تجربه‌ای واقع‌گرایانه در دنیای قرون وسطی نقد و بررسی بازی Kingdom Come: Deliverance 1

مقدمه

سلام به همه دوستان گیمر و عشق بازی‌های ویدیویی! اگر مثل من عاشق تجربه‌های متفاوت تو دنیای گیم باشین، احتمالاً اسم بازی Kingdom Come: Deliverance 1 به گوشتون خورده.

این بازی که سال 2018 توسط استودیوی Warhorse Studios منتشر شد، یه نقش‌آفرینی خاصه که با خیلی از عناوین هم‌سبکش فرق داره. من به‌عنوان یه منتقد و نویسنده محتوا با پنج سال تجربه تو دنیای گیم، بارها این بازی رو تجربه کردم و هر بار چیز جدیدی توش پیدا کردم که منو به فکر فرو برد. قراره تو این پست بلاگ مفصل درباره این بازی حرف بزنم، از نقاط قوت و ضعفش بگم و ببینیم آیا واقعاً ارزش وقت گذاشتن داره یا نه. پس با من همراه باشین تا یه سفر جذاب به قرون وسطی بوهمیا داشته باشیم!

بازی Kingdom Come: Deliverance 1 یه تجربه ناب و واقع‌گرایانه‌ست که تونسته طرفدارای خاص خودش رو پیدا کنه. اینجا خبری از اژدها، جادو یا موجودات عجیب و غریب نیست؛ بلکه با یه داستان تاریخی و گیم‌پلی عمیق روبه‌رو هستیم که گاهی نفس‌گیر و گاهی هم اعصاب‌خردکن میشه. تو این بلاگ می‌خوام گرافیک، گیم‌پلی، داستان و حس بصری بازی رو زیر ذره‌بین ببرم و یه نقد منصفانه ازش ارائه بدم. اگر دنبال یه بازی هستین که هم چالش‌برانگیز باشه و هم شما رو تو تاریخ غرق کنه، این مطلب برای شماست.

معرفی

بازی Kingdom Come: Deliverance 1 یه عنوان نقش‌آفرینی جهان‌باز (Open World RPG) هست که سال 2018 برای پلتفرم‌های PC، PS4 و Xbox One منتشر شد. داستان بازی تو سال 1403 میلادی و تو منطقه بوهمیا (که الان بخشی از جمهوری چکه) جریان داره. شما تو نقش “هنری”، یه پسر جوون و ساده از یه روستا قرار می‌گیرین که زندگی آرومش با حمله سربازا به هم می‌ریزه. پدر و مادرش کشته میشن و هنری تصمیم می‌گیره انتقام بگیره و تو این مسیر وارد ماجراهای بزرگ‌تری میشه. چیزی که این بازی رو خاص می‌کنه، تعهدش به واقع‌گراییه. استودیوی Warhorse با کمک تاریخ‌شناس‌ها و منابع واقعی، سعی کرده یه تصویر دقیق از زندگی تو قرون وسطی نشون بده.

این بازی با موتور CryEngine ساخته شده و از نظر فنی و هنری حرفای زیادی برای گفتن داره. برخلاف خیلی از RPGهای فانتزی مثل Skyrim یا The Witcher 3، اینجا خبری از جادو و موجودات تخیلی نیست. همه‌چیز واقعی و زمینیه؛ از سیستم مبارزات گرفته تا نیازهای روزمره هنری مثل غذا خوردن و خوابیدن. بازی Kingdom Come: Deliverance 1 تو زمان عرضه با استقبال خوبی روبه‌رو شد، ولی باگ‌ها و مشکلات فنی‌ش هم حسابی سر و صدا به پا کرد. تو این مطلب می‌خوام ببینم آیا این بازی هنوزم ارزش تجربه کردن داره یا نه.

حالت بصری

وقتی برای اولین بار بازی Kingdom Come: Deliverance 1 رو اجرا کردم، چیزی که چشمم رو گرفت حس زنده بودن دنیای بازی بود. محیط‌های روستایی با تپه‌های سرسبز، جنگل‌های انبوه و دهکده‌های شلوغ واقعاً حس قرون وسطی رو به آدم منتقل می‌کنن.

نورپردازی تو این بازی یه شاهکاره؛ طلوع و غروب خورشید، سایه‌ها و انعکاس نور روی زره‌ها و رودخونه‌ها به قدری قشنگه که گاهی دلم می‌خواست فقط وایستم و منظره رو تماشا کنم. طراحی NPCها و تعاملشون با محیط هم به زنده بودن دنیا کمک کرده. مثلاً می‌بینین که روستایی‌ها دارن کار روزمره‌شون رو می‌کنن، از کشاورزی گرفته تا حرف زدن با هم.

ولی همه‌چیز هم گل و بلبل نیست. تو بعضی لحظات، باگ‌های بصری مثل گیر کردن کاراکترها تو دیوار یا دیر لود شدن بافت‌ها حسابی توی ذوق می‌زنه. یادم میاد یه بار وسط یه ماموریت مهم، یه اسب از آسمون افتاد جلوم و کل حس جدیت بازی رفت هوا! با این حال، اگه سخت‌افزار خوبی داشته باشین و تنظیمات گرافیک رو بالا ببرین، بازی Kingdom Come: Deliverance 1 یه تجربه بصری ناب بهتون میده که کمتر توی بازی‌های هم‌دوره‌ش دیده میشه.

گرافیک

از نظر گرافیکی، بازی Kingdom Come: Deliverance 1 با موتور CryEngine ساخته شده و این خودش یه نقطه قوته. بافت‌ها با جزییات بالا طراحی شدن و طراحی زره‌ها، لباس‌ها و سلاح‌ها نشون میده که تیم سازنده حسابی رو تاریخ کار کرده. مثلاً زنگ‌زدگی رو شمشیرها یا پارگی لباسای روستایی‌ها رو می‌تونین با دقت ببینین. محیط‌های طبیعی مثل جنگل و رودخونه‌ها هم به قدری واقعی‌ان که گاهی حس می‌کنین تو یه مستند تاریخی قدم می‌زنین.

اما یه مشکل بزرگ اینجاست که بهینه‌سازی بازی افتضاحه. من با یه سیستم نسبتاً قوی بازی رو تست کردم، ولی فریم‌ریت گاهی افت شدید داشت، مخصوصاً تو شهرهای شلوغ.

نسخه کنسولی هم که دیگه فاجعه بود؛ PS4 معمولی به زور می‌تونست بازی رو اجرا کنه و لودینگ‌ها گاهی تا چند دقیقه طول می‌کشید. اگه دنبال گرافیک خیره‌کننده هستین، باید بگم بازی Kingdom Come: Deliverance 1 پتانسیلش رو داره، ولی باید صبور باشین و با مشکلات فنی‌ش کنار بیاین. آپدیت‌های بعدی یه سری از این مشکلات رو حل کردن، ولی هنوزم کامل نیست.

گیم‌پلی

گیم‌پلی بازی Kingdom Come: Deliverance 1 یه شمشیر دو لبه‌ست. از یه طرف واقع‌گراییش دیوونه‌کننده‌ست و از طرف دیگه گاهی بیش از حد سخت و کند میشه. سیستم مبارزات بازی بر پایه تکنیک‌های واقعی شمشیرزنی طراحی شده و شما باید جهت ضربات، دفاع و تایمینگ رو دقیق مدیریت کنین. اوایل بازی که هنری هنوز یه روستایی بی‌تجربه‌ست، زدن یه ضربه درست به دشمن حس پیروزی بزرگی میده. با پیشرفت تو مهارت‌ها، کم‌کم حس می‌کنین یه شوالیه واقعی شدین. این حس رشد کاراکتر واقعاً لذت‌بخشه.

آیا دوست دارید بیشتر درباره نسخه دوم این بازی بدانید؟

ولی این واقع‌گرایی یه سری دردسر هم داره. مثلاً باید مدام غذا بخورین، بخوابین و حتی زره‌تون رو تمیز نگه دارین وگرنه NPCها بهتون بی‌اعتماد میشن. تیراندازی با کمان هم که کابوسه؛ هیچ نشانه‌ای وجود نداره و باید کاملاً با حس خودتون شلیک کنین.

برای من که عاشق چالش‌ام، اینا جذاب بود، ولی می‌تونم بفهمم چرا بعضی‌ها از ریتم کند و پیچیدگی بیش از حدش خسته شدن. ماموریت‌ها هم تنوع خوبی دارن، از مخفی‌کاری و دزدی تا نبردهای بزرگ، ولی بعضی وقتا حس تکراری بودن به آدم دست میده. در کل، گیم‌پلی بازی Kingdom Come: Deliverance 1 برای کساییه که صبر و حوصله دارن و دنبال تجربه متفاوتی‌ان.

داستان

داستان بازی Kingdom Come: Deliverance 1 نقطه قوت اصلی بازیه. شما تو نقش هنری هستین که از یه پسر ساده به یه جنگجوی انتقام‌جو تبدیل میشه. روایت بازی با یه حمله وحشیانه به روستاتون شروع میشه و بعد شما رو می‌بره تو دل جنگ‌های داخلی بوهمیا. چیزی که منو جذب کرد، شخصیت‌پردازی عمیق و دیالوگ‌های قویه. هنری یه قهرمان بی‌نقص نیست؛ یه جوون خام و پر از احساساته که کم‌کم پخته میشه. NPCها هم هر کدوم داستان خودشون رو دارن و انتخاب‌های شما رو سرنوشتشون اثر می‌ذاره.

با این حال، ریتم داستان گاهی زیادی کنده. ساعت‌های اولیه بازی پر از ماموریت‌های ساده و تکراریه که ممکنه حوصله‌تون رو سر ببره. من خودم چند بار وسوسه شدم بازی رو ول کنم، ولی وقتی داستان اوج گرفت، دیگه نمی‌تونستم کنارش بذارم. پایان بازی هم یه مقدار بازه و حس ناتمومی داره که برای یه سری از گیمرا ناامیدکننده بود. به نظرم بازی Kingdom Come: Deliverance 1 تو داستان‌سرایی حرف برای گفتن داره، ولی باید صبور باشین تا به جاهای خوبش برسین.

نقد کوتاه

بازی Kingdom Come: Deliverance 1 یه عنوان جاه‌طلبانه‌ست که می‌خواد یه تجربه واقع‌گرایانه و تاریخی بهتون بده. گرافیک قشنگ و جزییات محیطش چشم‌نوازه، گیم‌پلیش چالش‌برانگیزه و داستانش عمیقه. ولی باگ‌ها، بهینه‌سازی ضعیف و ریتم کندش گاهی حسابی رو اعصاب میره. اگه دنبال یه RPG متفاوت هستین و با مشکلات فنی کنار میاین، این بازی ارزش امتحان کردن داره، ولی اگه حوصله‌تون کمه، شاید بهتره سراغش نرین.

جمع‌بندی

خب دوستان، امیدوارم این بررسی مفصل از بازی Kingdom Come: Deliverance 1 به کارتون اومده باشه. این بازی با همه نقاط قوت و ضعفش، یه تجربه خاصه که تو ذهنتون می‌مونه. من بهش امتیاز 7.5 از 10 میدم؛ نه به خاطر اینکه کامل نیست، بلکه چون پتانسیلش خیلی بیشتر از چیزیه که الان می‌بینیم. اگه تجربه‌ش کردین یا نظری دارین، حتماً تو کامنت‌ها برام بنویسین. دوست دارم بدونم شما چی فکر می‌کنین و چه خاطراتی از این بازی دارین!

سوالات متداول:

بازی Kingdom Come: Deliverance 1 چه سبکیه؟

یه RPG جهان‌باز با تمرکز روی واقع‌گرایی و تاریخ قرون وسطیه.

داستان بازی چقدر طول می‌کشه؟

اگه فقط خط اصلی رو برین، حدود 40-50 ساعت، ولی با ماموریت‌های فرعی تا 100 ساعت هم می‌تونه بکشه.

گرافیک بازی چطوره؟

خیلی قشنگه، ولی بهینه‌سازیش ضعیفه و نیاز به سیستم قوی داره.

سیستم مبارزات چجوریه؟

واقع‌گرایانه و پیچیده‌ست؛ باید جهت ضربات و دفاع رو دقیق مدیریت کنین.

بازی باگ داره؟

آره، تو زمان عرضه باگ زیاد داشت، ولی آپدیت‌ها یه مقدار درستش کردن.

برای مبتدی‌ها مناسبه؟

نه زیاد، چون گیم‌پلیش سخت و پیچیده‌ست و نیاز به صبر داره.

داستان بازی خطیه یا شاخه‌ای؟

ترکیبیه؛ انتخاب‌ها اثر دارن، ولی خط اصلی ثابته.

نسخه Royal Edition چیه؟

شامل بازی اصلی و همه DLCهاست و یه سری باگ‌ها رو هم برطرف کرده.

بازی چند نفره داره؟

نه، کاملاً تک‌نفره‌ست.

ارزش خرید داره؟

اگه به تاریخ و RPG علاقه دارین و با مشکلات فنی کنار میاین، آره!