نویسنده : نام انگلیسی: The Water Flows to the Sea
نام فارسی: فیلم آب در دریا جریان دارد
محصول: ۲۰۲۳ – ژاپن
ژانر: درام
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۱ از ۴
سارا
«نائوتاتسو» پسر نوجوانی است که برای نزدیک شدن به مدرسه‌ی جدیدش قرار است با عموی خود زندگی کند. او که در ایستگاه قطار منتظر عموی‌اش است، با دختر جوان زیبایی روبه‌رو می‌شود که از طرف عمو برای بردن او به سمت خانه آمده است.
کمی بعد نائوتاتسو متوجه می‌شود که عموی‌اش در یک خانه‌ی اشتراکی با چندین نفر دیگر زندگی می‌کند و درواقع خانه‌ای برای خود ندارد. «ساکاکی» هم یکی از همین هم‌خانه‌ای‌های عمو بوده که در غیاب او به دنبال نائوتاتسو رفته است.
نائوتاتسو زندگی جدید خود را در خانه و مدرسه‌ای جدید آغاز می‌کند و دیری نمی‌گذرد که اسرار و رازهایی از گذشته برای او فاش می‌شود. رازهایی که درنهایت باعث ایجاد احساساتی شدید بین او و ساکاکی می‌شود.
تاکنون سه اثر را از آقای «تتسو ماادا» در کانال مرور کرده‌ایم. آثاری که در آنها دنیای فاقد انسجام و آشفته‌ی این کارگردان پرکار را شاهد بودیم. آقای ماادا دست روی پیرنگ‌های نه تنها خوب که گاهی بسیار خوبی می‌گذارد، اما تاکنون متاسفانه در منسجم کردن و شرح آنها عاجز مانده است.
این کارگردان حتی بازیگران خوبی را هم برای روایت‌های‌اش انتخاب می‌کند، اما چه اتفاقی می‌افتد که چنان داستان‌های دارای پتانسیلی را با آشفتگی فیلم آب در دریا جریان دارد به سمت نابودی می‌برد سوال بزرگی‌ست که فقط خود این کارگردان باید به آن پاسخ دهد.
آقای ماادا در ادامه‌ی مسیر فیلمسازی خود در سال ۲۰۲۳ باز هم به سراغ روایتی رفته که می‌تواند با بسط دادن آن توجه مخاطب را جلب کند.
آقای ماادا در فیلم آب در دریا جریان دارد پسری نوجوان را شیفته و مجذوب دختری جوان می‌کند که هنوز در خاطرات گذشته و تروماهای به جا مانده از آن زمان باقی مانده است. مادر ساکاکی سال‌ها پیش او و پدرش را رها کرده و با پدر نائوتاتسو فرار کرده‌اند.
پدر نائوتاتسو که خودش در آن زمان پسری کوچک و همسری جوان داشته، به خاطر عذاب وجدان مادر ساکاکی را رها می‌کند و به خانه‌اش باز می‌گردد، اما مادر ساکاکی دیگر به خانه باز نمی‌گردد. حس رهاشدن، حسرت در آغوش گرفتن مادر، تنهایی‌ها، سختی‌ها و حس طردشدگی بعد از تمام این سال‌ها هنوز در درون ساکاکی است و او را عذاب می‌دهد. نائوتاتسو زمانی که متوجه این اتفاق می‌شود به جای پدر دچار عذاب وجدان شده و سعی می‌کند به ساکاکی نزدیک شود.
ساکاکی هم که دختری تنهاست رفته‌رفته با او اخت می‌شود، اما هم‌زمان می‌دادند نباید این کار را انجام دهد. آقای ماادا در نشان دادن رابطه‌ی ایجاد شده میان این دو نفر تا حدودی موفق بوده، اما هرگز نتوانسته وارد خلوت درونی آنها شود.
او حتی وارد خلوت نائوتاتسو هم نمی‌شود و دلیل علاقه‌ی این پسر نوجوان را به ساکاکی به خوبی ترسیم نمی‌کند. در سوی دیگر آقای ماادا شخصیت‌های فرعی فیلم آب در دریا جریان دارد را هم نادیده می‌گیرد و نمی‌تواند آنها را شرح دهد.
مخاطب حس می‌کند شاید عموی نائوتاتسو عاشق ساکاکی باشد، اما هیچ نشانه‌ی مشخصی از این رویداد وجود ندارد و در آخر هم نمی‌فهمد دلیل اینکه او به‌راحتی می‌پذیرد نائوتاتسو عاشق ساکاکی است، چیست.
این کارگردان پرکار داستان هم‌کلاسی نائوتاتسو و چرایی عاشق‌شدن و چگونگی فراموش‌کردن‌اش را هم شرحی نداده و به هیچ عنوان نتوانسته روایتی منسجم را ارائه دهد. او درست به مانند روایت‌های فیلم‌های گذشته‌اش این بار هم نتوانسته انسجام داستانی یا حتی منطق روایی کاملی را در مسیر داستان‌اش ایجاد کند.
اگرچه می‌توان گفت او در فیلم آب در دریا جریان دارد حداقل تلاش کرده است این منطق را توسط بازی خوب بازیگرا‌ن‌اش و فهم آنها از شخصیت‌هایی که بازی می‌کنند، ایجاد کند، اما در نهایت باز هم نتوانسته کار زیادی انجام دهد.
