نویسنده : نام انگلیسی: Speak No Evil
نام فارسی: فیلم حرف بد نزن
ژانر: رازآلود
امتیاز: ۴ از ۴ – ⬤⬤⬤⬤
مصطفی ملکی
شاید در پرده‌ی اول و تماشای خنده‌های هیستریک خانواده‌ی هلندی آثاری چون «فورس ماژور» یا «بازیهای مسخره» به ذهن متبادر شوند. اما فیلم حرف بد نزن در جایی دیگر سیر می‌کند. تفاوت اصلی فیلم آقای تافدروپ با دو اثر یادشده در شیوه‌ی نگرش کارگردان است.
فیلم حرف بد نزن به‌غایت وجودگرایانه است و انسان در مرکز هستی آن قرار دارد و نه جبر روایت. در فیلم حرف بد نزن «لوئیز» و «بیورن» با هم تصمیم می‌گیرند که به دعوت «پاتریک» و «کارین» پاسخ دهند. کارگردان در فضایی کاملاً ساده پرده‌ی اول و دوم فیلم خود را حول تصمیم‌های زوج دانمارکی نسبت به دعوت‌های زوج هلندی می‌سازد.
پاتریک و کارین در این فیلم همچون ابلیس روایت‌های مذهبی در گوشه‌ای ایستاده‌اند و نظاره می‌کنند. درب خانه‌ی آن‌ها هیچ‌گاه قفل نمی‌شود. زوج دانمارکی دو بار اقدام به ترک محل می‌کنند و دوباره بازمی‌گردند.
با آن‌ها به‌تندی سخن می‌گویند اما این زوج هلندی با ملایمت به اعتراضات آن‌ها پاسخ می‌دهند. پاتریک باعث می‌شود بیورن ضعف خود را فریاد بزند. بیورن اما نمی‌داند این فریاد برآوردن درب دیگری را برای نفوذ بیشتر پاتریک باز می‌کند. او روی تپه‌ای که قرار است سنگسار شود فریاد می‌زند و این دو لبه‌ی دردآور این روایت است.
فیلم حرف بد نزن آقای تافدروپ شاید در ظاهر به‌نظر یک اثر دلهره‌آور به‌نظر برسد، اما هیچ‌کدام از کلیشه‌های این ژانر را در خود ندارد. نمای ابتدایی فیلم حرف بد نزن را به‌یاد بیاورید. دوربین از درون یک ماشین جاده‌ی خاکی و پر از دست‌اندازی را نشان می‌دهد که ماشین در آن با سرعت در حال طی مسیر است.
کارگردان مخاطب را رها می‌کند. کمی موسیقی دلهره به او می‌دهد، اما خبری از تعلیق و سکون نیست. در این روایت خبری از سکوت، تعلیق و در نهایت جامپ‌اسکر نیست.
شاید درست‌ترین عنوان برای این فیلم همان «حرف بد نزن» باشد. در پرده‌ی دوم تقابل اخلاقی روج دانمارکی در برابر بی‌مبالاتی زوج هلندی کاملاً مشهود است.
زوج هلندی به‌عمد خط قرمزهایی را رد می‌کنند که بیورن و لوئیز رعایت آن‌ها را ابتدایی‌ترین کار یک انسان می‌پندارند. در این برزخ اما همه‌چیز به‌سوی سنگسار انسان عافیت‌طلب پیش می‌رود.
