نویسنده : نام انگلیسی: Where Would You Like To Go
نام فارسی: فیلم کجا دوست داری بری؟
محصول: ۲۰۲۳ – کره‌ی جنوبی
ژانر: درام
رده‌ی سنی : ۱۳+
امتیاز: ۲.۵ از ۴
اردیبهشت
کارگردانان بسیاری هستند که ترجیح می‌دهند خط فکری‌اشان را در آثاری که روایت می‌کنند از هم‌قطاران محبوب خود وام بگیرند؛ حال چه اقتباس از آثار کارگردان‌های نامی باشند و چه از نوشتهای از یک داستان بلند. آقای «کیم هی-جونگ»، کارگردان فیلم کجا دوست داری بری؟.
هم از جمله‌ی این افراد است. کارگردانی که در فیلم کجا دوست داری بری در حال روایت اثری مستقل و خارج از گیشه است که با برخورداری از روایتی عمیق قرار است تلاش برای بقای افرادی را تصویر کند که در سوگ از دست دادن عزیزان‌اشان هستند.
ماجرای فیلم کجا دوست داری بری در یک روز از فصل بهار اتفاق می‌افتد. معلمی دلسوز به‌دنبال نجات شاگردش که در حال غرق شدن است خود را به آب می‌اندازد، اما نه خود جان سالم به در می‌برد و نه شاگردش. حال بازماندگان این حادثه‌ی غم‌بار باید با غم و اندوه ناشی از این فقدان سر کنند. تا چه حد می‌توانند از پس این خلاء برآیند؟
تا چه میزان از مراحل پنج‌گانه‌ی سوگواری، انکار، خشم، جدال، افسردگی و پذیرش، عبور می‌کنند و نهایتا آیا خواهان بازگشت به زندگی عادی هستند یا امیدی برای بازگشت به زیست‌شان ندارند؟ دو بازمانده‌ی اصلی یعنی «میونگ جی»، همسر آموزگار متوفی. و «جی اون»، خواهر شاگردی که غرق شد، هر دو در دنیاهای‌اشان تنها مانده‌اند.
اولی با سفر به ورشو در لهستان سعی می‌کند از محیط پیرامون خود فاصله بگیرد تا بتواند خود را بازیابد غافل از اینکه آنجا نیز نشانه‌ها و رویدادی دیگر بر انکار قضیه‌ی مرگ همسر دامن می‌زند و دومی جی اون، که خواهر بزرگ‌تر دانش‌آموز غرق‌شده است و در بیمارستان بستری‌ست، گویی تمایلی برای بهبودی ندارد و انگیزه‌ای در ادامه‌ی حیات نمی‌یابد.
آقای هی-جونگ فیلم کجا دوست داری بری را بر مبنای نوشتهای از «کیم آئه-ران»، رمان‌نویس، پایه‌ریزی کرده است. او با توجه به بروز این تراژدی قصد داشته لایه‌های اندوه را برای مخاطب نمایان کند و پیامدهای عاطفی‌ای که این دو زن را درگیر خود کرده مورد بررسی قرار دهد. آیا گذشت زمان مرهمی برای گذار از این رنج خواهد بود؟
فیلم کجا دوست داری بری با ریتمی ملایم و در عین حال گوارا بیننده را تا پایان به دنبال خود می‌کشد. نقش‌آفرینی‌ها با انتقال بار احساسی شخصیت‌ها در به تصویر کشیدن اندوه‌شان متمرکز شده است که به‌درستی تیم بازیگری از آن با موفقیت بیرون می‌آید. موسیقی متن فیلم نیز به مدد آن آمده و باعث القای حس در تماشاچی می‌شود و روایت را دلچسب‌تر و قابل ملموس‌تر می‌کند.
همانطور که گفتیم آقای هی-جونگ دوست دارد روایت‌اش را با نگاهی به کارگردانان پیشینه و بزرگ‌تر خود تصویر کند. او در فیلم کجا دوست داری بری اشارات زیبایی به روایت فیلم‌های آقای «کیشلوفسکی» کرده است و به‌نوعی به این کارگردان لهستانی بزرگ ادای احترامی در خور انجام داده است.
شاید اصلا انتخاب کشور لهستان به عنوان مقصد میونگ جی به دلیل همین علاقه و احترام بوده است. او با یادآوری واگویه‌هایی از این کارگردان سعی در پرداخت به مضامینی انسانگرایانه و سرشار از مفاهیم اخلاقی و انسانی دارد.
دست‌وپنجه نرم کردن با رنج و غم هر دو بازمانده‌ی اصلی که محوریت فیلم بر دوش آنهاست و سعی آنها برای به جلو حرکت کردن، علیرغم سوگواری‌شان، «ده فرمان» او را به یاد مخاطب می‌اندازد و مخاطب هرچه بیشتر به تصادفی نبودن گزینه‌ی ورشو ایمان می‌آورد.
سفری که برای التیام این درد صورت می‌گیرد و تجربه‌ی انسان را از اندوه پیش رو مورد بازبینی قرار می‌گیرد. فیلمی که با تصویرسازی حساس می‌تواند مرحله به مرحله به سوگ نشستن عزیزان و پذیرش‌ا‌شان را برای بیننده آشکار سازد.
