نویسنده : نام انگلیسی: !Cells at Work
نام فارسی: فیلم سلول‌ها مشغول کارند!
محصول: ۲۰۲۴ – کشور ژاپن
ژانر: فانتزی، ماجراجویی، اکشن
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۲ از ۴
سارا
گلبول‌های قرمز تازه متولد شده خود را آماده می‌کنند تا خیلی زود وارد رگ‌های بدن انسان شوند و وظیفه‌ی اکسیژن‌رسانی به اندام‌های بدن را انجام دهند. در سوی دیگر گلبول‌های سفید هم تلاش می‌کنند نقش خود را که مبارزه با بیگانگان خارج از بدن است، به خوبی ایفا کنند. تمام اعضای بدن «نیکو» با اهمیتی که این دختر جوان به خودش می‌دهد نیروی زندگی او هستند. نیکو البته که مواظب پدر خود هم است، پدری که برعکس دختر به خودش و بدن‌اش اهمیت نمی‌دهد.
«هیدکی تاکوچی» سال‌هاست در تلویزیون با ساخت سریال‌های گوناگون شناخته شده است. او در این میان و طی این سال‌ها فیلم‌های سینمایی‌ای را هم ساخته که البته هیچ یک از آنها از حد متوسط بالاتر نرفته‌اند، گرچه سریال‌هایی هم که کارگردانی کرده چیزی بهتر از فیلم‌‌های‌اش نیستند.
او طی سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ سه اثر سینمایی دیگر هم روی پرده برده است که هیچ‌یک از این آثار در حدواندازه‌هایی نبودند که بشود به آنها به عنوان یک اثر، حتی اثری کم‌اهمیت، توجه کرد، تنها این فیلم او با نام فیلم سلول‌ها مشغول کارند در این میان توانست توجه ما را به خود جلب کند.
فیلم سلول‌ها مشغول کارند که همین توجه را هم مدیون مانگای خلاقانه و زیبایی است که آقای تاکوچی از آن اقتباس کرده است. «سلول‌ها مشغول کارند» مانگایی پرطرفدار و مهم است که از روی آن هم سریال ساخته شده و هم آپ موبایل طراحی شده و هم رمان لایت نوشته شده است.
داستان فیلم سلول‌ها مشغول کارند حول دو کاراکتر پدر و دختر و بدن آنها می‌چرخد. دختری که خوب غذا می‌خورد و خوب به خودش و بدن‌اش می‌رسد و پدری که هیچ اهمیتی به بدن‌اش نمی‌دهد و مدام با خوردن غذاهای مضر و نوشیدن الکل آن را در معرض انواع بیماری‌ها قرار می‌دهد. روایت آقای تاکوچی تا اواسط خود جذاب و دارای منطق روایی است.
او سعی کرده از یک سو نیکو و بدن سالم‌اش را تصویر کند؛ گلبول‌های سفید و قرمزی که در آرامش و سلامت و البته با وجود عشق تلاش می‌کنند به بهترین شکل کار خود را انجام دهند، و در سوی دیگر پدر نیکو را نشان دهد که چگونه با عادات غذایی بد بدن خود را در معرض انواع بیماری‌ها قرار می‌دهد.
اما از نیمه‌ی دوم زمانی که نیکو دچار بیماری سرطان می‌شود مسیر روایت به‌گونه‌ای نامطمئن و سطحی تصویر می‌شود. در این نیمه نه به درستی چگونگی سالم شدن پدر نیکو نشان داده می‌شود و نه دلیل بیمار شدن نیکو شرح درستی داده شده است.
روایت آقای تاکوچی در درون بدن نیکو و پدر او بسیار گیرا و جذاب دیده می‌شود و توانسته به‌خوبی و به سادگی شرح وظایف اعضای بدن را تصویر کند. اما متأسفانه از نشان دادن اتفاقات بیرونی و مسیر بیمار شدن یا سالم شدن شخصیت‌های‌اش عاجز مانده است. همین امر هم باعث می‌شود علی‌رغم روایت خلاقانه و هنرمندانه‌ی فیلم سلول‌ها مشغول کارند مخاطب نتواند چنان که باید با آن ارتباط برقرار کند.
البته بازی بعضی از بازیگران مانند پدر نیکو یا دوست پسرش یا حتی دکتر نیکو نیز در ارتباط برقرار نکردن مخاطب با روایت نقش داشته است. درواقع شاید این پیرنگ و داستان لقمه‌ای بزرگ برای کارگردانی متوسط بود تا بتواند از آن بهترین بهره را ببرد.
