نویسنده : نام انگلیسی: A Quiet Place 2
نام فارسی: مکانی ساکت ۲
کشور تولید کننده:ایالات متحده
محصول:۲۰۲۱
امتیاز: ۳.۵ از ۴ – ◐⬤⬤⬤
مصطفی ملکی
جان کرازینسکی یکی از آن چهره‌هایی است که توانست با فیلم «مکانی ساکت» در سال ۲۰۱۸، خود را از زیر سایه‌ی نقش‌های چندم در سینمای هالیوود بیرون بیاورد. او در این فلیم هم نقش پدر خانواده را ایفا می‌کرد و هم کارگردانی اثر را برعهده داشت.
فیلم مکانی ساکت ۲ در تلفیق دلهره و هیجان مخاطبان زیادی را جلب کرد. خانواده‌ای در شهری متروک باید در سکوت کامل امورات زندگی خود را بگذرانند. هیولاهایی بیگانه در حوالی آنها زیست می‌کنند که مترصد کوچ‌ترین صدا هستند تا به‌یک‌باره به‌آنها حمله کنند.
فرار از تولید صدا و حضور هیولاها کل فیلم مکانی ساکت ۲ را در تعلیقی مدام نگه می‌داشت. از بازی خوب امیلی بلانت در نقش «اولین ابوت» هم نباید گذشت. تمردهای دختر ناشنوا و لال خانواده از پدر و اتفاقاتی که در سه پرده‌ی فیلم رخ می‌دادند بسته‌ای هیجان‌انگیز و غافل‌گیرکننده را از این فیلم ساخته بودند.
حال و در سال ۲۰۲۱، سری دوم فیلم مکانی ساکت ۲ هیجان‌انگیز تولید شده است؛ با همان عوامل و بازیگران و البته اضافه شدن کیلین مورفی. کرازینسکی برای آنکه مخاطب بتواند این شخصیت اضافه‌شده را به‌خوبی بشناسد سکانس افتتاحیه‌ی خود را تبدیل به یک فلش‌بک از زندگی گذشته‌ی این خانواده در شهر کوچک‌شان کرده است.
در طول این سکانس و غافل‌گیری شهر از حمله‌ی این موجودات شخصیت «امت» به‌خوبی در برابر مخاطب قرار می‌گیرد تا حضور بعدی و ثابت‌اش در فیلم مکانی ساکت ۲ باورپذیرتر شود.
تقریباً در تمام فیلم‌ها و سریال‌های آخر‌الزمان‌محور که یا بیماری کشنده‌ای دنیا را نابود کرده یا موجودات بیگانه زمین را تسخیر کرده‌اند حضور کلونی‌های انسانی در جای‌جای لوکیشن فیلم‌ها غیرقابل‌اجتناب است. فیلم مکانی ساکت ۲ پا را از خانواده‌ی ابوت بیرون گذاشته و در پی یافتن کاراکترهایی جدید برای روایت خود است.
اما چه‌چیز باعث می‌شود تا این فیلم هم نسبت به سری اول خود و هم از فیلم‌های هم‌رده یک سرو گردن بالاتر باشد؟ باید گفت فرم تصویری کارگردان در فیلم باعث این موفقیت می‌شود. چگونه؟ بگذارید درس‌گفتار ژیل دلوز در باب سینما را مروری کوتاه داشته باشیم. دلوز در آن درس‌گفتار از ارتباط بین فضا-زمان در سینمای برسون می‌گفت.
به‌عقیده‌ی او برسون توانسته بود پاره‌های تصویر را توسط دست به یکدیگر متصل کند تا به وحدت تصویری خود برسد. کرازینسکی نیز در این فیلم توانسته با قاب‌های بسته‌ای که از پا می‌گیرد، این بخش از بدن انسان را تبدیل به کاراکتری مجزا در فیلم کند. پاها در فیلم مکانی ساکت ۲ هم نشانه‌ای از تعلیق و هم نشانه‌ای از شکستن محدوده‌ها برای اکتشاف فضایی جدید در رخوت سکوت هستند. کرازینسکی در فیلم خود با بهره‌گیری از این تعریف دلوز توانسته از پاها به‌عنوان مفصل اثر خود استفاده کند.
مخاطب چنان درگیر سکوت و تعلیق آن در نماهای بسته‌ی پاهای کاراکترها می‌شود که بعد از تماشای اثر اولین تصاویر به‌جای‌مانده از فیلم در ذهن او همین پاها هستند. البته این موضوع را نیز نباید فراموش کنیم که کرازینسکی در صحنه‌ای کوتاه ادای دینی به دست‌های برسونی دارد و به‌نوعی امضای اثر نیز به‌حساب می‌آید.
فیلم مکانی ساکت ۲ با انفصال زاویه‌های دید کاراکترها و جامپ‌کات‌های هیجان‌انگیز توانسته بار تعلیق خود را بر دوش تمام کاراکترهای اصلی بگذارد. زمانی که یک اثر فرم خود را به‌زیبایی اجرا می‌کند، محتوا نیز در این گوی بلورین به‌خوبی عیان خواهد شد تا مخاطب از سینما بهره‌ای دو صد چندان ببرد.
