نویسنده : نام انگلیسی: Sneaks
نام فارسی: انیمیشن کفشهای کتانی
محصول: ۲۰۲۵ – ایالات متحده، بریتانیا، هند، کانادا
ژانر: انیمیشن، کمدی، ورزشی
رده‌ی سنی: تمام سنین
امتیاز: ۲.۵ از ۴
سارا
«ادسون» هرگز تصور هم نمی‌کرد بتواند یک جفت از جدیدترین و زیباترین کفشهای کتانی را که همیشه آرزوی داشتن‌اش را داشته در یک قرعه‌کشی برنده شود. او می‌خواهد این جفت کفش را در مسابقهی بسکتبالی که فرداشب دارد بپوشد. اما یک کلکسیونر خودخواه این کفش‌ها را از او می‌دزدد. در حین خارج کردن کفش‌ها از خانه‌ی ادسون، «تای» و «ماکسین»، جفت کفش کتان تازه وارد شده به دنیای بیرون از هم جدا شده تا در ادامه تای برای یافتن خواهرش تلاش کند.
شاید آقای «کریس جنکینز» شصت‌وسه ساله باید در کنار «راب ادواردز» شصت‌ویک ساله قرار می‌گرفت تا بتواند سومین اثر خود انیمیشن کفشهای کتانی را در سطحی بالاتر از دو انیمیشن قبلی‌اش بسازد.
او با راب ادواردز نویسنده‌ای کار کارگردانی خود را ادامه داد که نوشته‌های‌اش اگر نگوییم فوق‌العاده‌اند، بد هم نیستند و در کل نویسنده‌ی متوسطی است. حال این دو مرد شصت‌واندی ساله دست روی روایتی گذاشته‌اند که اگرچه در پیرنگ شباهت بسیار زیادی به انیمیشن «داستان اسباب‌بازی ۲» دارد، اما با کاراکترهای منحصربه‌فردش و صداهایی که برای آنها انتخاب کرده‌اند توانسته اثری قابل‌تأمل و لذت‌بخش برای دیدن باشد.
دو کفش کتان سفید و طلایی و خواهر و برادری که همدیگر را بسیار دوست دارند با کاراکترهایی متفاوت و رفتارهایی که شاید به‌نوعی حتی متناقض با هم است شخصیت‌های اصلی داستانی انتخاب شده‌اند که قرار است در مسیر روایت‌اشان با کاراکترهای بسیاری روبه‌رو شوند و از دوستی و عشق و محبت و وفاداری حرف بزنند.
کارگردانان این انیمیشن به‌خوبی می‌دانند شخصیت‌های داستان خود را چگونه و چطور تعریف کنند و در مسیر روایت‌اشان چگونه اتفاقاتی را رقم بزنند تا مخاطب نه‌تنها از تماشای آن خسته نشود و احساس نکند روایت تکراری است، بلکه از نشستن پای آن لذت ببرد و همراه با کاراکترهای‌اش بخندد و برقصد و حتی پرواز کند.
اینکه ماکسینی که به‌دنبال هیجان و آزادی است برخلاف روایت‌های معمول در کیف کلکسیونر جای می‌ماند و تای به‌دنبال آرامش مجبور به ماجراجویی می‌شود اولین اتفاق هیجان‌انگیزی است که در انیمیشن کفشهای کتانی این دو کارگردان باتجربه و در عین حال تازه‌کار رخ می‌دهد. تای با «جی‌بی» آشنا می‌شود و رفته‌رفته با او دوست می‌گردد.
آنها در مسیر یافتن مکسین با کفشهای دیگری نیز مواجه می‌شوند؛ از کفشهای ورزشی نویی که در برابر جی‌بی پاره‌شده و قدیمی فخرفروشی می‌کنند تا آن کفشهای زنانه‌ی پاشنه‌بلند و پاشنه‌کوتاهی که همگی در حال لذت بردن از زندگی هستند.
آن مسابقهی بسکتبالی که در زیر صندلی‌های کناری زمین بسکتبال محله توسط کفشهای ورزشی مختلف انجام می‌شود تا اسکوترسواری تای و جی‌بی با دو کفش دیگر و نیز رقص‌‌های زیبایی که در آن هتل مجلل توسط کفشهای زنانه رخ می‌دهد یا حتی تلاشی که تای برای گذشتن از میان موش‌های کثیف و ترسناک درون پارک تاریک انجام می‌شوند، همگی اتفاقاتی هستند که در کنار کفش‌هایی که هر یک دارای شخصیت واحد و خاصی هستند، انیمیشن کفشهای کتانی این دو کارگردان را جذاب می‌کنند.
شاید تنها ایراداتی که می‌توان به انیمیشن کفشهای کتانی گرفت در ابتدا نوع تصاویری است که در این انیمیشن استفاده شده و می‌شد با کمی زحمت تصاویری حرفه‌ای‌تر و دقیق‌تر را به نمایش گذاشت و نیز اجازه داد داستان با توجه به شخصیت‌های پخته‌ای که دارد وسعت و پهنای بیشتری بگیرد.
