نقد فیلم طرح فنیقی | تحلیلی جامع از شاهکار وس اندرسون (2025)

بخش اول: معرفی و کالبدشکافی اولیه “فیلم طرح فنیقی”

همچون باستان‌شناسی که با احتیاط لایه‌های خاک را کنار می‌زند تا به تمدنی فراموش‌شده دست یابد، وس اندرسون در “فیلم طرح فنیقی” (The Phoenician Scheme) ما را به سفری پر رمز و راز در هزارتوی روابط انسانی، جاه‌طلبی‌های بزرگ و جستجوی هویت دعوت می‌کند. این فیلم، که در سال ۲۰۲۵ میلادی بر پرده سینماها نقش بست، نه تنها بازتابی از سبک بصری منحصر به فرد اندرسون است، بلکه عمق فلسفی و پیچیدگی روایی آن، مخاطب را به تأملی دوباره و چندباره وامی‌دارد. گویی هر قاب، هر دیالوگ و هر حرکت دوربین، قطعه‌ای از یک پازل بزرگتر است که تنها با صبر و دقت می‌توان به تصویر کامل آن دست یافت.

“سینما، بیش از هر هنر دیگری، توانایی آن را دارد که ما را به دنیاهای دیگر ببرد، نه فقط دنیاهای فیزیکی، بلکه دنیاهای درونی شخصیت‌ها، جایی که امیدها، ترس‌ها و رویاهایشان در هم می‌آمیزند. اندرسون در ‘طرح فنیقی’ استادانه این دنیاها را خلق می‌کند.”

اطلاعات کلی فیلم

“فیلم طرح فینیقی” یک کمدی سیاه جاسوسی با رگه‌هایی از درام و هیجان است که توسط خود وس اندرسون نوشته و کارگردانی شده و داستان آن را با همکاری رومن کاپولا پرورانده است. این فیلم محصول مشترک ایالات متحده آمریکا و آلمان است و ستارگان بنامی چون بنیسیو دل تورو در نقش اصلی (زازا کوردا)، میا تراپلتون (در نقش لیزل، دختر کوردا)، مایکل سرا، ریز احمد، تام هنکس، برایان کرانستون، اسکارلت جوهانسون و بندیکت کامبربچ در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند.

فیلمبرداری چشم‌نواز آن توسط برونو دلبونل انجام شده و موسیقی متن شنیدنی و متناسب با فضای فیلم، اثر الکساندر دسپلات، آهنگساز همیشگی آثار اندرسون است. اولین نمایش جهانی فیلم در بخش مسابقه اصلی هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن در ۱۸ مه ۲۰۲۵ صورت گرفت و سپس در ۳۰ مه ۲۰۲۵ در ایالات متحده اکران عمومی شد. IMDb به این فیلم امتیاز اولیه قابل توجهی (حدود ۷.۴ تا ۷.۵ بر اساس نقدهای اولیه) اختصاص داده که نشان از استقبال مثبت منتقدان و تماشاگران دارد، هرچند امتیازات با گذر زمان و نقدهای بیشتر دستخوش تغییر خواهند شد.

خلاصه داستان: نقشه ای برای رستگاری یا تباهی؟

داستان “فیلم طرح فنیقی” حول محور شخصیتی به نام زازا کوردا (بنیسیو دل تورو)، تاجری ثروتمند و مرموز، می‌چرخد که به طور ناگهانی تصمیم می‌گیرد تنها دخترش، لیزل (میا تراپلتون)، را که یک راهبه است، به عنوان وارث امپراتوری عظیم خود معرفی کند. با ورود لیزل به دنیای پیچیده و پر از نیرنگ تجارت پدر، و همزمان با آغاز یک پروژه جاه‌طلبانه جدید توسط کوردا تحت عنوان “طرح فنیقی”، این پدر و دختر خود را در مرکز توطئه‌های خطرناکی از سوی رقبای بی‌رحم، تروریست‌های بین‌المللی و قاتلان حرفه‌ای می‌یابند. فیلم در لایه‌های زیرین خود به بررسی مفاهیمی چون میراث، وفاداری، حرص و طمع، و امکان رستگاری در دنیایی می‌پردازد که ارزش‌های انسانی در آن کمرنگ شده‌اند.

زمینه تاریخی و فرهنگی: پژواک گذشته در دوران مدرن

“فیلم طرح فنیقی”، با وجود اینکه در دوران معاصر روایت می‌شود، اشاراتی ظریف به تاریخ و فرهنگ فنیقی‌ها دارد – تمدنی باستانی که به تجارت، دریانوردی و ابداعات خود مشهور بودند. این ارجاعات نه به صورت مستقیم، بلکه به شکلی استعاره‌ای در فیلم تنیده شده‌اند. شاید “فیلم طرح فنیقی” کوردا، نمادی از تلاش برای احیای یک شکوه از دست رفته یا ساختن یک امپراتوری نوین بر پایه‌هایی لرزان باشد. انتخاب نام “فیلم طرح فنیقی” برای این طرح، می‌تواند کنایه‌ای باشد به چرخه‌های تاریخ، ظهور و سقوط قدرت‌ها، و اینکه چگونه جاه‌طلبی‌های انسانی، چه در دوران باستان و چه امروز، می‌تواند هم سازنده و هم ویرانگر باشد. فیلم همچنین در فضایی بین‌المللی روایت می‌شود که به پیچیدگی‌های دنیای مدرن و ارتباطات جهانی اشاره دارد، جایی که هیچ چیز آنگونه که به نظر می‌رسد نیست و هر کنش، واکنش‌های غیرمنتظره‌ای در پی دارد.

وس اندرسون با هوشمندی، این پس‌زمینه تاریخی-فرهنگی را نه به عنوان یک درس تاریخ، بلکه به عنوان بستری برای کندوکاو در روان شخصیت‌ها و انگیزه‌های آن‌ها به کار می‌گیرد. آیا کوردا یک نوآور مدرن است یا یک سوداگر بی‌رحم که نقاب تمدن بر چهره زده؟ آیا “طرح فنیقی” راهی به سوی آینده‌ای بهتر است یا دامی پیچیده برای به دام انداختن دیگران و حتی خود او؟ این پرسش‌ها در تار و پود فیلم تنیده شده و مخاطب را تا پایان در تعلیق نگه می‌دارد.

جدول اطلاعات فیلم

بخش دوم: تحلیل عمیق مضامین، سبک و روانشناسی

“فیلم طرح فنیقی” صرفاً مجموعه‌ای از قاب‌های متقارن و رنگ‌های پاستلی نیست که به امضای وس اندرسون بدل شده؛ بلکه در پس این ظاهر فریبنده، دنیایی از مضامین عمیق، نوآوری‌های سبکی و کاوش‌های روانشناختی نهفته است. اندرسون، همچون یک جراح ماهر، لایه‌های سطحی را می‌شکافد تا به قلب تپنده داستان و شخصیت‌هایش دست یابد. در این بخش، به تحلیل این عناصر بنیادین می‌پردازیم.

“بزرگترین فیلم‌ها آنهایی نیستند که به تمام سوالات پاسخ می‌دهند، بلکه آنهایی هستند که سوالات درست را می‌پرسند. آنها ما را به فکر کردن درباره خودمان و دنیای اطرافمان وامی‌دارند.” این گفته به خوبی در مورد “طرح فنیقی” صدق می‌کند.

مضامین کلیدی: در جستجوی معنا در دنیای ابزورد

چندین مضمون کلیدی در “فیلم طرح فنیقی” به طرز ماهرانه‌ای در هم تنیده‌اند:

• هویت و میراث: شخصیت زازا کوردا و دخترش لیزل، هر دو درگیر بحران هویت و چگونگی مواجهه با میراث خانوادگی هستند. لیزل، راهبه‌ای که از دنیای مادی بریده، ناگهان خود را وارث یک امپراتوری تجاری می‌بیند. این تضاد، بستری برای کاوش در معنای واقعی هویت – آیا هویت ما ساخته انتخاب‌های خودمان است یا محصول شرایط و گذشته‌مان؟ – فراهم می‌کند. “طرح فنیقی” به عنوان پروژه اصلی کوردا نیز می‌تواند نمادی از تلاش برای ساختن یک میراث ماندگار باشد، اما به چه قیمتی؟
• عشق و رستگاری: رابطه پیچیده پدر و دختری میان زازا و لیزل، یکی از محورهای عاطفی فیلم است. آیا عشق می‌تواند نیرویی برای رستگاری باشد، حتی برای شخصیتی چون کوردا که به نظر می‌رسد در دنیای معاملات و توطئه‌ها غرق شده است؟ فیلم به شکلی غیر مستقیم این سوال را مطرح می‌کند که آیا انسان‌ها، حتی در تاریک‌ترین لحظات، ظرفیت تغییر و بازگشت به ارزش‌های انسانی را دارند یا خیر.
• اخلاق در دنیای تجارت و قدرت: “طرح فنیقی” به وضوح به نمایش فساد، حرص و طمع و بازی‌های قدرت در دنیای تجارت بزرگ می‌پردازد. شخصیت‌های فیلم مدام در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که باید میان منافع شخصی و اصول اخلاقی یکی را انتخاب کنند. اندرسون با طنزی تلخ، پوچی بسیاری از این مناسبات و نسبی بودن اخلاقیات در چنین محیط‌هایی را به تصویر می‌کشد.
• حقیقت و فریب: در دنیای جاسوسی و معاملات پنهانی “طرح فنیقی”، تشخیص حقیقت از فریب تقریباً غیرممکن است. شخصیت‌ها دائماً در حال نقش بازی کردن هستند و انگیزه‌های واقعی‌شان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. این مضمون، مخاطب را نیز به چالش می‌کشد تا فعالانه در کشف حقیقت مشارکت کند و به ظواهر امر بسنده نکند.

سبک سینمایی وس اندرسون: امضای منحصر به فرد در “طرح فنیقی”

وس اندرسون برای سبک بصری خاص خود، شامل قاب‌بندی‌های متقارن، پالت‌های رنگی دقیق و حساب‌شده، حرکات دوربین مشخص (مانند پن‌های سریع و زوم‌های ناگهانی)، و طراحی صحنه و لباس پرجزئیات شهرت دارد. “طرح فنیقی” نیز از این قاعده مستثنی نیست و تمامی این عناصر به شکلی استادانه در خدمت روایت و فضاسازی به کار گرفته شده‌اند.

• فیلم‌برداری (برونو دلبونل): همکاری دلبونل با اندرسون در این فیلم، به خلق تصاویری خیره‌کننده انجامیده است. استفاده از نورپردازی دراماتیک در کنار رنگ‌های اشباع‌شده یا گاه مونوکروماتیک در سکانس‌های خاص، به تقویت اتمسفر فیلم کمک شایانی کرده است. هر قاب، همچون یک تابلوی نقاشی دقیق و پر از جزئیات است که بیننده را مجذوب خود می‌کند. تقارن وسواس‌گونه اندرسون، در اینجا نه تنها یک امضای سبکی، بلکه ابزاری برای نمایش نظم ظاهری دنیایی است که در باطن دچار هرج و مرج و عدم قطعیت است.
• موسیقی (الکساندر دسپلات): موسیقی دسپلات بار دیگر نقشی کلیدی در فیلم‌های اندرسون ایفا می‌کند. موسیقی “طرح فنیقی” ترکیبی از قطعات ارکسترال با تم‌های مرموز و گاه بازیگوشانه است که به خوبی با لحن کمدی سیاه و جاسوسی فیلم همخوانی دارد. موسیقی نه تنها به فضاسازی کمک می‌کند، بلکه گاهی به عنوان یک شخصیت مستقل، احساسات ناگفته شخصیت‌ها را بیان کرده یا بر تعلیق و هیجان صحنه‌ها می‌افزاید.
• تدوین (بارنی پیلینگ): تدوین فیلم با ریتم خاص آثار اندرسون انجام شده است. کات‌های سریع، جامپ‌کات‌ها و استفاده از مونتاژهای روایی، به فیلم ضرباهنگی پویا و در عین حال کنترل‌شده بخشیده است. این سبک تدوین، به حفظ توجه مخاطب و انتقال حجم زیادی از اطلاعات در مدت زمان کوتاه کمک می‌کند.
• طراحی صحنه و لباس: دقت وسواس‌گونه اندرسون در طراحی صحنه و لباس، در “فیلم طرح فنیقی” نیز به اوج خود رسیده است. هر فضا، هر لباس و هر وسیله صحنه، با دقت انتخاب شده تا به شخصیت‌پردازی و فضاسازی کمک کند. این جزئیات، دنیای فیلم را باورپذیرتر و غنی‌تر می‌کنند و لایه‌های معنایی جدیدی به آن می‌افزایند.

نگاهی روانشناختی: شخصیت‌ها در کشاکش نیروهای درونی

شخصیت‌های فیلم‌های اندرسون اغلب افرادی با ویژگی‌های روانشناختی خاص و گاه متناقض هستند. “فیلم طرح فنیقی” نیز از این قاعده مستثنی نیست و می‌توان با رویکردهای روانشناختی مختلف به تحلیل شخصیت‌های آن پرداخت:

• زازا کوردا (بنیسیو دل تورو): شخصیت کوردا را می‌توان از منظر روانکاوی فرویدی تحلیل کرد. جاه‌طلبی سیری‌ناپذیر او، تلاش برای کنترل دیگران و شاید عقده‌های سرکوب‌شده از گذشته، می‌تواند ریشه در تعارضات درونی او داشته باشد. “فیلم طرح فنیقی” به عنوان یک پروژه عظیم، شاید نمادی از “فالوس” یا قدرت مطلق باشد که کوردا در پی دست‌یابی به آن است. رابطه او با دخترش لیزل نیز می‌تواند بازتابی از عقده ادیپ معکوس یا تلاش برای جبران ناکامی‌های عاطفی گذشته باشد.
• لیزل (میا تراپلتون): لیزل شخصیتی است که در ابتدا در تضاد کامل با دنیای پدرش قرار دارد. پناه بردن او به زندگی رهبانی می‌تواند نوعی مکانیزم دفاعی در برابر پیچیدگی‌ها و پلیدی‌های دنیای خارج باشد. از منظر روانشناسی یونگی، سفر او از صومعه به قلب امپراتوری پدر، می‌تواند نمادی از “سفر قهرمان” و رویارویی با “سایه” (جنبه‌های تاریک و ناشناخته وجود خود و پدرش) باشد. او در این مسیر با آرکتایپ‌های مختلفی چون “پیر خردمند” (شاید در قالب یکی از مشاوران پدر) یا “حقه باز” (در قالب رقبای تجاری) مواجه می‌شود.
• دیگر شخصیت‌ها: بسیاری از شخصیت‌های فرعی فیلم نیز نماینده تیپ‌های روانشناختی خاصی هستند. برخی دچار وسواس‌های فکری-عملی (OCD) هستند که در تقارن و نظم وسواس‌گونه دنیای اندرسون بازتاب می‌یابد. برخی دیگر نمایانگر اضطراب‌ها و ترس‌های اگزیستانسیال انسان مدرن در مواجهه با دنیایی غیرقابل پیش‌بینی هستند. استفاده از نظریه‌هایی مانند نظریه دلبستگی یا حتی رویکردهای جدیدتر در روانشناسی شناختی می‌تواند به درک عمیق‌تر انگیزه‌ها و رفتارهای این شخصیت‌ها کمک کند.

اندرسون با به تصویر کشیدن این شخصیت‌های چندلایه و پیچیده، مخاطب را دعوت می‌کند تا فراتر از اعمال ظاهری آنها، به کاوش در دنیای درونی‌شان بپردازد. این امر، “طرح فنیقی” را به تجربه‌ای فراتر از یک سرگرمی صرف بدل می‌کند و آن را به اثری قابل تأمل در باب وضعیت انسان معاصر تبدیل می‌نماید.

بخش سوم: تأثیرات فرهنگی، جهانی و پژواک در سینمای ایران

“فیلم طرح فنیقی”، همچون دیگر آثار برجسته سینمایی، صرفاً یک محصول هنری منفرد نیست، بلکه در بستری از فرهنگ‌ها، تاریخ‌ها و جریان‌های سینمایی جهانی شکل گرفته و به نوبه خود بر آنها تأثیر می‌گذارد. در این بخش، به بررسی ابعاد فرهنگی و جهانی فیلم، مقایسه آن با برخی مضامین در سینما و ادبیات ایران و همچنین بازتاب اولیه آن در میان مخاطبان و منتقدان می‌پردازیم.

“فیلم‌ها آینه‌هایی هستند که جامعه خود را در آن می‌بیند، اما گاهی اوقات، آنها پنجره‌هایی هستند که به ما امکان می‌دهند جوامع دیگر و در نهایت، انسانیت مشترکمان را ببینیم.”

تأثیرات فرهنگی و جهانی: “طرح فنیقی” فراتر از یک فیلم

با توجه به سبک خاص وس اندرسون و حضور بازیگران بین‌المللی، “فیلم طرح فنیقی” از همان ابتدا پتانسیل ایجاد گفتمان‌های فرهنگی گسترده‌ای را داشته است. فیلم با دستمایه قرار دادن مفاهیمی چون تجارت جهانی، توطئه‌های بین‌المللی و میراث فرهنگی، به شکلی غیرمستقیم به مسائل روز دنیا نیز تلنگر می‌زند. اشارات فیلم به تمدن فنیقی، که به عنوان مردمی تاجر و دریانورد شناخته می‌شدند و شبکه‌های ارتباطی گسترده‌ای در جهان باستان داشتند، می‌تواند استعاره‌ای از جهانی‌شدن و پیچیدگی‌های آن در عصر حاضر باشد.

یکی از تأثیرات قابل توجه فیلم، می‌تواند بازنگری در ژانر کمدی سیاه و جاسوسی باشد. اندرسون با ترکیب عناصر بصری منحصر به فرد خود با روایتی چندلایه و شخصیت‌هایی که همزمان مضحک و تراژیک هستند، فرمول‌های رایج این ژانرها را به چالش می‌کشد. این رویکرد می‌تواند الهام‌بخش فیلمسازان جوان برای تجربه فرم‌ها و روایت‌های جدید باشد.

از سوی دیگر، پرداختن فیلم به مضامینی چون رابطه پدر و فرزندی، جستجوی هویت و بحران‌های اخلاقی، مضامینی جهان‌شمول هستند که با مخاطبانی از فرهنگ‌های مختلف ارتباط برقرار می‌کنند. موفقیت فیلم در جشنواره کن و اکران جهانی آن، نشان‌دهنده ظرفیت سینما برای عبور از مرزهای جغرافیایی و زبانی و ایجاد یک تجربه مشترک انسانی است.

نقش موسیقی الکساندر دسپلات و فیلمبرداری برونو دلبونل نیز در ارتقای سطح هنری فیلم و تأثیرگذاری آن بر سینمای جهان غیرقابل انکار است. این همکاری‌ها استانداردهای جدیدی در زمینه موسیقی متن و تصویربرداری سینمایی تعریف می‌کنند و می‌توانند الهام‌بخش دیگر هنرمندان در این حوزه‌ها باشند.

مقایسه با سینما و ادبیات ایران: جستجوی مضامین مشترک

گرچه سبک بصری وس اندرسون فاصله‌ای معنادار با جریان غالب سینمای ایران دارد، اما در لایه‌های مضمونی “فیلم طرح فنیقی” می‌توان نقاط اشتراکی با برخی آثار ادبی و سینمایی ایران یافت. به عنوان مثال:

• مضمون میراث و تقابل سنت و مدرنیته: در بسیاری از آثار ایرانی، چالش مواجهه با میراث گذشته و تلاش برای یافتن جایگاه خود در دنیای مدرن به تصویر کشیده شده است. شخصیت لیزل در “طرح فنیقی” که از دنیای سنتی صومعه به دنیای مدرن و پیچیده تجارت پدر پرتاب می‌شود، می‌تواند یادآور شخصیت‌هایی در ادبیات و سینمای ما باشد که در این گذار دچار بحران هویت می‌شوند. فیلم‌هایی چون “هامون” (داریوش مهرجویی) یا رمان‌هایی مانند “بوف کور” (صادق هدایت) هرکدام به شکلی به این سرگشتگی انسان ایرانی در مواجهه با تغییرات پرداخته‌اند.
• نقد مناسبات قدرت و فساد: کمدی سیاه اندرسون در به تصویر کشیدن پوچی و فساد در لایه‌های قدرت، می‌تواند با برخی آثار سینمای اجتماعی ایران که با نگاهی انتقادی به روابط ناسالم اقتصادی و اجتماعی می‌پردازند، قابل قیاس باشد. فیلم‌هایی از اصغر فرهادی یا سعید روستایی، هرچند با سبکی کاملاً متفاوت (رئالیسم اجتماعی)، اما در نقد ساختارهای معیوب و بحران‌های اخلاق ناشی از آن، با “فیلم طرح فنیقی” همسو هستند.
• جستجوی معنویت و رستگاری در دنیای مادی: تلاش لیزل برای حفظ معنویت خود در دنیای پر از فریب پدرش، و پرسش پنهان فیلم درباره امکان رستگاری، مضمونی است که در عرفان ایرانی و ادبیات کلاسیک ما ریشه‌های عمیقی دارد. شخصیت‌هایی که در پی یافتن معنا در جهانی مادی‌زده هستند، از مولانا تا سهراب سپهری، همواره در فرهنگ ما حضور داشته‌اند. “طرح فنیقی” این جستجو را در قالبی مدرن و با زبانی سینمایی متفاوت ارائه می‌دهد.
• نقش فرهنگ محلی و موسیقی: هرچند اندرسون بیشتر به فرهنگ‌های غربی می‌پردازد، اما توجه او به جزئیات فرهنگی و نقش موسیقی در فضاسازی، می‌تواند با اهمیت فرهنگ بومی و موسیقی فولکلور در برخی از بهترین آثار سینمای ایران (مانند آثار عباس کیارستمی یا بهمن قبادی) مقایسه شود. در هر دو مورد، فرهنگ و موسیقی نه تنها پس‌زمینه داستان نیستند، بلکه به بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت اثر تبدیل می‌شوند.

این مقایسه‌ها نه به معنای همسان‌پنداری کامل، بلکه به منظور یافتن نقاط تماس و گفتگوی بینافرهنگی میان آثار سینمایی از نقاط مختلف جهان است. “فیلم طرح فنیقی” با تمام ویژگی‌های منحصر به فرد خود، می‌تواند بهانه‌ای برای بازخوانی و تأمل دوباره در مضامین مشابه در گنجینه ادبی و سینمایی خودمان باشد.

واکنش مخاطبان و منتقدان: طوفانی در جشنواره کن

همانطور که انتظار می‌رفت، “فیلم طرح فنیقی” پس از نمایش در جشنواره کن ۲۰۲۵ با واکنش‌های متنوعی از سوی منتقدان و تماشاگران مواجه شد. اغلب منتقدان برجسته، فیلم را به خاطر کارگردانی بی‌نظیر وس اندرسون، بازی‌های درخشان گروه بازیگران (به ویژه بنیسیو دل تورو و میا تراپلتون)، طراحی صحنه و لباس خیره‌کننده و موسیقی متن حساب‌شده ستودند. بسیاری آن را یکی از پخته‌ترین و در عین حال سرگرم‌کننده‌ترین آثار اندرسون تا به امروز دانسته‌اند. وب‌سایت‌هایی چون Rotten Tomatoes و Metacritic امتیازات بالایی را برای فیلم ثبت کرده‌اند که نشان‌دهنده اجماع نسبی منتقدان بر کیفیت بالای اثر است (به عنوان مثال، امتیاز اولیه Rotten Tomatoes حدود ۷۴-۷۵٪ و Metacritic حدود ۷۲٪ گزارش شده).

با این حال، برخی منتقدان نیز اشاره کرده‌اند که سبک اندرسون، با وجود تمام جذابیت‌هایش، ممکن است برای برخی تماشاگران که با آثار او آشنایی کمتری دارند، کمی تکراری یا بیش از حد فرمالیستی به نظر برسد. پیچیدگی روایت و تعدد شخصیت‌ها نیز از دیگر نکاتی بود که توسط برخی به عنوان چالش‌های احتمالی برای مخاطب عام مطرح شد. عده‌ای نیز فیلم را کنایه‌آمیزترین اثر اندرسون خواندند که با وسواس بر جزئیات در تضاد با فیلمنامه‌ای که گاه رها و بی‌هدف جلو می‌رود، حرکت می‌کند.

در شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌هایی مانند X (توییتر سابق)، بحث‌های داغی پیرامون فیلم شکل گرفت. بسیاری از کاربران شیفته جزئیات بصری، طنز خاص اندرسون و بازی‌های فیلم شده بودند و به اشتراک‌گذاری قاب‌های زیبای فیلم و نقل‌قول‌های شخصیت‌ها می‌پرداختند. هشتگ #ThePhoenicianScheme و #طرح_فنیقی به سرعت ترند شد و کاربران نظرات و تحلیل‌های شخصی خود را در مورد لایه‌های مختلف داستان و نمادهای فیلم به اشتراک می‌گذاشتند. برخی به مقایسه آن با دیگر آثار اندرسون مانند “هتل بزرگ بوداپست” یا “گزارش فرانسوی” پرداختند و برخی دیگر تلاش می‌کردند معماهای پنهان در “طرح فنیقی” را رمزگشایی کنند.

در مجموع، به نظر می‌رسد “فیلم طرح فنیقی” توانسته است هم نظر مثبت منتقدان حرفه‌ای را جلب کند و هم در میان مخاطبان عام کنجکاوی و هیجان ایجاد نماید. این فیلم بدون شک یکی از آثار مهم سینمایی سال ۲۰۲۵ خواهد بود که بحث‌ها و تحلیل‌های بسیاری را در ماه‌ها و سال‌های آینده به دنبال خواهد داشت.