نویسنده : فیلم آن کریسمس : بابانوئل در شب کریسمس مانند هر سال مأمور است تا هدایای کودکانی را که جزو لیست خوب‌ها هستند به دست آنها برساند. امسال اما شهر ویلینگتون مهمان ناخوانده‌ای با نام طوفان برفی دارد که نقشه‌ی تمام اهالی شهر را برای کریسمس به هم می‌زند تا آنجا که حتی سانتا هم برای انجام کار خود دچار مشکل می‌شود.
نام انگلیسی: فیلم That Christmas
نام فارسی: فیلم آن کریسمس
محصول: ۲۰۲۴ – بریتانیا، ایالات متحده
ژانر: انیمیشن، فانتزی، کمدی
رده‌ی سنی: ۷+
امتیاز: ۲ از ۴
آقای «سایمون اوتو» سال‌هاست در انیمیشن‌سازی روایت‌های بزرگ همکاری دارد. او بیشتر با همکاری در انیمیشن «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم» شناخته شده است، به عنوان کسی که خالق کاراکترهایی با شمایل ساده اما جذاب بود. او در سال ۲۰۲۴ اولین انیمیشن خود را کارگردانی کرد تا این بار هم خالق کاراکترهایی دوست‌داشتنی و جذاب باشد و هم آنها را در مسیری روان و نرم برای مخاطب تصویر کند.
آقای اوتو روایت خود را برای کودکان و با شخصیت‌های اصلی کودک ساخته، اما فراموش نکرده است در کنار این کودکان بزرگسالانی را هم قرار دهد که این کودکان را همراهی کنند. او دنیایی را که در برابر مخاطب‌اش قرار می‌دهد همان‌قدر که با وجود بابانوئل فانتزی و تخیلی می‌کند، با حضور بزرگسالان واقعی نیز می‌کند.
نقد فیلم آن کریسمس
پسربچه‌ای که با مادرش زندگی می‌کند و برای دیدن پدر در شب کریسمس روزشماری می‌کند. کودکانی که در کنار هم بعد از رفتن نادر و پدران‌اشان به بیرون تلاش می‌کنند کریسمسی متفاوت از آنچه که همیشه داشتند را برگذار کنند. دو خواهر دوقلویی که تلاش می‌کنند برای هم بهترین باشند حتی اگر در نظر پدر و مادر یا حای بابانوئل خوب دیده نشوند. معلم مدرسه‌ای که به‌نظر بداخلاق و همیشه اخم کرده است اما با خاطرات عشق قدیمی‌اش زندگی می‌کند و تلاش می‌کند نگه داشتن عشق را به پسرک کوچک تنها نیز نشان دهد.
آقای اوتو به آرامی در خرده روایت‌هایی که از جنس زندگی واقعی هستند، کاراکترهایی ملموس و دوست‌داشتنی را در برابر مخاطب قرار می‌دهد. کودکان‌هایی که آرزوهای احمقانه و عجیب‌وغریب ندارند و به همان خنده‌ها، بازی کردن‌ها و دویدن‌های ساده بسنده می‌کنند و نیازی ندارند برای دیده شدن به رفتارهایی عجیب روی بیاورند.
پدر و مادرها هم درست مانند هر پدر و مادری در تلاش‌اند عید را برای کودکان‌اشان زیباتر کنند. کاملاً مشخص است آقای اوتو دنیای کودکان را می‌شناسد و می‌داند برای تصویر کردن آن نیازی به هیچ آشوب و اغراقی نیست، فقط کافی است سانتا را زنده کند، برف‌ها را از آسمان به پایین سرازیر کرده و زمین را سفید کند و البته پدر و مارران را عاشق فرزندان‌اشان نشان دهد، تا روایت‌اش به خودی خود لذت‌بخش و قابل ستایش شود.
