نویسنده : نام انگلیسی: Rumba Therapy
نام فارسی: فیلم رامبا درمانی
ژانر: درام، کمدی
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۱.۵ از ۴
«تونی» سال‌هاست راننده‌ی اتوبوس مدرسه است؛ مردی منزوی که میان او و کودکانی که هر روز سوار اتوبوسش می‌شوند، رابطه‌ای گرم اما کنترل‌شده برقرار است. تونی با وجود این مهربانی پنهان، به‌سختی اجازه می‌دهد کسی به او نزدیک شود. زندگی‌اش در چرخه‌ای تکراری فرو رفته؛ چرخه‌ای که او نیز تمایلی به تغییرش ندارد.
اما حمله‌ی قلبی ناگهانی این سکون را می‌شکند و او را با این حقیقت روبه‌رو می‌کند که زمان برای جبران گذشته محدود است. همین واقعه محرکی می‌شود برای یافتن عشق قدیمی و نزدیک شدن به دخترش «ماریا»؛ دختری که سال‌هاست وجودش سایه‌ای دور در زندگی او بوده است.
تونی برای نزدیک شدن به او در کلاس‌های رقص رامبا نام‌نویسی می‌کند؛ تلاشی ناشیانه اما صمیمی برای دوباره ساختن پیوندی که هرگز به‌درستی شکل نگرفته بود.
«فرانک دوبوسک» را در مقام بازیگر کمدی سال‌هاست می‌شناسیم؛ اما او از سال ۲۰۱۸ با کارگردانی نخستین فیلم بلند خود در تلویزیون پا به عرصه‌ی دیگری گذاشت. «فیلم رامبا درمانی» به‌عنوان اولین تجربه‌ی کارگردانی سینمایی و دومین فیلم بلند او.
بیش از آنکه یک نمایش بلندپروازانه باشد تجربه‌‌ای صادقانه است که از ادعای فرمالیستی و پیچیدگی‌های مصنوعی دوری می‌کند. دوبوسک تلاش نمی‌کند جهان‌بینی عمیقی را تحمیل کند؛ او صرفاً می‌کوشد داستانی انسانی و قابل لمس را روایت کند، و همین صداقت ساده‌انگارانه، نقطه‌ی قوت او است.
فیلم او با ضرباهنگی نرم و آرام پیش می‌رود. ابتدا روتین خونسرد و یکنواخت تونی نمایش داده می‌شود؛ سپس ضربه‌ی قلبی او مسیری تازه می‌گشاید. ورود ماریا – دختر رقصنده‌ای که پدر را نمی‌شناسد – روایت فیلم رامبا درمانی را از وضعیت سکون به حرکت درمی‌آورد.
دوبوسک در اینجا هوشمندانه از زبان بدن و رقص به‌عنوان ابزاری برای آشتی‌دادن پدر و دختر استفاده می‌کند؛ آشتی‌ای که کلمات از بیان کاملش ناتوان‌اند. رقص رامبا در فیلم نه صرفاً یک سرگرمی، بلکه نمودی بصری از نزدیکی، ریتم احساسی و یادگیری دوباره‌ی لمس کردن زندگی است.
روایت فیلم رامبا درمانی کاملاً قابل پیش‌بینی است؛ نقطه‌عطف‌های کلاسیک دارد و مسیر تحول شخصیت‌ها از نخستین لحظه روشن است. اما قدرت فیلم رامبا درمانی در این نیست که غافل‌گیر کند؛ بلکه در این است که مسیر آشنا را با حسی واقعی، بازی‌هایی گرم و موسیقی‌هایی جذاب طی می‌کند.
دوبوسک برخلاف بسیاری از کمدی‌درام‌های فرانسوی، از اغراق و فشار بر لحظات احساسی دوری می‌کند. او می‌گذارد رابطه‌ی پدر و دختر آرام شکل بگیرد؛ اجازه می‌دهد ریتم رقص به ریتم زندگی تونی تبدیل شود؛ و جهان فیلمش را در همان ابعاد کوچک و انسانی که انتخاب کرده نگه می‌دارد.
«فیلم رامبا درمانی» فیلمی درباره‌ی بازگشت به زندگی است: مردی که پس از سال‌ها انزوا یاد می‌گیرد چگونه لمس کند، چگونه بخندد و چگونه بگذارد دیگری وارد جهانش شود. فیلم نه ادعای پیچیدگی دارد، نه دنبال ژرف‌نگری انتزاعی است؛ اما در ساده بودنش، در صداقت روایت و در بازی‌های باورپذیرش، اثری دلنشین و قابل همراهی می‌سازد.
دوبوسک نشان می‌دهد که گاهی برای تأثیرگذاری، کافی است قصه‌ای ساده را با قلبی صادق تعریف کرد. آقای دوبوسک دومین فیلم بلند سینمایی خود را با نام فیلم چگونه پول پارو کنیم هم در سال ۲۰۲۴ ساخته بود که آن را مدتی پیش در کانال مرور کردیم و دیدیم که مسیر او مسیری رو به رشد و قابل دنبال‌شدن است.
