معرفی و نقد فیلم خلبان | Pilot 2024

نام انگلیسی: Pilot

نام فارسی: فیلم خلبان

محصول: ۲۰۲۴ – کره‌‌ی جنوبی

ژانر: کمدی

رده‌ی سنی: تمام رده‌ها

امتیاز: ۱ از ۴

سارا

«هان جونگ-وو» خلبان بسیار خوبی است، اما در عین حال فردی خودخواه و خودشیفته نیز هست. او برای دیده شدن حاضر است هر کاری انجام دهد.

اما یک شب همه چیز برای او تمام می‌شود و با اخراج شدن از کاری که به آن علاقه‌ی بسیار دارد تمام رویاهای‌اش از بین می‌رود. مست شدن‌اش همراه با رييس شرکتی که در آن کار می‌کند هم او را و هم ريیس‌اش را به باد می‌دهد. حالا دیگر کسی نیست او را برای خلبانی استخدام کند.

از سوی دیگر همسرش نیز از او طلاق می‌گیرد تا زندگی‌اش واقعا از این رو به آن رو شود. تنها کاری که هان فکر می‌کند می‌تواند انجام دهد تا هم نفقه‌ی همسر و فرزند خود را بپردازد و هم شغل مورد علاقه‌اش را باز هم انجام دهد، تبدیل شدن به زن است.

خانم «کیم هانگ‌یول» در سال ۲۰۱۹ بدون هیچ گونه پیشینه‌ی کارگردانی، حتی کارگردانی فیلم کوتاه، اولین فیلم بلند سینمایی خود را ساخت. او در این فیلم کمدی رمانتیک سعی کرده بود به زندگی زوج‌های جوان کمی بپردازد.

فیلمی که برای کارگردان فیلم اولی بودن بد نبود، اما خوب هم نبود. او در سال ۲۰۲۴ دومین فیلم بلند سینمایی خود را با نام «خلبان» ساخت تا این بار به نوعی به مساله‌ی زنان کمی ورود کند و با طنز و کمدی از روزمرگی‌های زندگی زنان بگوید.

وو برای اینکه بتواند در یک شرکت استخدام شود با کمک خواهر آرایشگرش، «می»، خود را تبدیل به زن می‌کند. اولین اشتباه خانم هانگ‌یول آن بود که شخصیت اصلی خود را بدون پرداخت درست وارد بازی راست و دروغ کرد و اجازه نداد از همان ابتدا مخاطب با شخصیت هان وارد رابطه شود. فقط هشت دقیقه زمان برد تا وو از کارش اخراج شود و زندگی‌ گذشته‌اش نابود شود.

اما مخاطب از زندگی گذشته‌ی او چه می‌دانست. چرا وو آن همه در کارش شهرت داشت و چرا فضای مجازی پر شده بود از او و کارش؟ در سوی دیگر مخاطب هیچ چیز درباره‌ی همسر و فرزند وو نمی‌داند و رابطه‌ی میان آنها شکل پیدا نمی‌کند و فقط مکالمه‌ای کوتاه میان وو و همسرش در نیمه‌ی دوم فیلم خلبان نمی‌تواند برای ایجاد این رابطه کافی باشد.

خانم هانگ‌یول انتخاب پیرنگ داستانی خوبی داشته و کاراکترهای‌اش هم برای دیده شدن و ماندگار شدن پتانسیل‌های لازم و کافی را داشته‌اند، اما شاید عجله‌ی این کارگردان تازه‌کار برای رسیدن به اوج داستان‌اش همه‌چیز را خراب کرده است.

اگر فقط رابطه‌‌ی کوتاه وو و می که تلاش می‌کند در فضای مجازی دیده شود بیشتر پرداخته می‌شد هم طنز ماجرا جذاب‌تر می‌شد و هم شخصیت وو بهتر می‌توانست وارد دنیای زن‌ها شود. حتی رابطه‌ی مادر وو و فرزندان‌اش هم در این میان مسیر دیگری برای بهتر شدن فیلم خلبان خانم هانگ‌یول بود.

بازیگران انتخابی خانم هانگ‌یول اما علی‌رغم شخصیت‌های ناپخته‌ای که به آنها داده شده توانسته‌اند فیلم خلبان را از حالت خمودی و خستگی درآورند. نوع حرکات چهره‌ی وو یا دوست‌اش، سئو، هنگامی که در آسمان گرفتار آمده‌اند چه طنز زیبایی داشت.

یا ارتباطی که میان وو و می شکل پیدا می‌کند و مکالماتی که با بازی خوب بازیگران در هم می‌آمیزد باعث نرمی و روانی فیلم خلبان برای دیده شدن می‌شود. خانم هانگ‌یول می‌توانست.

دست بر روی احساسات و چرخه‌ی زندگی زنان نیز بگذارد و سختی‌ای که ماهیانه زنان در زندگی روزمره‌ی خود با توجه به نوع بدن و هورمون‌هایی که دارند می‌کشند را هم بیشتر پرداخت کند اما متاسفانه هیچ کدام از این اتفاقات رخ نمی‌دهد و در نهایت مخاطب با اثری خسته‌کننده روبه‌رو خواهد شد.