد کمی روشن میباشند. Jon Jon Briones در نقش دکتر هانوفر اغلب جالبتر از Mildred میباشد ، اما سرانجام داستان او به پوچی گرایش پیدا میکند.

شارون استون با یک میمون بر روی شانه خود به دور خود می چرخد ​​و در این سریال که جسیکا لانگ معمولاً در کارهای مورفی بازی کرده است ، نقش be-caftan را ایفا می کند. اما از آنجا که او در داستان قوز کفش شده است ، کراکتر بیشتر از انسان میمونی که روی شانه است ظاهر میشود.

جودی دیویس به عنوان دشمن اصلی میلدرد ، پرستار باکت ، که در ابتدا اقتدارگرای سرد یخی دارد که Ratched در لانه Cuckoo میباشد ، بسیار عالی پرداخته شده است. اما درست مثل خود میلدرد ، باکت نوسانات شخصیتی را بین بی رحمی و مهربانی تجربه می کند که از هیچ الگوی قابل تشخیصی پیروی نخواهد داشت ، مگر آنچه برای پیشرفت بیشتر مورد نیاز باشد.

همین امر مربوط به ادموند فین ویتروک است که پس از قتل یک کشیش به بیمارستان آمده است (آیا می خواهید حدس بزنید آیا این قتل ها را با جزئیات بیشتری مشاهده خواهید کرد؟) ، و کسی که بین تجسم شر و زخمی ها بینایی ایجاد می کند قربانی میباشد یا خیر؟.
کل سریال رچد هیچ معنایی ندارد و هرچه بیشتر به آن فکر کنید ، جنون بیشتری خواهید گرفت. (چرا یک بیمار که به عنوان “مجنون جنایی” بستری شده است ، که همیشه در بند میباشد) ، ناگهان … در یک رقص در بیمارستان حضور دارد و یک محافظ نیز کنار اون میباشد ؟ این موارد نگران کننده است.)
با این وجود سریال Ratched از لحاظ بصری موفق است. استفاده از رنگ ، به ویژه به اندازه هر فیلم یا سریالی که در سریال یا فیلم میبینید ، نفس گیر و مبتکرانه میباشد و با تماشای این بخش سریال رچد تقریباً ارزش پیدا میکند و از آن لذت خواهید برد. این همان عکس خیره کننده از سوفی اوکوندو است – که در نقش مریضی ظاهر میشود – به راحتی روی یک کاناپه نشسته است. صورتی ، سبز مبل و سبز فرش و سبز در دامن (همه متفاوت اما به روشی غیرمنتظره) ، پرده های آبی که در بیمارستان به وجود می آورند.
این عکس از پرسنل است ، با یونیفرم هایی که آن رنگ عمیق بیمارستانی را دارند ، اما با سبز آبی کمرنگتر لمس می شوند ، همه روی فرش مسی ایستاده اند.

سریال رچد یک مجموعه خیره کننده از عکس ها را به وجود می آورد ، وجودی بکر ، طراح تولید ، رابرت فولکس مدیر تولید ، و لو آیریچ و ربکا گوزی طراحان لباس شایسته اعتبار زیادی برای ایجاد جهانی بی عیب و نقص ایفا کرده اند که مستحق موفقیت های بیشمار میباشند.
سریال Ratched دارای برخی از نقاط ضعف بسیاری از صحنه های مربوط به سازندگان بسیار قدرتمندی میباشد که به شکل متناقضی آزادی های آنها محدود شده است.

Netflix سالهاست که در مورد محصولاتش اطلاعاتی ارائه نمی دهد ، نکته هایی را منتشر نمی کند ، و اینکه اجازه نمیدهد کارگردان تمام کمال ساخت سریال را بر عهده بگیرد ، لاف می زد. اما در اینجا ، شاید مقدار کمی از یادداشت ها – از طرف شخصی – ممکن است مفید باشد.

شاید کسی نیاز داشته باشد که بگوید ، “این واقعاً منطقی نیست.” اغلب اوقات ، ویرایش شدن به معنای خوش خدمتی است و به شما نه گفته می شود یعنی از شر افراد با ذهن خلاق خود نجات پیدا میکنید. این امکان وجود دارد که نتفلیکس ، در همکاری با تولیدکنندگان متبحر ، به یک بخش قوی تر از کلمه نه نیاز داشته باشد.

نقد ها در مورد سریال رچد

برای فصل اول سریال رچد ، جمع آورنده Rotten Tomatoes 93 بررسی منتقد را جمع آوری کرد و 61٪ از آنها را مثبت ارزیابی کرد ، با میانگین امتیاز 6.24 / 10. در مورد اتفاق نظر منتقدان وب سایت ، سریال رچد به شکلی انکارناپذیر شیک است ، اما حفره های دلپذیر پیرامون و شخصیت پردازی های کارتونی تولید پر زرق و برق و عملکردهای متعهدانه آن را تضعیف می کند.

در یک بررسی 5/5 ستاره ، نیکلاس باربر از بی بی سی آنلاین نوشت: “جغجغه ای همه چیز را از دست می دهد ، از طراحی کاملاً رنگارنگ گرفته تا موسیقی شبیه برنارد هرمان گرفته تا برنامه اپرای صابون نوآر که از جنس و خشونت می بارد. اما این اردوگاه خالصی نیست. فیلمنامه های عالی رومانسکی کنترل دقیق شخصیت ها و داستان های درهم آمیخته آنها را کنترل می کند ، و برخی از تصاویر ترسناک و دقیق از رفتارهای روحی وحشیانه روانپزشکی دهه 1940 وجود دارد. جمعیت شرور ، در کنار کسی که می تواند به عنوان قهرمان طبقه بندی شود ، اما همه آنها آسیب پذیر هستند و بیشتر آنها با عشق ایجاد می شوند – حتی اگر این عشق آنها را به استخدام یک ضارب برای قطع یک دشمن قدیمی تحریک کند. ” الكساندرا پولارد از روزنامه ایندیپندنت كه آن را 4/5 ارزیابی كرد ، داستان اصلی را “متفكرانه و گمراه كننده” دانست.

Darren Franich از Entertainment Weekly به سریال یک C a داد و لباسهای این مجموعه را “زیبا ، اما لباس میت پوشیدند” توصیف کرد. Inkoo Kang با بازبینی سریال برای The Hollywood Reporter ، نوشت: ” در خارج از هیئت فوق العاده است ، اما نیکسون – با علاقه عشق سریال رچد – چنان ضعف ، حساسیت و نجابت را نشان می دهد که در نهایت نوبت او احساس می شود که به یک محصول بسیار بهتر تعلق دارد.

همچنین میتوانید از بخش بهترین سریال های خارجی لیست بهترین اثار ساخته شده را مشاهده بفرمایید.