سریال بهتره با سال تماس بگیری: سفری به اعماق یک ضدقهرمان

بخش اول: فصل اول و دوم – تولد یک وکیل متقلب

فصل‌های ابتدایی سریال بهتره با سال تماس بگیری با صبوری و دقتی مثال‌زدنی، پایه‌های شخصیت جیمی مک‌گیل را بنا می‌کنند. در فصل اول، ما با جیمی به عنوان یک وکیل عمومی دون‌پایه آشنا می‌شویم که در اتاق پشتی یک سالن آرایش کار می‌کند و به سختی خرج خود را درمی‌آورد.

مهم‌ترین رابطۀ او در این فصل، رابطه‌اش با برادرش چاک است؛ یک وکیل نابغه و شریک یک شرکت حقوقی معتبر که به دلیل حساسیت به امواج الکترومغناطیسی، خانه‌نشین شده است. تضاد بین تلاش‌های صادقانۀ جیمی برای کسب تأیید چاک و بی‌اعتمادی عمیق چاک به او، هستۀ اصلی درام این فصل را تشکیل می‌دهد.

جیمی بین درستکاری و استفاده از روش‌های میان‌بر و غیراخلاقی در نوسان است. این فصل به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه سیستم و افرادی که جیمی به آنها احترام می‌گذارد، ناخواسته او را به سمت تاریکی سوق می‌دهند.

معرفی شخصیت کیم وکسلر (ری سیهورن)، وکیل بااستعداد و معشوقۀ جیمی، نیز یکی از نقاط قوت این فصل است. کیم به عنوان وجدان اخلاقی جیمی عمل می‌کند، اما همزمان مجذوب جنبه‌های سرکش و قانون‌شکن او نیز هست.

در فصل دوم، جیمی فرصتی برای کار در یک شرکت حقوقی معتبر (Davis & Main) پیدا می‌کند، اما خیلی زود متوجه می‌شود که با قواعد و محدودیت‌های دنیای وکالت شرکتی سازگار نیست. روحیۀ سرکش و خلاقیت او که در دنیای وکالت رسمی جایی ندارد.

او را به سمت کارهایی می‌کشاند که مرزهای اخلاق را جابجا می‌کند. نقطۀ اوج این فصل، دستکاری مدارک مربوط به پروندۀ بزرگ «میزا ورده» توسط جیمی برای ضربه زدن به برادرش است.

این اقدام، یک نقطۀ عطف در رابطۀ دو برادر و سقوط اخلاقی جیمی است. همزمان، داستان مایک ارمنترات نیز عمق بیشتری پیدا می‌کند. ما شاهد درگیری او با خانواده سالامانکا، به خصوص هکتور سالامانکا، هستیم.

این خط داستانی که در ابتدا موازی با داستان جیمی پیش می‌رود، به تدریج زمینه‌ را برای ورود شخصیت‌های کلیدی «برکینگ بد» فراهم می‌کند. کارگردانی و فیلم‌برداری در این دو فصل، با قاب‌های متقارن، نماهای باز و استفاده هوشمندانه از رنگ، فضایی منحصر به فرد خلق می‌کند که هم یادآور «برکینگ بد» است و هم هویت بصری مستقلی دارد.

بخش دوم: فصل سوم و چهارم – سقوط در تاریکی

فصل سوم، نقطۀ اوج تقابل جیمی و چاک است. کشمکش حقوقی این دو برادر در جلسۀ استماع کانون وکلا، یکی از بهترین و پرتنش‌ترین سکانس‌های تاریخ تلویزیون را رقم می‌زند.

جایی که جیمی با یک حقه هوشمندانه، بیماری برادرش را در مقابل همه آشکار می‌کند و پیروز می‌شود، اما این پیروزی به قیمت از دست دادن احترام و رابطه‌اش با چاک تمام می‌شود. این فصل با خودکشی تراژیک چاک به پایان می‌رسد.

رویدادی که تأثیری عمیق و ماندگار بر روان جیمی می‌گذارد، حتی اگر او در ظاهر آن را انکار کند. تعلیق یک سالۀ پروانۀ وکالت جیمی، او را مجبور می‌کند تا برای امرار معاش به هویت «سال گودمن» و تبلیغات تلویزیونی پناه ببرد.

در همین فصل است که حضور گاس فرینگ پررنگ‌تر می‌شود و رقابت او با هکتور سالامانکا ابعاد جدیدی به خود می‌گیرد. معرفی شخصیت ناچو وارگا (مایکل ماندو) به عنوان یکی از اعضای کارتل که در میانه این درگیری‌ها گیر افتاده، یک لایۀ تراژیک دیگر به داستان اضافه می‌کند.

فصل چهارم، فصل سوگواری پنهان و تحول آشکار است. جیمی پس از مرگ چاک، احساسات واقعی خود را سرکوب می‌کند و هرچه بیشتر در نقش «سال گودمن» فرو می‌رود. او با فروش تلفن‌های همراه یکبار مصرف به خلافکاران، رسماً وارد دنیای جرم و جنایت می‌شود.

این فصل به شکلی استادانه نشان می‌دهد که چگونه انکار غم و عذاب وجدان، می‌تواند یک فرد را به سمت خودتخریبی بکشاند. رابطۀ او با کیم نیز پیچیده‌تر می‌شود. کیم که از سقوط اخلاقی جیمی نگران است، همزمان در برخی از کلاهبرداری‌های کوچک او شریک می‌شود که نشان‌دهندۀ تأثیر متقابل و پیچیدۀ این دو شخصیت بر یکدیگر است.

در پایان فصل، جیمی با یک سخنرانی احساسی و دروغین، موفق به پس گرفتن پروانه وکالت خود می‌شود و بلافاصله پس از آن، تصمیم می‌گیرد که دیگر با نام جیمی مک‌گیل وکالت نکند و رسماً نام «سال گودمن» را برای خود برمی‌گزیند. این لحظه، مرگ نمادین جیمی مک‌گیل و تولد کامل سال گودمن است. سریال بهتره با سال تماس بگیری در این فصول به اوج پختگی خود در درام و شخصیت‌پردازی می‌رسد.

بخش سوم: فصل پنجم – نقطه بی‌بازگشت

فصل پنجم را می‌توان تاریک‌ترین و پرتنش‌ترین فصل سریال بهتره با سال تماس بگیری تا آن زمان دانست. حالا که جیمی رسماً به «سال گودمن» تبدیل شده، دنیای او به شکلی خطرناک با دنیای کارتل در هم تنیده می‌شود.

او ناخواسته به وکیل کارتل تبدیل می‌شود و درگیر ماجراهای مرگباری با شخصیت‌هایی مانند لالو سالامانکا (تونی دالتون) می‌شود. تونی دالتون با بازی کاریزماتیک و در عین حال وحشتناک خود در نقش لالو، یکی از بهترین شخصیت‌های شرور تلویزیون را خلق می‌کند.

اپیزود «Bagman» در این فصل، یک کلاس درس فیلم‌سازی است؛ جایی که جیمی و مایک در بیابان برای بقا می‌جنگند و این تجربه، جیمی را برای همیشه تغییر می‌دهد. او دیگر نمی‌تواند بین دنیای قانونی و غیرقانونی خود دیواری بکشد.

اما مهم‌ترین تحول این فصل، مربوط به شخصیت کیم وکسلر است. کیم که همیشه به عنوان قطب اخلاقی داستان شناخته می‌شد، پس از مشاهده بی‌عدالتی‌ها و تحت تأثیر رابطه‌اش با جیمی، خود شروع به عبور از خطوط قرمز می‌کند.

تصمیم او در پایان فصل برای نابود کردن هاوارد هملین (پاتریک فابیان)، شریک سابق چاک، نشان می‌دهد که او نیز در حال سقوط به ورطه‌ای است که شاید بازگشتی از آن نباشد.

این پیچش داستانی، مخاطب را شگفت‌زده می‌کند و سوالات نگران‌کننده‌ای در مورد سرنوشت کیم، که در «برکینگ بد» حضور ندارد، ایجاد می‌کند. فصل پنجم با مهارتی بی‌نظیر، دو خط داستانی اصلی را به یکدیگر گره می‌زند و با یک پایان نفس‌گیر، زمینه را برای فصل پایانی حماسی آماده می‌کند. این فصل اثبات می‌کند که سریال بهتره با سال تماس بگیری دیگر فقط یک پیش‌درآمد نیست، بلکه یک تراژدی مستقل و قدرتمند است.

بخش چهارم: فصل ششم – تاوان و رستگاری

فصل ششم و پایانی، وظیفۀ سنگین به سرانجام رساندن داستان جیمی، کیم، و اتصال کامل به دنیای «برکینگ بد» را بر عهده دارد. این فصل به دو بخش تقسیم می‌شود: بخش اول که به وقایع قبل از «برکینگ بد» و سرانجام نقشۀ جیمی و کیم علیه هاوارد می‌پردازد و بخش دوم که در خط زمانی آینده (پس از «برکینگ بد») و زندگی جیمی با هویت «جین تاکاویک» در اوماها می‌گذرد.

مرگ شوکه‌کننده و تراژیک هاوارد هملین به دست لالو سالامانکا، نقطۀ بی‌بازگشت نهایی برای جیمی و کیم است. این رویداد، پیامدهای وحشتناک بازی‌های آن‌ها را به صورتشان می‌کوبد و منجر به جدایی آن‌ها و خروج کیم از دنیای وکالت می‌شود. این لحظات، از دردناک‌ترین و تاثیرگذارترین سکانس‌های کل سریال هستند.

درگیری نهایی بین گاس و لالو نیز در این فصل به سرانجام می‌رسد و ما شاهد تکمیل شدن آزمایشگاه زیرزمینی شیشه هستیم. اما قلب تپندۀ فصل پایانی، داستان جین تاکاویک است.

اپیزودهای سیاه‌ و سفید این بخش، با ریتمی آرام و فضایی مالیخولیایی، سقوط نهایی و تلاش مذبوحانۀ جیمی برای بازگشت به هیجانات گذشته را نشان می‌دهند. در نهایت، جیمی دستگیر می‌شود.

اما در یک چرخش غافلگیرکننده، به جای استفاده از مهارت‌های حقوقی خود برای کاهش حکمش، در دادگاه به تمام گناهان خود و نقش کلیدی‌اش در امپراطوری والتر وایت اعتراف می‌کند.

این اعتراف، نه برای نجات خودش، بلکه برای محافظت از کیم و به دست آوردن دوباره احترام اوست. او ۸۶ سال زندان را به جان می‌خرد تا برای یک بار هم که شده، به عنوان جیمی مک‌گیل و نه سال گودمن، کار درست را انجام دهد.

پایان سریال بهتره با سال تماس بگیری، یک پایان تلخ اما درخشان و از نظر مضمونی، بی‌نهایت قدرتمند است. این پایانی است که به جای هیجان، بر روی رستگاری و پذیرش عواقب تمرکز دارد و میراث این سریال را به عنوان یکی از بزرگترین درام‌های تلویزیونی تثبیت می‌کند.