نویسنده : نام انگلیسی: Guns Up
نام فارسی: فیلم آماده‌ی شلیک
محصول: ۲۰۲۵ – ایالات متحده
ژانر: اکشن، کمدی
رده‌ی سنی: ۱۵+
امتیاز: ۲ از ۴
مصطفی ملکی
«ادوارد دریک» استرالیایی از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ انبوهی فیلم بلند اکشن را با بازیگری «بروس ویلیس» ساخت؛ درست در زمانی که ویلیس در حال ورود به اوج آلزایمر بود.
هیچ‌کدام از آن آثار حتی برای تماشای لحظه‌ای چند نما بیشتر از افتتاحیه‌اشان قابل تأمل نبودند. با این کارنامه کارگردانی را پیش روی خود داریم که سعی دارد قریحه‌ی خود را بالاخره به مخاطب نشان دهد و در نتیجه دو سال سکوت می‌کند.
آقای دریک در سال ۲۰۲۵ اثری را در دنیای جدید خود روی پرده برده که خیلی سریع مخاطب را درگیر خود می‌کند. او این‌بار از ترکیب «کوین جیمز» کمدین و «کریستینا ریچی» بهره برده است. زمانی که به اثر می‌نگریم این ترکیب را انتخاب درستی می‌پنداریم.
آقای دریک در اثر خود سعی دارد یکی از آن کلیشه‌های اکشن-کمدی خانواده‌ی در ظاهر آرام اما پرهیاهو در باطن را به مخاطب ارائه دهد. اما گویی کارگردان از اینکه مخاطب را بیشتر و بیشتر درگیر موقعیت‌هایی کند که کاراکترها درگیر دنیای اکشن نیستند می‌ترسد.
به‌طور مثال ورود به زندگی شخصی کاراکتر «ری» یکی از ارکان مهم فیلم آماده‌ی شلیک است. در نتیجه مخاطب از کارگردان طلب می‌کند که دو فرزند ری و آلیس نیز زاویه‌دیدی مخصوص‌به‌خود داشته باشند. کارگردان با درگیر کردن هر چهار کاراکتر در فیلم آماده‌ی شلیک می‌توانست مخاطب را بیشتر و بیشتر به درون روایت پرتاب کند.
استفاده از کوین جیمز در فیلم آماده‌ی شلیک انتخابی کاملاً درست بوده است. اما اینکه دست‌و‌پای این کمدین باتجربه را اینگونه ببندی، کاری‌ست که فیلم آماده‌ی شلیک آقای دریک را با مشکل مواجه می‌کند.
کارگردان در داستان خود قصد دارد از شخصیت پلیسی بگوید که از زندگی یکنواخت و بدون پیشرفت خود خسته شده است و قصد این را ندارد که فرزندانش در تنگنای مالی او دچار محدودیت شوند. در نتیجه وارد شغلی می‌شود که از او یک کارچاق‌کن خشن می‌سازد.
اما آقای دریک این را به مخاطب نشان نمی‌دهد و صرفاً از طریق دیالوگ‌هایی کاملاً ساده و توضیحی سعی دارد این دنیا را حول کاراکتر خود بسازد. این اتفاق در فیلم منجر به گم‌شدن حلقه‌های ارتباطی بین رخدادهای درون فیلم آماده‌ی شلیک می‌شود.
این نقص را در کنار صحنه‌های اکشنی که قابل اعتنا محسوب می‌شوند و بازی خوب ریچی و جیمز در این صحنه‌ها مشاهده می‌کنیم و جز افسوس چیزی باقی نمی‌ماند.
کریستینا ریچی در صحنه‌های اکشن فیلم آماده‌ی شلیک دقیقاً همان کاراکتری است که فیلم بالرین از خلقش عاجز است. به‌نوعی آقای دریک در بخش‌هایی از فیلم خود گویی فیلم «بالرین» را دیده و سعی دارد طعنه‌های سنگینی به آن بیندازد.
در نهایت باید گفت آقای ادوارد دریک در دنیای جدید خود نشان می‌دهد که پتانسل تبدیل‌شدن به فیلمسازی جریان اصلی در دنیای اکشن را دارد. او در این اثر به‌خوبی ستاره‌ها را هدایت می‌کند و آن‌ها را درون قالب کاراکترهای مد نظر خود جای می‌دهد.
باید دید این کارگردان استرالیایی در ادامه‌ی مسیر خود در دنیای جدیدش می‌تواند به قله‌ی این دست اکشن‌های سرگرم‌کننده برسد با خیر. باید منتظر بود و دید در آینده کدام ستاره‌ها و حتی زوج‌هایی از جنس ریچی و جیمز به دنیای آقای دریک پا می‌گذراند.
