نویسنده : نام انگلیسی: A Grand Romantic Gesture
نام فارسی: فیلم یک ژست بزرگ عاشقانه
محصول: ۲۰۲۲ – بریتانیا، کانادا
ژانر: کمدی، عاشقانه
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۲ از ۴
سارا
«ایوا» زنی میانسال است که به‌تازگی به‌دلیل تعدیل نیرو بیکار شده و به پیشنهاد همسر و دخترش برای دوری از کسالت به کلاس آشپزی رفته است، اما این کلاس را دوست ندارد. به همین دلیل زمانی که مسئول کلاس نمایش وارد کلاس آنها می‌شود و خواهش می‌کند برای بسته نشدن کلاس‌اش و تکمیل شدن ظرفیت کلاس کسی به آنها ملحق شود، ایوا بدون فکر این پیشنهاد را می‌پذیرد. پذیرش این پیشنهاد همان و دیدن «سایمون» همان. این دو قرار می‌شود در این کلاس نمایش نقش رومئو و ژولیت را بازی کنند.
با نوع فیلم‌سازی خانم «جوآن کارویگین» در فیلم «دارم می‌شناسم‌ات»، محصول ۲۰۲۰، آشنا شده‌ایم. به‌نظر می‌رسد این کارگردان زن علاقه‌ی زیادی به روابط میان زن و مرد دارد. او در فیلم «دارم می‌شناسم‌ات» مخاطب را با زن و مردی میانسال آشنا می‌کرد که به‌صورت اتفاقی با هم دیدار می‌کنند و در زمانی اندک با ایجاد مکالمات بسیار میان‌اشان علاقه یا حتی عشقی پدیدار می‌شود.
او در سال ۲۰۲۲ بار دیگر دست به ساخت روایتی در همین مسیر زده و تلاش کرده این بار این مرد و زن را با چالشی بزرگ‌تر مواجه کند. زیرا اگر در فیلم «دارم می‌شناسم‌ات» ابی و لوک دور از خانواده‌اشان به هم نزدیک می‌شدند، این‌بار ایوا و سایمون در کنار خانواده و با وجود مشکلاتی که هر یک از آنها در زندگی دارند در مواجهه با هم قرار می‌گیرند.
خانم کارویگین در فیلم یک ژست بزرگ عاشقانه سعی کرده ایوا و سایمون را مرد و زنی کاملاً معمولی نشان دهد که فقط به‌دلیل روزمرگی‌های زندگی‌های شخصی‌اشان وارد کلاسی می‌شوند و اما رفته‌رفته این روزمرگی با ایجاد مکالماتی که قبلاً با کسی نداشته‌اند و توجهی که از هم دریافت می‌کنند به صورت نوعی عشق ممنوعه میان‌اشان ایجاد می‌شود.
توجه به این نکته که این زن و مرد می‌توانند هر زن و مردی در جامعه باشند باعث می‌شود مخاطب راحت‌تر وارد روابط میان این کاراکترها شود و خود را از دید تک‌تک آنها ببیند. خانم کارویگین با آگاهی کامل روایت خود را وارد این مسیر کرده و در کنارش از روابط دختر و همسر دختر ایوا نیز استفاده می‌کند تا به جز عذاب وجدان ایوا، دلیلی دیگر برای نپذیرفتن عشق خود به سایمون را ایجاد کند. همین منطق روایی در مسیر روایت دارای طنز خانم کارویگین دلیل دیگری است که مخاطب بتواند با آن همراه شود.
خانم کارویگین در انتخاب بازیگران فیلم یک ژست بزرگ عاشقانه و بازی گرفتن از آنها و حتی انتخاب لباس و نیز گرفتن قاب‌هایی زیبا بهترین عملکرد را داشته است. خانم «جینا مک‌کی» و آقای «داگلاس هاج»، در نقش ایوا و سایمون، و نیز خانم «لیندا کش».
در تقش همسر سایمون، آن‌قدر خوب توانسته‌اند در مسیر روایت کمدی و درام را در کنار هم قرار دهند که مخاطب در برابر روایتی راحت‌الحلقوم که قرار نیست قضاوتی از سوی خانم کارگردان در آن وجود داشته باشد، قرار می‌گیرد و می‌تواند فقط با دیدن روابط میان شخصیت‌ها خود به قضاوتی شخصی دست بزند.
خانم کارویگین در مسیر روایت خود هرگز سعی نمی‌کند نسبت به رفتار شخصیت‌ها قضاوتی انجام دهد و فقط آنچه رخ می‌دهد را تصویر می‌کند و اجازه می‌دهد مخاطب خود دست به تفکر بزند.
البته که فیلم یک ژست بزرگ عاشقانه خانم کارویگین در نهایت یک درام-عاشقانه‌ی ملیح و ساده است که مخاطب می‌تواند در یک عصر روز تعطیل به تماشای آن بنشیند و چیزی بیش را در خود ندارد. می‌توان از مسیر فیلم‌سازی خانم کارگردان هم متوجه این امر شد که خود او نیز چیزی جز روایت‌هایی ساده و راحت‌الحلقوم چیز دیگری نمی‌خواهد.
