نویسنده : نام انگلیسی: Predator:Badlands
نام فارسی: فیلم شکارگر:زمینهای لمیزرع
محصول: ۲۰۲۵ – کشور ایالات متحده
ژانر: هیجانانگیز، اکشن، ماجراجویی، علمی-تخیلی
ردهی سنی: ۱۵+
امتیاز: ۳ از ۴
گویا «دن ترکتنبرگ» واقعاً طی سه تجربه در دنیای شکارگر به بلوغی روایی رسیده است. او در فیلم شکارگر:زمینهای لمیزرع عملاً همان کاری را میکند که طی سالها از هر فرنچایزی انتظار داشتیم.
آقای ترکتنبرگ روی تقابل سنتی ـ زمینی بین انسان و شکارگرها پافشاری نمیکند. او در انیمیشن قاتل قاتلان نشان داد تا چه حد قرار است مخاطب را به عمق روایت ببرد. حال در سومین گام دیگر خبری از زمین نیست و این یعنی بوی تازگی و طراوت در فیلم شکارگر:زمینهای لمیزرع.
داستان با افتتاحیهای در سیارهی یاوتجاها، یا همان شکارگرها، مخاطب را در بر میگیرد؛ تقابل دو برادر برای رسیدن به شنل مبارز. کارگردان در این مرحله دیگر قرار نیست چهرهای از زمین را به مخاطب نشان دهد و همهچیز در مکانی بسیار دور در فضا رخ میدهد؛ جایی که از همان ابتدا درک میکنیم شکارگران در فیلمهای قبلی برای چه وارد جو زمین میشدند.
آقای ترکتنبرگ با این کار هم یک لایهی معنایی به آثار قبلی اضافه میکند و هم ماجراجویی ادیسهواری را به اثر خود تزریق میکند. کاراکتر «دِک» همچون شکارگری ضعیفتر از متوسط ظاهری دیگران در سیارهاش.
توسط پدر طرد میشود و هنگامی که قرار است جانش بهعنوان لکهی ننگ طایفه گرفته شود، توسط برادر به سیارهای وحشیتر از سیارهی خود فرستاده میشود؛ جایی که برای اثبات خود باید هیولایی شکستناپذیر را از سر راه بردارد.
آقای ترکتنبرگ با حذف انسان از روایت خود عملاً دیگر محدودیتی در بازنمایی خشونت ندارد. به همین سبب است که همهی نبردهای تنبهتن و مراحل مختلف این ماجراجویی با کمترین برشها و بعضاً قابهایی وسیع، مخاطب سینمای اکشن و ماجراجویی را به وجد میآورند.
کارگردان با داشتن این انتخاب وسیع، باز هم سعی دارد روایت را همچون قصهای اساطیری درون فضای بینکهکشانی پیش ببرد. باید گفت که او در این امر موفق عمل کرده است. از زمان آشنایی «ثیا» و دک این ماجراجویی آغاز میشود.
حال چرا ثیا؟ آقای ترکتنبرگ برای حفظ چارچوب اصلی روایت خود، انسان را همچون موجودی ضعیف اما در عین حال قدرتمند، بهعنوان روی دیگری از یاوتجاها و شکارگران دیگر فضا تصویر میکند. به همین سبب است که رباتهای هوشمند انسان آینده به این مأموریت فرازمینی فرستاده شدهاند.
اما اثر آقای ترکتنبرگ بهخوبی تناسب میان جلوههای ویژه، چهرهپردازی و در نهایت طراحی کاراکترها و صحنههای اکشن را حفظ کرده است. مخاطب در حین تماشای اثر او از کارتونیزه شدن برخی سکانسها جا نمیخورد و در عوض، این تناسب خوب میان چهرههای فیزیکی، فضای طراحیشده توسط کامپیوتر و جلوههای ویژهی فیزیکی، او را کیفور میکند.
در اثری همچون فیلم شکارگر:زمینهای لمیزرع بهراحتی میتوان درک کرد که چرا پردهی بزرگ سینما ما را به سوی خود فرا میخواند. سینمای سرگرمی با چنین آثاری میتواند تبدیل به بستهی فرهنگی هفتگی یا ماهانهی یک خانواده شود.
مشکل روایت آقای ترکتنبرگ در فرم روایی یا بصری نیست. مشکل اثر او درست در جایی هویدا میشود که سیارههای هر دو سوی ماجرا دچار تعریف محدود ذهنی خالقان از درک کیهان هستند.
در این محدودیت، سیارههای دیگر نیز با تعاریف ما از گذشتهی زمین چهرهای آشنا ارائه میدهند. شاید نگاهی وسیعتر و بدون محدودیت به دیگر جانداران احتمالی در گوشهوکنار این کیهان سبب شود مخاطب در طول تماشای چنین اثری وادار به گسترش درک خود از انتزاع ذهن شود.
در هر حال، فرنچایز شکارگر در جدیدترین نسخهی خود به جایی رسیده که بسیاری از فرنچایزها در آن نقطه باعث کسالت مخاطب میشوند، اما این فرنچایز مخاطب را نهتنها کیفور، بلکه چشمانتظار خلق مسیری جدید در فیلم شکارگر:زمینهای لمیزرع میگذارد.
